Guillian Barre Syndroom

Het syndroom van Guillian Barre is een zeldzame aandoening in de spieren. Jaarlijks krijgen zo'n 150 tot 300 mensen in Nederland de diagnose syndroom van Guillian Barre. Zowel mannen als vrouwen kunnen het syndroom van Guillian Barre krijgen en het kan op elke leeftijd ontstaan. Hieronder is meer te lezen over het Guillian Barre syndroom. Onder andere de oorzaken, behandeling en prognose van het Guillian Barre syndroom komen aan bod.

Oorzaak van het Guillian Barre syndroom

Het syndroom van Guillian Barre wordt veroorzaakt door een ontsteking in de zenuwen. Dankzij een reactie van het eigen lichaam worden isolatiemateriaal van de zenuw (myeline) en het geleidende gedeelte van de zenuw (axonen) aangetast. Deze zenuwen zorgen er normaal voor dat er signalen naar de hersenen worden doorgegeven. Door de beschadiging verloopt dit proces niet meer goed en worden de signalen vervormd of helemaal niet meer doorgegeven aan de hersenen. Zowel de bewegingszenuwen als gevoelszenuwen kunnen worden aangetast. Hoe het kan dat het lichaam deze verkeerde reactie doorgeeft is niet bekend. Wel is het zo dat er vaak een infectie, diarree of keelontsteking vooraf gaat aan het ontstaan van het Guillian Barre syndroom.

Symptomen

De symptomen die kunnen wijzen op het Guillian Barre syndroom verschijnen vaak vrij plotseling en worden steeds erger.
Wanneer de gevoelszenuwen zijn aangetast ontstaan vaak de volgende symptomen:

• Gevoelloosheid
• Tintelingen
• Schokjes
• Trillingen in handen en voeten

Als de bewegingszenuwen zijn aangetast ontstaan vaak onderstaande symptomen:

• Spierzwakte
• Krampen
• Verlammingsverschijnselen (meestal eerst in de benen, maar ook armspieren, ademhalingsspieren en aangezichtsspieren)
• Pijnverschijnselen

Hoe wordt het Guillian Bare Syndroom behandeld?

Omdat de symptomen vaak zo plots optreden en het per persoon lastig is het verloop van het syndroom van Guillian Barre te voorspellen, worden personen met de diagnose vaak opgenomen in het ziekenhuis. Zo kan de persoon in kwestie nauwlettend in de gaten worden gehouden. Met name verlamming van de ademhalingsspier vormt een groot gevaar, zo'n 30% van de personen zal dan ook beademd moeten worden. In het ziekenhuis zal men proberen de ontstekingen van de zenuwen te remmen en de zenuwen te herstellen. Na het verblijf in het ziekenhuis volgt vaak een uitgebreid revalidatieprogramma. Waarbij niet alleen stil wordt gestaan bij lichamelijk herstel, maar ook bij psychisch herstel. De meeste mensen die de diagnose Guillian Bare syndroom hebben gekregen voelen zich bang en geïsoleerd. Vooral door het feit dat het syndroom zo acuut optreedt. Daarnaast zal gekeken worden of een persoon al in staat is om zelfstandig thuis te kunnen wonen en welke aanpassingen eventueel nodig zullen zijn in het huis. Ook het doen van spieroefeningen zal een belangrijk punt innemen tijdens de revalidatie.

Prognose

Het dieptepunt van het syndroom wordt bereikt na zo ongeveer vier weken, waarna de herstelperiode begint. De meeste mensen die gediagnosticeerd zijn met het syndroom van Guillian Barre herstellen helemaal. De herstelperiode kan echter lang zijn, van enkele maanden tot enkele jaren. Sommige mensen herstellen echter niet volledig. Deze mensen blijven kampen met zogenoemde restverschijnselen. Na twee jaar revalideren treedt nagenoeg geen verbetering meer op.