Eileiderontsteking: symptomen en behandeling

De eileiders zijn een onderdeel van het vrouwelijke voortplantingsorgaan en bevinden zich in de onderbuik. Als deze ontstoken raken, kan er pijn in de onderbuik ontstaan met koorts. Meestal raakt een vrouw besmet door geslachtsverkeer of tijdens de menstruatie, waarbij bacteriën naar binnen kunnen dringen. Deze aandoening kan leiden tot een verminderde vruchtbaarheid omdat er littekenweefsel kan ontstaan. Wat houdt een eileiderontsteking in, welke klachten geeft het en hoe wordt dit behandeld?

De eileiders

De eileiders lopen van de bodem van de baarmoeder naar de eierstokken links en rechts in de onderbuik. Ze vormen een onderdeel van de vrouwelijke geslachtsorganen. De functie van dit trechtervormige orgaan is het vervoeren van een eicel naar de baarmoeder. In de eileider kan de eicel bevrucht raken door een zaadcel. Aan de binnenzijde van de eileiders zitten trilhaartjes, die voor het voortbewegen van de eicel zorgen.

Een ontsteking

De eileiders kunnen ontstoken raken als bacteriën van buitenaf via de vagina en baarmoeder de eileiders weten te bereiken. Het kan zowel acuut als chronisch zijn. Het kan aan één zijde of aan beide kanten ontstaan. Soms breidt de ontsteking zich uit naar de eierstokken of verder in de buikholte, zodat ook het buikvlies ontstoken raakt. Een eileiderontsteking is niet altijd onschuldig, het kan gevolgen hebben voor de vruchtbaarheid. Door de ontsteking kan er littekenweefsel ontstaan waardoor de eileiders minder of helemaal niet meer toegankelijk zijn. Dit betekent dat de zaadcellen de eicel niet of minder goed kunnen bereiken.

Symptomen

De aandoening zelf is vrij onschuldig. Vaak begint het met pijn in de onderbuik nadat je ongesteld bent geweest. De pijn neemt toe en er ontstaat vaginale afscheiding. In het begin is er een lichte afscheiding, dat geleidelijk aan meer wordt. Het komt alleen voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het dragen van een spiraaltje vormt een groter risico om deze aandoening te krijgen. De symptomen behorend bij een eileiderontsteking zijn:

• Koorts
• Gevoelige onderbuik met pijnscheuten
• Kan zowel aan één als twee zijden ontstaan
• Vaginale afscheiding, aanvankelijk licht, later meer en pusachtig
• Misselijkheid en braken
• Onregelmatige bloedingen
• Grotere kans bij wisselende seksuele contacten

Doordat er pus ontstaat als gevolg van de ontsteking, kan dit via de eileiders in de buikholte komen. De slijmvliezen in de eileider zwellen op en raken met elkaar verkleefd. Dit kan de eileider helemaal afsluiten en het pus hoopt zich verder op. In een zeldzaam aantal gevallen barst het open kun je een buikvliesontsteking krijgen wat zeer pijnlijk kan zijn.

Hoe je eraan komt

Meestal worden bacteriën door geslachtsgemeenschap overgebracht. Het gaat dan om gewone bacteriën die in de baarmoeder kunnen komen en zo de eileider in kunnen komen. Tijdens de menstruatie is de baarmoedermond minder hecht gesloten, waardoor bacteriën gemakkelijker naar binnen kunnen dringen. Ook wordt deze aandoening vaak gezien als gevolg van een SOA, zoals chlamydia en gonorroe. Chlamydia is uiterst verraderlijk omdat het een vrijwel ongemerkt verlopende ontsteking kan veroorzaken die intussen onherstelbare schade kan aanrichten. Vrouwen die een spiraaltje hebben, lopen iets meer risico. Het kan ook mogelijk zijn dat de eileider aan één kant ontstoken raakt door een ontsteking in de bekkenholte.

Wat je zelf kunt doen

Voorkomen is beter dan genezen, dus: vrij veilig. Vooral als je geen vaste partner hebt en wisselende seksuele contacten hebt. Zorg daarnaast voor een goede hygiëne, zodat er minder bacteriën naar binnen kunnen dringen. Als je zorgt dat je in een goede gezondheid verkeert, zal je weerstand beter zijn, waardoor je beter bestand bent tegen infecties. Mocht je het vermoeden hebben dat je een eileiderontsteking hebt, of je hebt de genoemde symptomen, moet je beslist niet zelf gaan dokteren.

Naar de dokter

De huisarts zal een inwendig onderzoek en bloed- en urineonderzoek uitvoeren. Door het afnemen van wat vaginale afscheiding en dit op de kweek zetten kan precies worden vastgesteld welke bacterie de boosdoener is. Omdat er sprake van een ontsteking is, krijg je direct een antibioticakuur. Deze kan nog eventueel worden aangepast als de kweekuitslag bekend is. Je kunt de bacterie al een tijdje bij je dragen zonder dat je het hebt gemerkt. Probeer zoveel mogelijk rust te houden. Als de klachten na het bezoek aan de huisarts verergeren, laat dit dan aan hem weten.

Gevolgen voor vruchtbaarheid

Een eileiderontsteking op zich is vrij onschuldig, zeker als het tijdig en goed behandeld wordt. Toch moet het niet onderschat worden omdat er verkleving en littekenweefsel kunnen ontstaan. Daardoor kunnen de zaadcellen niet of nauwelijks meer bij de baarmoeder komen. Uiteindelijk kan dit tot zelfs tot onvruchtbaarheid leiden. Mocht een zaadcel toch de eicel bereiken en bevruchten, kan het door de verkleving misschien niet in staat zijn de baarmoeder te bereiken waardoor er een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan ontstaan. Een op de tien vrouwen is na het doormaken van een eileiderontsteking minder vruchtbaar.