Oogproblemen bij een waterwrat (papels door virale infectie)

Een waterwrat is een zeldzame virale infectie die vooral optreedt bij kinderen. De patiënt ontwikkelt bij deze infectie bepaalde huidletsels op verschillende delen van het gezicht, de romp, de armen, de oksels en de benen. De besmettelijke aandoening treft mogelijk eveneens de oogleden. Veelal veroorzaakt de aandoening enkel cosmetische problemen en heeft de patiënt verder geen verlies van het gezichtsvermogen. Chirurgie is echter wel aanbevolen om de jeukende papels te verwijderen.

• Synoniemen van een waterwrat
• Epidemiologie virale infectie
• Oorzaken molluscum contagiosum
• Symptomen: Milde oogproblemen door papels
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling via chirurgie

Synoniemen van een waterwrat

Een waterwrat is eveneens gekend onder deze synoniemen:

• apenpokken
• bolhoedwrat
• molluscum contagiosum

Epidemiologie virale infectie

Een waterwrat is een virale infectie van de huidsmeerklieren (glandulae sebaceae) die het meest voorkomt bij kinderen en bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem.

Oorzaken molluscum contagiosum

Een waterwrat is een besmettelijke virale infectie die vaak optreedt bij kinderen. De besmetting gebeurt door direct huidcontact door bijvoorbeeld een huidletsel. De overdracht gebeurt vaak bij het delen van bijvoorbeeld fitnessapparatuur, de douche, de handdoek, de spons, het speelgoed, de zwembandjes of het beddengoed. Patiënten met een zwak immuunsysteem zoals patiënten met een hiv-infectie zijn meer vatbaar voor een waterwrat. De papels zijn bij deze patiënten veel meer verspreid. Af en toe komt de virale infectie aan de oogleden van beide ogen tot stand na de behandeling van reumatöide artritis (chronische auto-immuunaandoening met een ontsteking van gewrichten en andere organen) met gespecialiseerde geneesmiddelen zoals methotrexaat. Huidaandoeningen die soms gepaard gaan met een waterwrat zijn atopische dermatitis (atopisch eczeem: huidziekte met jeuk).

Symptomen: Milde oogproblemen door papels

De symptomen treden enkele weken tot maanden na de oorspronkelijke besmetting op. De aandoening veroorzaakt meerdere parelachtige, koepelvormige en vleeskleurige papels (bulten, huidletsels) op de huid, en ook op de oogleden en de ooglidranden. De weke wratachtige papels hebben de grootte van een erwt (2 tot 5 mm) met een inzinking in het midden (umbilicatie), waarin zich een witte brijachtige massa bevindt. Bij patiënten met een zwak immuunsysteem ontstaan erg veel papels die ver verspreid zijn over het hele lichaam, niet alleen bij de oogleden. Wanneer de ooglidranden betrokken zijn, krijgen patiënten soms wel een rood oog (primair symptoom van conjunctivitis: oogbindvliesontsteking). Het gezichtsvermogen is wel niet aangetast en de ogen of oogleden zijn evenmin pijnlijk of gevoelig. De papels jeuken en branden echter wel.

Diagnose en onderzoeken

Oogheelkundig en diagnostisch onderzoek

Het uiterlijk van de papels is vrij typisch. De oogarts stelt de diagnose reeds op het zicht. Soms is een biopsie nodig om de diagnose te bevestigen. Hierbij neemt de arts een weefselmonster van de huid rond de oogleden, en dit laat hij dan microscopisch onderzoeken. Een biopsie toont via een kleuring met specifieke kleurstoffen de aanwezigheid van specifieke structuren binnen de papels, gekend als “inclusielichamen”.

Differentiële diagnose

Een waterwrat verwart de arts mogelijk met volgende aandoeningen: moedervlekken, tumoren, insectenbeten, wratten, varicella (waterpokken: meestal milde virale infectie met algemene symptomen en huiduitslag) en papillomen.

Behandeling via chirurgie

Molluscumletsels verdwijnen meestal spontaan na verloop van tijd. Meestal verdwijnen de symptomen binnen enkele maanden, maar soms neemt het wel enkele jaren in beslag alvorens de papels volledig verdwenen zijn. Het verwijderen van deze letsels is mogelijk via een chirurgische verwijdering, via curettage of via cryotherapie (behandeling via bevriezing). De letsels komen wel vaak terug. De verwijdering bij jonge kinderen gebeurt over het algemeen onder algemene anesthesie. Een behandeling is in principe niet nodig, maar toch aangewezen daar de infectie anders besmettingsgevaar oplevert. Daarnaast verspreidt de infectie zich mogelijk in het lichaam. Een ander nadeel van een afwachtende houding is littekenvorming die vaak optreedt door het krabben. Kruidengeneesmiddelen, crèmes en antivirale geneesmiddelen zijn over het algemeen niet effectief voor de behandeling van de virale infectie.

Lees verder

• Wratten: Soorten wratjes en behandelingen van wrat op huid
• Ooginfecties door virussen: Virale infecties aan oog of ogen