Barber Say-syndroom: Afwijkingen aan beharing, mond en ogen
In 1982 beschreef N. Barber et al een nieuw syndroom dat hij voor het eerst zag bij een 3,5-jarig meisje. Het Barber-Say-syndroom is een uiterst zeldzame aangeboren aandoening gekenmerkt door ectropion (naar buiten gedraaide oogleden), macrostomie, huidatrofie, ernstige hypertrichose (overmatige haargroei) en vaak ook een groeiachterstand. Tal van andere symptomen zijn nog mogelijk bij dit syndroom. De behandeling blijft een uitdaging voor zowel patiënten en artsen, en vereist een multidisciplinaire aanpak.
Klinische overlapping
Het
ablepharon-macrostomie syndroom (AMS) is een soortgelijke maar blijkbaar toch verschillende aandoening. AMS-patiënten hebben namelijk ablepharon of microblepharon in plaats van
ectropion en ze lijden vaak ook aan ernstigere genitale afwijkingen. Het Barber-Say- en ablepharon-macrostomie-syndroom zijn wellicht verbonden met elkaar door dezelfde genfout, maar verder onderzoek hiernaar dient nog te gebeuren.
Epidemiologie aandoening
Het Barber Say-syndroom is een uiterst zeldzame
aangeboren aandoening. De medische literatuur vermeldt slechts een tiental patiënten wereldwijd. De prevalentie bedraagt daarom <1/1 000 000. Het lijkt er op dat vooral vrouwen getroffen worden maar de aantallen van de getroffen patiënten zijn dermate laag dat dit niet significant is. Bij het AMS-syndroom dat hiermee samenhangt, zijn vooral mannen aangetast, maar dit kan toeval zijn en hiervoor zijn nog verdere studies nodig.
Oorzaken en erfelijkheid Barber Say-syndroom
De oorzaak van dit syndroom is nog niet vastgesteld. De overerving van de aandoening gebeurt autosomaal dominant en autosomaal recessief.
Symptomen: Afwijkingen aan beharing, mond, ogen en oren
Een heleboel symptomen zijn mogelijk bij dit syndroom. Er zijn echter enkele primaire symptomen zoals overmatige beharing (
hypertrichose of
hirsutisme), een grote mond (macrostomie),
huidafwijkingen en ectropion.
Beharing
De overmatige beharing is meestal van ernstige aard en situeert zich voornamelijk op de rug.
Huid
De atrofische huid is dun, fragiel, droog en slap, waardoor de patiënt er vaak ook ouder uitziet dan hij daadwerkelijk is.
Ogen
Naast bilaterale ectropion zijn nog een aantal oogafwijkingen mogelijk: hoornvliesvertroebeling, variabele
nystagmus, bilaterale microblepharon, ontbrekende wenkbrauwen en oogleden, wijd gespreide ogen (
medische term: "
hypertelorisme) en telecanthus (te grote afstand tussen beide binnenste ooghoeken). Andere atypische gezichtskenmerken van het Barber-Say-syndroom buiten
macrostomie kunnen bestaan uit een bolvormige neus met een brede neusbrug die naar voren gericht is, dunne lippen, kleine en onderontwikkelde tanden en een driehoekig
gezicht.
Bijkomende symptomen
Daarnaast zijn
oorafwijkingen ook mogelijk. De patiënt heeft dan komvormige oren, kleine kronkelige externe gehoorgangen en vertoont een milde slechthorendheid. Tot slot hebben patiënten soms
hypoplastische (onderontwikkelde) tepels, ontbreken er borstklieren en hebben ze grote schaamlippen. Over het algemeen hebben deze patiënten een groei- en mentale achterstand.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose gebeurt door het vaststellen van de primaire hoofdsymptomen, waarbij vooral de overmatige haargroei en de oogafwijkingen uitspringen en verschillend zijn van het AMS-syndroom.
Behandeling
Voor dit syndroom is geen effectief bewezen behandeling voorhanden, maar de arts behandelt de symptomen via allerlei therapieën. Soms is plastische chirurgie vereist.
Prognose ziekte
Er is geen informatie bekend met betrekking tot de prognose van dit syndroom.
Lees verder