Meest gemaakte fouten bij een uitstrijkje

Het uitstrijkje is een zeer effectief middel ter voorkoming van baarmoederhalskanker en het behoud van een gezonde baarmoederhals, maar het succes is sterk afhankelijk van de juistheid ervan. Terwijl het gebruik van nieuwere, op vloeistof gebaseerde uitstrijkjes nauwkeurigere resultaten levert, zijn er een aantal middelen die vrouwen kunnen helpen deze resultaten nog nauwkeuriger te verkrijgen.

Vermijd seks, douchen en vaginale inserties vóór een uitstrijkje

De algemene vuistregel is om niets in de vagina te hebben voor de duur van 24 tot 48 uur alvorens het laten maken van een uitstrijkje. Het kan abnormale cellen maskeren, wat kan leiden tot een onnauwkeurig resultaat. Als u vóór een uitstrijkje wel geslachtsgemeenschap hebt gehad, gedoucht en/ of gebruik hebt gemaakt van een insertie in de vagina, laat de arts dit altijd weten. Het uitstrijkje kan hoogstwaarschijnlijk dan wel worden gemaakt, maar de arts zou de afspraak kunnen verzetten, afhankelijk van de omstandigheden.

Plan uw afspraak niet op het verkeerde moment van de maand

Wist u dat er een optimale tijd van de maand is voor het laten maken van een uitstrijkje? Het beste moment is 10 tot 20 dagen na het begin van uw laatste menstruatie. Gedurende deze tijd van de maand kan de arts het beste monster verkrijgen ten behoeve van een nauwkeurige meting.

Uw afspraak voor een uitstrijkje plannen terwijl u menstrueert, moet u ook niet willen. Hoewel de test dan wel zou kunnen worden uitgevoerd, is het het beste om te wachten, opdat de kans op onnauwkeurige resultaten hiermee vermeden kan worden. Ook kunnen sommige vrouwen zich ongemakkelijk voelen met een uitstrijkje tijdens het menstrueren.

Regelmatig een uitstrijkje

Hoewel het regelmatig laten maken van een uitstrijkje niet direct invloed heeft op de nauwkeurigheid van de resultaten, geeft het de arts wel een mogelijkheid om de huidige resultaten te vergelijken met die van het verleden. Het regelmatig uitvoeren van een uitstrijkje is een zeer effectieve manier om baarmoederhalskanker te voorkomen. Een uitstrijkje kan abnormale veranderingen detecteren aan de baarmoederhals, lang voordat ze kwaadaardig worden. Helaas blijkt in de praktijk dat veel vrouwen niet vaak genoeg een uitstrijkje laten doen of zelfs helemaal niet.

Het niet melden van eerdere abnormale resultaten

Uw arts dient op de hoogte te zijn van voorgaande abnormale uitstrijkjes die zijn uitgevoerd. Laat de arts weten wanneer deze waren uitgevoerd, de exacte resultaten en de resultaten van eventuele latere uitstrijkjes. Ook als u een colposcopie, biopsie of elke behandeling gerelateerd aan een afwijkend uitstrijkje, hebt gehad. Neemt u kopieën van de uitslagen hiervan mee naar uw afspraak.

Geen vervolg geven aan aanbevelingen van de arts

Als u een afwijkend uitstrijkje hebt gehad, is het essentieel om de aanbevelingen van uw arts op te volgen. Aanbevelingen naar aanleiding van een abnormaal uitstrijkje kunnen bijvoorbeeld zijn dat het uitstrijkje herhaald moet worden, uzelf laten testen op HPV en/of het laten uitvoeren van een colposcopie (gynaecologisch onderzoek). Afhankelijk van de resultaten van het uitstrijkje kunnen de follow-up procedures variëren.

Als u bent behandeld voor cervicale dysplasie (abnormale cellen op de baarmoederhals), zoals door middel van een LEEP (een eenvoudige behandeling om de abnormale cellen te verwijderen), is het net zo belangrijk om ook reguliere cervicale behandelingen te ondergaan. Cervicale dysplasie kan terugkeren, zelfs als de behandeling is voltooid. Regelmatig cervicale behandelingen laten uitvoeren, is de enige manier om abnormale cervicale veranderingen te controleren.

Niet weten hoe de resultaten zullen worden meegedeeld

Vraag uw arts hoe u op de hoogte zal worden gesteld van de resultaten voordat u een uitstrijkje laat maken. U kunt dit vragen vlak voordat het uitstrijkje begint of u zou kunnen spreken met een van de medische assistenten voordat u vertrekt voor uw afspraak.
Indien de resultaten abnormaal zijn, laten veel artsen dit via de mail of telefoon weten en als de resultaten normaal zijn, nemen sommige artsen helemaal geen contact op met patiënten.