Oorpoliepen: Goedaardige gezwellen met afscheiding uit oor

Oorpoliepen zijn meestal goedaardige, vlezige gezwellen die zich in de uitwendige gehoorgang of het middenoor bevinden. De aandoening ontwikkelt zich mogelijk bij iedereen en op elke mogelijke leeftijd. De oorzaak van oorpoliepen varieert sterk en omvat onder andere een infectie en huidirritatie. Bij de aandoening heeft de patiënt oorpijn en tevens komt een bloederige afscheiding uit het oor. De arts voert een gehoor- en microscopisch onderzoek uit om de diagnose van oorpoliepen te bevestigen alsook om andere kwaadaardige aandoeningen uit te sluiten. De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de gezwellen. De prognose is tot slot uitstekend als er geen complicaties optreden.

• Epidemiologie oorpoliepen
• Oorzaken: Meestal door een infectie
• Risicofactoren ziekte
• Symptomen Afscheiding uit oor, oorpijn en gehoorverlies
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van poliepen in het oor
• Complicaties
• Preventie aandoening
• Prognose goedaardige gezwellen in het oor

Epidemiologie oorpoliepen

Iedereen krijgt mogelijk op eender welke mogelijke leeftijd te maken met oorpoliepen, en ook heeft de aandoening geen seksuele, etnische of raciale voorliefde.

Oorzaken: Meestal door een infectie

In principe zijn oorpoliepen goedaardige gezwellen. Poliepvorming gebeurt eveneens in andere lichaamsdelen zoals:
Meestal zijn poliepen te vinden op volgende plaatsen, maar ze komen ook in het oor voor:

• de baarmoeder (baarmoederpoliepen)
• de blaas (blaaspoliepen)
• de dikke darm (darmpoliepen)
• de galblaas (galblaaspoliepen)
• de keel / het strottenhoofd (keelpoliepen)
• de maag (maagpoliepen)
• de neus (neuspoliepen)

Oorpoliepen zijn het gevolg van een acute of chronische oorontsteking, een vreemd voorwerp in het oor, achtergebleven trommelvliesbuisjes, een cholesteatoom (tumor in het middenoor achter het trommelvlies) en een ander soort tumor. Chronische uitwendige oorinfecties (chronische otitis externa) zijn de meest voorkomende oorzaak van deze irritatie. De poliepvorming ontstaat namelijk doordat het slijmvlies verdikt is als gevolg van een langdurige ontsteking van het middenoor. Oorpoliepen zijn tot slot niet besmettelijk.

Risicofactoren ziekte

Patiënten die vatbaar zijn voor een chronische oorontsteking, chronische ontstekingsziekten (zoals een auto-immuunaandoening) en een chronische huidirritatie aan het oor lopen een verhoogd risico dan anderen op het krijgen van oorpoliepen.

Symptomen Afscheiding uit oor, oorpijn en gehoorverlies

Poliepen vormen meestal een constante irritatie van de gehoorgang of het trommelvlies. Uit het oor komt een grote hoeveelheid oorafscheiding. Soms is deze afscheiding bloedering (oorbloeding). De patiënt heeft hierbij een vol gevoel in het oor. Oorpijn en gehoorverlies zijn andere mogelijke tekenen van oorpoliepen.

Diagnose en onderzoeken

Een medisch onderzoek is belangrijk bij het vermoeden van oorpoliepen, want soms duiden de symptomen een ernstigere of kwaadaardige aandoening. De arts identificeert oorpoliepen door middel van een onderzoek van de gehoorgang en het middenoor. Dit doet hij met behulp van een otoscoop (speciaal apparaat om het oor visueel te onderzoeken) of een microscoop. Daarnaast zijn mogelijk verdere beeldvormende onderzoeken en laboratoriumtesten nodig om de werkelijke oorzaak van oorpoliepen te achterhalen. Soms test de arts nog een uitstrijkje van de oorafscheiding om te bepalen of de patiënt lijdt aan een oorontsteking. Ook voert de arts soms een biopsie van de poliep uit, want door een stukje weefsel te laten onderzoeken, weet hij of mogelijk sprake is van een goedaardige of kwaadaardige tumor.

Behandeling van poliepen in het oor

De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de oorpoliep.

Medicatie
De behandeling bestaat uit medicatie zoals steroïde geneesmiddelen (sterke ontstekingsremmers) en antibiotische (tegen bacteriën) of antifungale (tegen schimmels) oordruppels die de patiënt via topische crèmes (op de huid aangebracht) aanbrengt. Blaarvorming, een allergische reactie, een verdikking van de huid van de gehoorgang, jeuk en roodheid zijn mogelijke bijwerkingen van deze medicijnen.

Chirurgie

Een chirurgische ingreep is nodig bij de aanwezigheid van een cholesteatoom of als de aandoening niet reageert op de medicijnen. Ook is een chirurgische ingreep vereist om oorbuisjes te verwijderen indien dit de oorzaak is van de poliepvorming. Verder krijgt de patiënt nog het advies om water in het oor te vermijden.

Complicaties

Poliepen in de gehoorgang kunnen groeien, bloeden dus ook het gehoorvermogen aantasten waardoor gehoorverlies ontstaat. Een cholesteatoom of geïnfecteerde oorcysten verspreiden zich mogelijk waardoor schade ontstaat aan het binnen- en middenoor. Verder vormen zich soms goedaardige of kwaadaardige gezwellen als gevolg poliepen in het oor.

Preventie aandoening

In sommige gevallen zijn oorpoliepen niet te voorkomen. Wel zijn enkele andere tips nuttig in het voorkomen van de poliepen in het oor:

• auto-immuunziekten die het oor mogelijk aantasten snel en effectief behandelen
• de bron van huidirritatie behandelen
• een oorontsteking onmiddellijk laten behandelen van om het risico op poliepvorming te minimaliseren
• het risico op een infectie verminderen

Prognose goedaardige gezwellen in het oor

De prognose van oorpoliepen is afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de aandoening. Permanente schade aan het middenoor is mogelijk bij de aanwezigheid van een cholesteatoom. Oorpoliepen komen soms meermaals voor bij chronische oorontstekingen. Wanneer de arts de onderliggende oorzaak behandelt en de poliepen komen niet terug, dan zijn geen complicaties meer te verwachten.

Lees verder

• Poliepen: Oorzaken, soorten en symptomen van poliepvorming