Oogproblemen bij te traag werkende schildklier
De schildklier is een vlindervormige klier aan de onderkant van de voorzijde van de hals. De schildklier reguleert het schildklierhormoon en speelt een belangrijke rol in de stofwisseling. Hypothyreoïdie is een medische aandoening waarbij de schildklier te traag werkt waardoor te lage schildklierhormoonniveaus aanwezig zijn in het lichaam. Deze ziekte is het gevolg van een tekort aan jodium, chirurgie, onvoldoende stimulatie van de schildklier of door de behandeling van bepaalde ziekten. Bij hypothyreoïdie komen ook af en toe oogproblemen voor. Een snelle diagnose van de onderliggende oorzaak van de verminderde schildklierfunctie is een belangrijke factor bij het bepalen van de juiste behandeling voor oogproblemen in verband met hypothyreoïdie.
Exoftalmie en droge ogen bij oogziekte van Graves
Meestal verschijnt een
schildklieroogziekte met een vorm van een overactieve
schildklierziekte bekend als de
ziekte van Graves (auto-immuunaandoening met overproductie van schildklierhormonen). De schildklier oogziekte treedt mogelijk eveneens op bij patiënten met
hypothyreoïdie. De aandoening ontstaat wanneer antithyroïd antilichamen geproduceerd door het immuunsysteem ook de zachte weefsels en spieren van het oog aanvallen.
Uitpuilende ogen
Exoftalmie (uitpuilende ogen) is een kenmerk van de oogziekte van Graves (schildklier oogziekte). Door de auto-immune aanval op de weefsels van de oogkas zwellen de ogen en worden de oogbollen naar voren geduwd. Bij uitgesproken
exoftalmie is de patiënt niet in staat om de oogleden volledig te sluiten, waardoor de ogen kwetsbaar zijn en de patiënt snel
droge ogen ontwikkelt. Droge ogen veroorzaken meestal
irritatie, roodheid van de ogen,
gezwollen ogen, ontstoken ogen (
oogontsteking) en een (
zanderig gevoel in de ogen).
Littekens op het hoornvlies
In ernstige gevallen leidt de schildklier oogziekte (en de bijbehorende droge ogen) tot de ontwikkeling van zweren op het oogoppervlak (
cornea ulcus). De zweren veroorzaken littekenvorming van het hoornvlies, het doorzichtige gebied aan de voorzijde van het oog. Dit resulteert mogelijk in een permanent verlies van het gezichtsvermogen.
Hangende oogleden bij verminderde schildklierfunctie
Hangende oogleden of
ptosis komen vaak voor bij patiënten met hypothyreoïdie. Het niveau van schildklierhormonen in het lichaam bepaalt hoe het zenuwstelsel omgaat met de positie van het ooglid. Een verminderde zenuwstimulatie van de oogleden als gevolg van hypothyreoïdie leidt tot een hangend ooglid. Ernstige ptosis belemmert mogelijk gedeeltelijk het gezichtsveld, hetgeen een verminderd gezichtsvermogen oplevert.
Schade aan de oogzenuw bij te traag werkende schildklier
De schildklier oogziekte veroorzaakt mogelijk een zwelling van het zachte weefsel van de oogkas. Dit veroorzaakt schade aan de oogzenuw (opticus nervicus). Deze zenuw dient als communicatieschakeling tussen het oog en de
hersenen. Een compressie (samendrukking) van de oogzenuw leidt tot blijvende schade, zoals het verlies van het gezichtsvermogen in het aangetaste oog. Ongeveer 5 procent van de patiënten met de schildklier oogziekte ontwikkelt uiteindelijk oogzenuwproblemen. Een intensieve medische behandeling vermindert het risico op blijvende schade aan de oogzenuw veroorzaakt door de schildklier oogziekte.
Zwelling rond de ogen bij hypothyreoïdie
Bij patiënten met hypothyreoïdie ontstaat een zwelling rond de ogen en het
gezicht. Bij deze aandoening hopen slijmachtige eiwitten zich op in de diepe lagen van de huid. Normaal gezien verdwijnen de eiwitten en bijgevolg de zwelling rond de ogen wanneer de patiënt een behandeling krijgt voor hypothyreoïdie.