Granuloma teleangiectaticum: Goedaardige huidaandoening

Granuloma teleangiectaticum is een goedaardige, niet besmettelijke huidaandoening waarbij de patiënt kleine, verhoogde en rode, gladde en vochtige bultjes op de huid heeft die gemakkelijk bloeden als gevolg van een hoog aantal bloedvaten in dat gebied. De oorzaak van de huidziekte is onbekend, maar vaak ontstaat dit wel als gevolg van onder andere een blessure. De diagnose stellen gebeurt soms klinisch, maar vaak is toch een verwijdering van wat weefsel vereist zodat de diagnose bevestigd wordt. Bij een aantal patiënten is een behandeling niet nodig, maar bij andere patiënten kan de arts dit huidletsel op verschillende manieren verwijderen.

• Synoniemen granuloma teleangiectaticum
• Epidemiologie
• Oorzaken goedaardige huidaandoening
• Risicofactoren
• Symptomen: Rode, bloedende bultjes op huid
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties

Synoniemen granuloma teleangiectaticum

Een andere benaming voor deze huidafwijking is 'lobulair capillair hemangioom', 'pyogenisch granuloom' of 'granuloma pyogenicum'.

Epidemiologie

Granuloma teleangiectaticum treft mensen van alle rassen en de ziekte komt eveneens wereldwijd voor. Vrouwen zijn vaker getroffen dan mannen. Baby’s jonger dan zes maanden zijn zelden aangetast, maar kinderen ouder dan zes maanden en jongvolwassenen zijn vaak getroffen. De frequentie neemt af vanaf de volwassenheid.

Oorzaken goedaardige huidaandoening

De precieze oorzaak van granuloma teleangiectaticum, een veel voorkomende goedaardige huidaandoening, is onbekend. Wel staat vast dat het huidletsel een vaatgezwel is.

Risicofactoren

Enkele risicofactoren zijn bekend voor granuloma teleangiectaticum:

• blessures: De huidletsels verschijnen vaak na een blessure op de handen, armen of het gezicht. De stafylokokkenbacterie Staphylococcus aureus is vaak aanwezig in het letsel.
• bloedvatmisvormingen: Wanneer de onderliggende microscopische bloedvaten misvormd zijn, treedt de huidziekte vaker op.
• hormonen: Mogelijk spelen hormonen hierbij een rol, aangezien ze bij maximaal 5% van de zwangerschappen ontstaan.
• medicijnen: Patiënten die systemische retinoïden (acitretine of isotretinoïne) of proteaseremmers nemen, krijgen vaker te maken met de huidaandoening

Symptomen: Rode, bloedende bultjes op huid

De symptomen van granuloma teleangiectaticum ontstaan erg snel en dit voornamelijk op het hoofd, de hals, het gezicht, de handen, de armen, de vingers en de tenen, al zijn ook mogelijk in de mond (voornamelijk bij zwangere vrouwen). Vaak is dit huidletsel te vinden op een plek waar eerder een blessure geweest is.

De patiënt presenteert zich met één (meestal) of meer kleine rode bultjes op de huid die gemakkelijk bloeden door een hoog aantal bloedvaten in dat gebied. De bultjes hebben een rood, glad en vochtig uiterlijk, maar aan de rand zijn soms zweertjes te vinden of is korstvorming mogelijk. Ze vergroten soms in enkele dagen tot weken en bereiken dan een grootte tot enkele centimeters. De huidaandoening is meestal pijnloos maar de meeste patiënten klagen vooral over de recidiverende bloedingen uit de letsel.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk en diagnostisch onderzoek

Een huidarts bekijkt het letsel en is dan vaak al in staat om de diagnose te stellen. Een huidbiopsie bevestigt de aanwezigheid van granuloma teleangiectaticum.

Differentiële diagnose

De huidletsels lijken op andere aandoeningen, en daarom is een huidbiopsie vaak nodig om andere ziekten met gelijkaardige bultjes uit te sluiten zoals:

• acrale angioosteoma cutis
• anaplastisch grootcellig lymfoom (vorm van bloedkanker)
• angiolymfoïde hyperplasie met eosinofilie
• atypisch fibroxanthoom
• bacillaire angiomatose
• basaalcelcarcinoom
• epulis fissuratum
• gemetastaseerde (uitgezaaide) carcinomen (kanker op huid, in slijmvliezen en in organen)
• giant cel tumor van de peesschede
• glomustumor
• granuloma gluteale infantum
• infantiele hemangioom
• Kaposisarcoom (tumor op de huid, op slijmvliezen en in organen)
• kersrood bloedvatgezwel
• leishmaniasis (parasitaire infectieziekte)
• melanoom
• metastatische tumor aan de mondholte
• plaveiselcelcarcinomen van de huid (vorm van huidkanker)
• Spitz naevus (goedaardig type roze moedervlek op gezicht)
• verworven digitaal fibrokeratoom
• ziekte van Kimura

Behandeling

Granuloma teleangiectaticum gaat soms spontaan weg. Heeft de patiënt echter grotere bultjes, dan zet de arts soms een niet-invasieve behandelingstechniek in, namelijk topische (op de huid aangebrachte) corticosteroïde crèmes. Meestal werkt deze behandeling echter niet zo goed, en is toch een meer invasieve behandeling vereist zoals het chirurgisch wegschrapen of verwijderen van de bultjes, elektrocauterisatie (met hitte verwijderen), cryotherapie (via bevriezing verwijderen) of lasertherapie.

Prognose

Meestal is de behandeling van granuloma teleangiectaticum succesvol. Soms blijft wel een litteken aanwezig. Heeft de patiënt het huidletsel echter niet volledig verwijderd, dan komt de huidaandoening wellicht terug.

Complicaties

Soms treden bloedingen op uit het bultje. Af en toe keert de aandoening na de behandeling ook terug.