Lesch-Nyhan syndroom: Afwijkingen aan beweging en gedrag
Het Lesch-Nyhan syndroom is een erfelijke aandoening waarbij problemen ontstaan met het verwerken van purinen in het lichaam omdat hiervoor een bepaald enzym ontbreekt. De zeldzame aandoening brengt gedragsafwijkingen, bewegingsproblemen, orgaanschade en een mentale en motorische ontwikkelingsachterstand met zich mee. De arts behandelt of verlicht de aanwezige symptomen met hulpmiddelen, medicijnen of chirurgie, want een genezing is niet voorhanden voor het Lesch-Nyhan syndroom. De vooruitzichten zijn over het algemeen slecht bij de stofwisselingsziekte. Het syndroom werd voor het eerst beschreven door de Engelse kinderartsen M. Lesch (geb. 1939) en William Nyhan in 1964.
Synoniemen Lesch-Nyhan syndroom
Verscheidene benamingen alsook afkortingen zijn bekend voor het Lesch-Nyhan syndroom:
- choreoathetose zelfverminking syndroom
- compleet HPRT-deficiëntie
- HGPRT-deficiëntie
- hypoxanthine fosforibosyltransferase deficiëntie
- hypoxanthine guanine fosforibosyltransferase deficiëntie
- juveniele hyperurikemie syndroom
- juveniele jicht, choreoathetose, mentale retardatie syndroom
- primaire hyperurikemie syndroom
- tekort aan guanine fosforibosyltransferase
- tekort aan hypoxanthine fosforibosyltransferase
- totaal HPRT deficiëntie
- totale hypoxanthine-guanine fosforibosyltransferase deficiëntie
- volledige hypoxanthine-guanine fosforibosyltransferase deficiëntie
- X-gebonden hyperurikemie
- X-gebonden primaire hyperurikemie
- X-gebonden urinezuur aciduria enzymdefect
- ziekte van Lesch-Nyhan
Bruikbare afkortingen voor de ziekte omvatten "LND" en "LNS".
Epidemiologie zeldzame aandoening
Ongeveer 1 op de 100.000-380.000 mensen lijdt aan het Lesch-Nyhan syndroom. Voornamelijk jongens zijn getroffen door de ziekte. De ziekte komt tot slot voor in alle rassen.
Oorzaken ziekte: Ontbrekend enzym
Genmutatie
Purinen zijn een normaal onderdeel van het menselijk weefsel en maken deel uit van de genetische blauwdruk van het lichaam. Ze bevinden zich tevens in veel verschillende voedingsmiddelen. Bij patiënten met de aandoening ontbreekt het enzym hypoxanthine guanine fosforibosyltransferase (HPRT) door een mutatie (wijziging) in het HPRT1-gen. Het lichaam heeft deze stof nodig om purinen te recycleren. Bij het Lesch-Nyhan syndroom heeft het lichaam bijgevolg problemen met het opbouwen en afbreken van purinen. Zonder dit enzym bouwt urinezuur zich op in het lichaam.
Overerving
Het Lesch-Nyhan syndroom kent een X-gebonden (geslachtsgebonden) recessief overervingspatroon, waardoor voornamelijk jongens getroffen zijn.
Symptomen aan beweging, gedrag, ontwikkeling en organen
Beweging
De bewegingsproblemen ontstaan meestal voor het eerste levensjaar. De
baby is namelijk doorgaans erg slap (
hypotonie). Maar later verstijven de gewrichten en dan is sprake van spasticiteit. Ook zijn abnormale, onwillekeurige bewegingen met
spierspasmen en contracties (
dystonie), schokkende bewegingen (chorea), onwillekeurige werp- of trapbewegingen in armen of benen (meestal aan één zijde van het lichaam) (ballisme), verhoogde reflexen (hyperreflexie) en een kramp in het ooglid van één of beide ogen (
blefarospasme) aanwezig. Door de opbouw van urinezuur ontstaat bovendien een zwelling van een aantal gewrichten wat doet denken aan de aandoening
jicht (ziekte met
pijn en zwelling aan grote teen en andere gewrichten). Daarom is vaak sprake van jichtartritis.
Gedrag
Een opvallend kenmerk van Lesch-Nyhan syndroom is zelfdestructief gedrag, zoals het bijten op de vingers, handen, lippen en wangen en het bonken met het hoofd of de ledematen.
Angstig, paniekerig of agressief gedrag komt tot slot voor bij patiënten met deze stoornis.
Ontwikkeling
Daarnaast hebben patiënten met het Lesch-Nyhan syndroom een vertraagde motorische ontwikkeling, wat inhoudt dat lopen of zitten nauwelijks of niet lukt. Ook een ontwikkelingsachterstand treedt op, wat zich uit in een milde tot matige verstandelijke beperking. Praten gebeurt vrij laat of niet bij kinderen met dit syndroom, en wanneer kinderen spreken, is dit vaak onduidelijk of zacht. Ook is de puberteit en groei mogelijk vertraagd.
Organen
Gastro-oesofageale reflux en spugen zijn enkele maagzuurgerelateerde problemen die tevens optreden. Sommige patiënten ontwikkelen
blaasstenen (harde ophopingen van mineralen in de blaas),
nierstenen (vorming van kristallen met
pijn in buik en rug) en andere
nierproblemen. Testikelatrofie is een ander teken van de ziekte.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De arts bevraagt de patiënt, en hieruit blijkt dat het Lesch-Nyhan syndroom soms aanwezig is in de familie. Bij het lichamelijk onderzoek bemerkt e arts de verhoogde reflexen, alsook
spasticiteit (verhoogde
spierstijfheid), wat vaak gepaard gaat met spasmen (
krampen).
Diagnostisch onderzoek
Zowel het
bloedonderzoek als
urineonderzoek laten een abnormaal hoge urinezuurspiegel zien (
hyperurikemie). In het bloed is voorts een andere afwijking te zien, namelijk megaloblastaire
anemie (
vitamine B12-tekort en/of foliumzuurtekort). De arts neemt een
huidbiopsie waaruit blijkt dat het HPRT1-enzym verminderd aanwezig is. Soms voert de arts nog een
MRI-scan van de
hersenen uit waaruit blijkt dat de hersenen iets kleiner zijn dan normaal. Een genetisch onderzoek bevestigt tot slot de diagnose van het Lesch-Nyhan syndroom.
Differentiële diagnose
Bij de volgende aandoeningen ontstaat een gelijkaardig klinisch beeld als het Lesch-Nyhan syndroom:
Behandeling afwijkingen met hulpmiddelen, medicijnen en chirurgie
Het Lesh-Nyhan syndroom is niet te genezen, maar geneesmiddelen voor de behandeling van jicht verlagen wel het urinezuur. De neurologische schade (verhoogde reflexen en spasmen) zijn echter niet te behandelen met deze medicatie. Hiervoor zet de arts andere medicijnen in zoals: carbidopa/levodopa, diazepam, fenobarbital en/of haloperidol. Maagzuurproblemen verhelpt de arts met medicatie of het plaatsen van een
PEG-sonde. Om de
zelfverwonding te behandelen, is ook medicatie voorhanden, evenals een bepaald mondstuk waardoor het bijten op de lippen of tong voorkomen wordt.
Botoxinjecties voor het verlammen van de kauwspieren, het trekken van alle tanden en het spalken van armen en/of benen zijn andere behandelingsmethoden tegen automutilatie. Nier- of blaasstenen verwijdert de arts door deze te
vergruizen of anders zet hij een operatie in. Logopedie is tot slot voorhanden om patiënten te helpen bij de spraakproblemen.
Prognose
De meeste patiënten met het Lesch-Lyhan syndroom hebben minder goede vooruitzichten wat de mobiliteit betreft. Zij hebben namelijk loophulpmiddelen zoals een rollator of rolstoel nodig, evenals hulp nodig om te gaan zitten. De levensverwachting is over het algemeen ook korter door
nierfalen en soms niet meer te behandelen infecties. De meeste patiënten overleven wel het tweede en derde decennium maar komen in het vierde decennium te overlijden.