Gehoorbeschadiging bij jongeren door harde muziek

Gehoorbeschadiging komt tegenwoordig steeds vaker voor, vooral onder de jongeren. Steeds meer jongeren hebben last van oorsuizen, een altijd aanwezige pieptoon en een verminderd gehoor. Ze hebben moeite om te bepalen waar geluid vandaan komt. Een grote boosdoener is het luisteren naar harde muziek. Na een korte blootstelling aan een teveel aan geluid, zal iemand een tijdelijk gehoorverlies hebben, maar er zijn steeds meer jongeren die een blijvende gehoorbeschadiging hebben.

Wat gehoorschade inhoudt

Het aantal jongeren dat last heeft van blijvende gehoorbeschadiging stijgt jaarlijks met meer dan 22.000 personen. De grootste oorzaak is het luisteren naar te harde muziek. Van de jongeren met de leeftijd tussen de 13 en 15 jaar heeft ongeveer 10 procent al een meetbare gehoorschade. De kans dat iemand schade aan het gehoor krijgt, hangt af van het geluidsvolume en de tijdsduur van de blootstelling hiervan. Wanneer iemand langer dan 8 uur wordt blootgesteld aan een geluid dat hoger is dan 80 decibel, is de kans op een gehoorbeschadiging groot. Een koptelefoon met muziek geeft al gauw een geluid van meer dan 110 decibel. Een blootstelling van meer dan 4 minuten aan 100 decibel kan het gehoor al beschadigen.

De kenmerken

Uit een onderzoek van de GGD Groningen is gebleken dat 6 procent van de kinderen tussen de 12 en 18 jaar regelmatig een pieptoon hoort, waarvan sommigen altijd een pieptoon horen. De oorzaak is het luisteren naar te harde muziek. Veel jongeren hebben na een avond stappen in een discotheek de volgende dag nog een pieptoon in het oor. Gehoorbeschadiging kenmerkt zich door een aantal symptomen.

Oorsuizen

Vaak begint een gehoorbeschadiging met oorsuizen, ook wel met de medische benaming “tinnitus” genoemd. Eerst is het alleen aanwezig in een stille omgeving en kan nog verdwijnen. In een later stadium verdwijnt het niet meer en is het altijd aanwezig.

Moeite hebben om te bepalen waar geluid vandaan komt

Er kunnen klachten ontstaan met intonaties. De frequentie-analyse kan verstoord raken, waardoor bepaalde haarcellen (zintuigcellen) in het gehoororgaan geen prikkels meer kunnen doorgeven naar de hersenen. Dit kan in elk oor in een verschillende mate voorkomen, waardoor je het geluid niet meer in stereo hoort. Daarom is het moeilijk om te bepalen waar het geluid precies vandaan komt.

Wisselende ervaringen van geluid per frequentiegebied

Het aantal trillingen dat een geluidsbron per seconde voortbrengt, wordt de frequentie genoemd. Deze wordt in aantallen Hertz uitgedrukt. Normaal kan een mens geluid waarnemen tussen de 20 en 20.000 Hertz. Hoe hoger de toon is, hoe hoger de frequentie. Bij een gehoorbeschadiging kan in elke frequentie een andere mate van verhoorverlies zijn, waardoor het geluid in verschillende frequentiegebieden anders wordt beleefd. Een alledaags geluid kan in het aangedane frequentiegebied ineens als te hard ervaren worden.

Televisie harder zetten

De haarcellen binnen in het oor hebben op een gegeven moment steeds meer prikkels nodig om een geluidssignaal te kunnen doorgeven en wordt steeds ongevoeliger voor minder harde geluiden. Een goed functionerend oor zal in rust een drempel voor geluiden weer naar een hogere gevoeligheid verlagen na een blootstelling aan geluid. Bij een beschadigd oor zal dit niet meer herstellen, waardoor je steeds harder gaat praten en de televisie steeds harder moet zetten om het te kunnen horen.

Preventie

Probeer het geluid van een MP3-speler niet te hard te zetten. Er zijn muziekspelers die een waarschuwing kunnen afgeven wanneer het maximumvolume van 100 decibel wordt bereikt. Wanneer je een discotheek of een concert bezoekt, zorg dan dat je gehoorbeschermers draagt en stel je niet te lang bloot aan teveel geluid. Als je in een lawaaierige omgeving bent, zoek dan af en toe even de stilte op zodat je een “oorpauze” neemt. Een gehoorbeschadiging zal niet meer over gaan, daarom kun je het beter proberen te voorkomen.

Lees verder

• Lawaaislechthorendheid
• Slijmoor: vocht achter het trommelvlies
• Aandoening: doofblindheid