Posner-Schlossman Syndroom: Glaucoom (verhoogde oogdruk)

Het Posner-Schlossman Syndroom is een milde oogontsteking waarbij de patiënt in korte tijd een heel hoge oogdruk creëert waardoor glaucoom ontstaat. De glaucoomaanvallen zijn terugkerend. Deze secundaire inflammatoire vorm van glaucoom werd in 1948 voor het eerst beschreven door Posner en Schlossman. Daarom zijn deze glaucoomaanvallen beter gekend als het Posner-Schlossman Syndroom (PSS). De behandeling bestaat uit het stabiliseren van de oogdruk waardoor de patiënt zijn gezichtsvermogen behoudt.

• Epidemiologie Posner-Schlossman Syndroom
• Oorzaken verhoogde oogdruk
• Symptomen: Door glaucoom een daling in het gezichtsvermogen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling: Schade aan oogzenuw voorkomen
• Complicatie van de oogaandoening

Epidemiologie Posner-Schlossman Syndroom

Deze oogzenuwaandoening treft haast uitsluitend patiënten tussen de twintig en vijftig jaar, maar er zijn ook patiënten gerapporteerd die jonger en ouder zijn. Het Posner-Schlossman Syndroom is zeldzaam. Enkel over Finland en Japan bestaan gegevens. In Finland is de incidentie 0,4 en de prevalentie is 1,9 per 100.000 inwoners. In Japan had 1,8% van de 2556 uveïtispatiënten het Posner-Schlossman Syndroom.

Oorzaken verhoogde oogdruk

Episodische veranderingen in het trabeculair netwerk leiden tot een verslechtering van het kamervochtafvoersysteem en resulteren in een verhoogde oogdruk. Deze veranderingen gaan gepaard met een milde oogontsteking. Nadat de aanval voorbij is, zijn alle parameters weer normaal en onder controle zonder blijvende schade door de verhoogde oogdruk.

Symptomen: Door glaucoom een daling in het gezichtsvermogen

Meestal varieert de aanvalsduur van de glaucoom tussen enkele uren tot enkele weken. Enkel één oog is aangetast. Soms krijgt de patiënt een andere glaucoomaanval aan het andere oog, maar zeer zelden gebeurt het dat beide ogen tegelijkertijd betrokken zijn. De patiënt ervaart een lichte daling in het gezichtsvermogen. Voorts heeft de patiënt terugkerende episodes van milde uveïtis. Meestal heeft de patiënt eerst een vooraf identificeerbare ontstekingsreactie alvorens enkele dagen later de oogdruk toeneemt. Het ontstaan van de verhoogde oogdruk staat niet in verhouding tot de ernst van de uveïtis.

Diagnose en onderzoeken

De oogarts voert een oftalmoscopie (de medische term voor "spleetlamponderzoek") uit tijdens een uitgebreid oogonderzoek. Hij ziet zo dat de oogzenuw er normaal uitziet. Hij ziet een grote pupil in het aangetaste oog. De patiënt heeft milde uveïtis wat soms asymptomatisch verloopt. Via een tonometrie en goniometrie diagnosticeert hij de verhoogde oogdruk (glaucoom) met open hoek. Hij voert een gezichtsveldonderzoek uit bij de patiënt wat normale resultaten oplevert. Tussen alle aanvallen geven diverse onderzoeken geen problemen met de ogen aan. De patiënt heeft dan een normale oogdruk en een normaal kamervochtafvoersysteem.

Behandeling: Schade aan oogzenuw voorkomen

De vroegtijdige opsporing en diagnose zijn essentieel voor een goede behandeling van deze oogaandoening. De medische behandeling is er op gericht om de mogelijke oogdrukgerelateerde schade aan de oogzenuw te voorkomen. Hiervoor krijgt de patiënt oogdruk verlagende oogdruppels voorgeschreven. De oogdruppeltoediening moet juist en veilig gebeuren. Daarnaast is het van belang de ontsteking te verminderen via corticosteroïden. De patiënt gaat het best regelmatig terug naar de oogarts voor een uitgebreid oogonderzoek en voor het controleren van de oogdruk om mogelijke schade aan de oogzenuw met daarbij een verminderd gezichtsvermogen te voorkomen. Tot slot schrijft de oogarts soms cycloplegische middelen voor.

Complicatie van de oogaandoening

Een langdurige oogdrukverhoging leidt tot beschadiging van de oogzenuw waardoor gezichtsvelddefecten ontstaan. Indien de verhoogde oogdruk te lang aanhoudt, zijn een laserbehandeling, trabeculectomie en/of een drainage-implant andere mogelijke behandelingsopties. Op die manier behoudt de patiënt zijn gezichtsvermogen.

Lees verder

• Glaucoom: Verhoogde oogdruk met verlies van gezichtsvermogen
• Laserbehandeling bij oogaandoening glaucoom
• Trabeculectomie: Verlagen van de oogdruk via chirurgie
• Tonometrie: Oogdrukmeting om glaucoom op te sporen
• Risicofactoren voor de oogziekte glaucoom (hoge oogboldruk)