Hypokaliëmie: een tekort aan kalium

Kalium is een van de belangrijke zouten die het lichaam nodig heeft voor een gezonde werking. Ook is kalium van groot belang bij de energiehuishouding voor de spieren.

Wat is hypokaliëmie?

Hypokaliëmie betekent letterlijk te weinig kalium. Men spreekt van hypokaliëmie als de kalium concentratie lager is dan de referentiewaarden 3,5 - 5,0 mmol/L. Hypokaliëmie kan verschillende oorzaken hebben.

Symptomen

Meestal worden er bij lichtere hypokaliëmie weinig tot geen symptomen veroorzaakt. Als dit echter wel het geval is zullen er symptomen optreden als spierzwakte, veel plassen en veel drinken. Bij een ernstige hypokaliëmie kunnen hartritmestoornissen ontstaan.

Oorzaken van hypokaliëmie

Verlies van kalium

Bij een ongelijk evenwicht tussen de inname en de uitscheiding van kalium kan er een hypokaliëmie ontstaan. Een oorzaak van verlies van kalium is braken of chronische diarree. In feite is hier sprake van te weinig kaliumopname via het maag-darmkanaal. Eeen andere belangrijke oorzaak van een toegenomen kaliumuitscheiding is gebruik van bepaalde diuretica die ervoor kunnen zorgen dat er te veel kalium via de urine verloren gaat.

Aldosteronovermaat

Het hormoon aldosteron stimuleert de nieren om kaliumionen via de urine uit te scheiden. Een teveel aan aldosteron zal daarom aanleiding geven tot daling van de concentratie kalium in het bloed. Een dergelijke situatie komt onder andere voor bij uitdroging. Belangrijke oorzaken van uitdroging zijn: te weinig vochtinname, diarree en overgeven.

Insulineovermaat

Insuline is een ander hormoon dat kalium in het bloedplasma laat dalen. Insuline zorgt ervoor dat de weefselcellen kaliumionen opnemen. Bij patiënten die een te hoge dosis insuline krijgen, zal er daarom een hypokaliëmie ontstaan.

Gevolgen van hypokaliëmie

Omdat kalium een belangrijke rol speelt in de energiehuishouding kan er spierzwakte ontstaan. Ook kunnen hartritmestoornissen, oorsuizen en slapeloosheid optreden.