Reukvermogen kwijt of minder reukvermogen: oorzaken

Reukvermogen kwijt of minder reukvermogen: oorzaken Anosmie is de benaming van een aandoening, waarbij er een volledig verlies van het reukvermogen optreedt. Je bent dan je reukvermogen totaal kwijt. Anosmie kan zowel aangeboren als verworven zijn en binnen beide groepen komen verschillende oorzaken voor. Reukverlies kan ook gedeeltelijk optreden. Dit wordt 'hyposmie' genoemd. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van reukverlies. Het verlies van reuk kan een onschuldige oorzaak hebben, zoals een verkoudheid of griep, maar het kan ook een symptoom zijn van een ernstige aandoening. Het herstel van een reukstoornis is geheel afhankelijk van de oorzaak. Na een verkoudheid of griep herstelt het reukvermogen zich vaak weer na enkele dagen. Soms is een operatie nodig, bijvoorbeeld bij neuspoliepen. Voor reukstoornissen als gevolg van beschadiging van het reukepitheel, zenuwbaan of hersenen, bestaat anno 2024 geen effectieve behandeling.

Wat is anosmie en wat is hyposmie?

Anosmie is de benaming van een aandoening, waarbij er een volledig verlies van het reukvermogen optreedt. Het komt vaker voor dat iemand gedeeltelijk zijn reukvermogen verliest (hyposmie); een volledig verlies van het reukvermogen is vrij zeldzaam. Anosmie kan tijdelijk of permanent zijn, afhankelijk van de oorzaak. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van anosmie. Anosmie kan een onschuldige oorzaak hebben, maar het kan ook een symptoom zijn van een ernstige aandoening.

Soorten reukstoornissen

Een reukstoornis of stoornis in de reukzin wordt ook wel 'dysosmie' genoemd. Er worden vijf vormen van reukstoornissen onderscheiden:
  • Anosmie: de volledige afwezigheid van het reukvermogen.
  • Hyposmie: een gedeeltelijk verlies van het reukvermogen.
  • Parosmie: een vervorming van het reukvermogen.
  • Phantosmie: iets ruiken, terwijl er niets te ruiken is.
  • Presbyosmie: een afname van het reukvermogen veroorzaakt door ouderdom.

De mogelijk gevolgen van reukverlies

Wanneer iemand niet meer kan ruiken, kan dit grote gevolgen hebben, zowel op praktisch als op sociaal en intermenselijk gebied. Reuk en smaak zijn nauw met elkaar verbonden. Je kunt bepaalde stoffen beter proeven wanneer je ze ook kunt ruiken en sommige stoffen kun je niet met je tong proeven; je 'proeft' ze alleen als je ze ruikt. Als je een dergelijke stof op je tong doet terwijl je je neus dichtknijpt, proef je niets.

Smaak- en reukzin
De smaakpapillen van de tong registreren smaak en de zintuigcellen in je neus reageren op verschillende geuren. Beide gewaarwordingen worden naar de hersenen doorgestuurd, waar de informatie gecombineerd wordt. Smaken kunnen hierdoor worden herkend en beoordeeld. De vijf hoofdsmaken (zuur, zout, zoet, bitter en umami) kun je zonder reukzin herkennen, deze worden door de smaakpapillen op de tong waargenomen. Doch voor complexere smaken (frambozen of kersen bijvoorbeeld, zijn zowel smaak- als reukzin noodzakelijk. Het aroma van het voedsel wordt namelijk waargenomen door je neus. Mensen bij wie anosmie plotseling optreedt, kunnen veelal nog maar (heel) weinig proeven. Ze proeven dan alleen nog maar wat de tong waar kan nemen: bitter, zoet, zout en zuur. Vaak hebben mensen met aangeboren anosmie wel een soort smaak ontwikkeld.

De geur van vers gezette koffie / Bron: Istock.com/PuwanaiSomwanDe geur van vers gezette koffie / Bron: Istock.com/PuwanaiSomwan
Gevolgen van anosmie
Anosmie kan praktische, sociale en psychische gevolgen hebben. Als je geen bedorven voedsel meer kan ruiken of een gaslek kan waarnemen, en ook geen idee hebt of je kleding nog fris ruikt of in de was moet, dan kun je je voorstellen dat dit iemand erg onzeker kan maken, zeker in sociale situaties. Het vermogen om geuren waar te nemen en hier een bepaalde betekenis aan toe te kennen, heeft ook een belangrijke psychologische waarde. De geur van pas gemaaid gras, de geur van van een zomerregen na een snikhete dag, de geur van een dennenbos, de geur van vers gezette koffie, de geur van onze geliefde, de geur die een bepaalde herinnering oproept: al deze zaken geven het leven een extra dimensie. En vergeet niet de geur van je maaltijd. Volledig reukverlies kan ertoe leiden dat iemand zijn interesse in eten verliest, wat kan leiden tot gewichtsverlies en ondervoeding. Reukverlies heeft een blijvende negatieve invloed op de algemene kwaliteit van leven. Anosmie kan daarom ook aanleiding geven tot depressie en stemmingswisselingen.

Oorzaken gedeeltelijk of totaal reukverlies

Het reukvermogen kan worden aangetast door grofweg de volgende drie factoren:
  1. veranderingen in de neus;
  2. veranderingen (of beschadigingen) in de zenuwen die van de neus naar de hersenen lopen; of
  3. veranderingen (of beschadigingen) in de hersenen.

Ad 1: Een verandering in de neusdoorgang doordat deze bijvoorbeeld is verstopt als gevolg van een verkoudheid, kan de reukzin verminderen omdat de reuk wordt opgevangen door de reuktrilhaarcellen die bovenin de neusholte zitten. Door een verstopping van (een deel) van de neusde kunnen de geurstoffen het reukorgaan niet meer goed bereiken.
Ad 2 en 3: Als gevolg van een beschadiging in het verloop van de bij reuk betrokken zenuwbaan of hersendeel, ontstaat er een reukstoornis.

Niets meer ruiken door verkoudheid / Bron: Istock.com/gpointstudioNiets meer ruiken door verkoudheid / Bron: Istock.com/gpointstudio

Niets meer ruiken door verkoudheid of griep

Een virale bovenste luchtweginfectie als gevolg van een verkoudheid of griep is de meest voorkomende oorzaak van (gedeeltelijk) reukverlies. Sommige mensen kunnen na een griep of flinke verkoudheid verscheidene dagen of zelfs weken niet goed ruiken of proeven. Het gaat hier om een tijdelijk verlies van reuk, hetgeen vanzelf weer overgaat. De boosdoener is vaak het para-influenza virus type 3. Bij reukverlies na een bovenste luchtweginfectie, wordt gesproken van 'postvirale anosmie'.

Permanente neusverstopping

Bij permanente verstopping van de neus kan de reuk langdurig of blijvend zijn aangetast. Dit kan onder meer veroorzaakt worden door:
  • neuspoliepen;
  • chronische sinusitis of bijholteontsteking;
  • allergische rhinitis;
  • ernstige scheefstand van het neustussenschot; en
  • grote neusschelpen.

Operatie, trauma, roken en cocaïne

Een neusbijholte-operatie kan in sommige gevallen leiden tot een verminderde reuk als gevolg van beschadiging van het reukepitheel. Sommige geneesmiddelen en toxische stoffen kunnen reukstoornissen veroorzaken. Ook roken heeft een schadelijk effect op de reuk, evenals het snuiven van cocaïne. Bij mensen die stoppen met roken herstelt het reukvermogen zich op den duur weer. Hoofdletsels (schedeltraumata) vormen een andere courante oorzaak van reukverlies, vooral na een val of harde klap op het achterhoofd.

Medicatie kan als bijwerking verminderd reukvermogen hebben / Bron: Jarmoluk, PixabayMedicatie kan als bijwerking verminderd reukvermogen hebben / Bron: Jarmoluk, Pixabay

Reuk verminderd door geneesmiddelen

Ten minste 250 verschillende medicijnen beïnvloeden het gevoel van smaak of geur, en sommige van deze medicijnen kunnen hyposmie veroorzaken. Het kan hierbij gaan om de volgende medicatie:
  • Antibiotica, zoals ampicilline en tetracycline;
  • Antidepressiva, zoals amitriptyline; en
  • Antihistamines, zoals loratadine.

Systeemziekten

Reukstoornissen kunnen ook voorkomen bij systeemziekten als hypothyreoïdie (een tekort aan schildklierhormonen), Ziekte van Cushing, ernstige leverfalen, chronisch nierfalen en diabetes. Reukstoornissen worden ook gezien bij verschillende psychiatrische aandoeningen, zoals depressie en schizofrenie. Parkinson- en alzheimerpatiënten vertonen in een vroeg stadium van de ziekte vaak reukstoornissen. Ook bij een hiv-infectie en hepatitis C-infectie komt reukverlies voor en dit wordt vooral veroorzaakt door beschadiging en verlies van reukepitheel.

Anosmie als onderdeel van een syndroom

Anosmie kan aangeboren zijn en onderdeel zijn van het syndroom van Kallmann. Dit is een aangeboren afwijking die gekenmerkt wordt door (bijna) complete afwezigheid van reuk, onderontwikkelde genitaliën en steriele gonaden (geslachtsklieren). Familiaire anosmie komt ook voor, zonder overige afwijkingen.

Verminderd reuk- of smaakvermogen door een vitamine A-tekort / Bron: Istock.com/NatchaSVerminderd reuk- of smaakvermogen door een vitamine A-tekort / Bron: Istock.com/NatchaS

Vitaminen- of mineralentekort

Ook kan een vitamine-mineralen-deficiëntie ten grondslag liggen aan een slecht reuk en/of smaakvermogen. Eén van de symptomen van een vitamine-A-deficiëntie en een zinkdeficiëntie is is een slecht reuk en/of smaakvermogen. Zink is betrokken bij allerlei fysiologische processen in het lichaam, waaronder een goede smaak- en reukbeleving.

Leeftijd

Voorts neemt het reukvermogen bij het ouder worden af. Dit is vooral na het zestigste levensjaar al duidelijk waarneembaar. Reukverlies door het ouder worden wordt 'presbyanosmie' genoemd. Bij 1 op de 4 mensen boven de 53 jaar is enige mate van reukverlies vast te stellen.

Geen onderliggende oorzaak

In grofweg 20% van de gevallen wordt geen onderliggende oorzaak voor het reukverlies gevonden. Dit wordt een idiopatische reukstoornis genoemd. Idiopatisch betekent 'zonder aantoonbare oorzaak'.

Reuk kwijt door neusspray

Bij een korte verkoudheid kun gerust gedurende korte tijd Otrivin neusspray gebruiken, maar hooguit zeven dagen (zie bijsluiter), maar bij voorkeur korter. De bloedvaten in het neusslijmvlies raken na een tijdje gewend aan het stofje xylometazoline in de neusspray. Wanneer toediening van de stof wordt gestaakt, moeten de bloedvaatjes in de neus weer wennen aan de afwezigheid waardoor ze weer verwijden. Langdurige gebruik van deze neusspray kan zelfs leiden tot schade van het neusslijmvlies en het is zelfs mogelijk dat het epitheel binnen de neus volledig verdwijnt. Dit kan weliswaar weer herstellen, maar het duurt vaak vele maanden voordat dit volledig is genezen. De neus kan na het stoppen van de neusspray maandenlang dicht blijven zitten en dit heeft ook gevolgen voor je reukvermogen, wat het lastig maakt om vol te houden.

Verloop van hyposmie

Hyposmie verbetert vaak zonder behandeling, vooral als het wordt veroorzaakt door seizoensgebonden allergieën of een infectie van de luchtwegen. Een persoon die een verminderde reuk opmerkt als hij of zij verkouden is of een bijholteontsteking heeft, heeft meestal binnen een paar dagen of weken zijn normale reukvermogen terug. Wanneer hyposmie wordt veroorzaakt door een hoofdletsel of flinke inflammatoire schade aan de cellen die betrokken zijn bij de geurvorming, is het mogelijk dat er geen herstel mogelijk is, zelfs niet na behandeling.

Huisarts met patiënt / Bron: Istock.com/monkeybusinessimagesHuisarts met patiënt / Bron: Istock.com/monkeybusinessimages

Onderzoek en diagnose

Vraaggesprek en lichamelijk onderzoek

Raadpleeg je huisarts als je plotseling je reukvermogen verliest of bij ernstige bijkomende problemen en klachten. De huisarts begint met een uitgebreid vraaggesprek over de aard en ernst van je klachten. Dit wordt 'anamnese' genoemd. Hij neemt ook je medische voorgeschiedenis door. Daarna zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij hij met name aandacht schenkt aan de bovenste luchtwegen. Je huisarts zal kijken naar de neusgangen, sinussen en omliggende structuur.

Vervolgonderzoek

De huisarts kan je zo nodig doorverwijzen door naar een keel-, neus- en oorspecialist (KNO-arts). Deze specialist voert een nasale endoscopie uit, waarbij met een dunne flexibele of starre endoscoop je neusholte en sinussen worden onderzocht. Er wordt bijvoorbeeld gekeken of er aanwijzingen voor een chronische sinusitis of bijholteontsteking aanwezig zijn. De arts zal op zoek zijn naar tekenen van zwelling, bloedingen, pus en mogelijke tumoren. Ook zal de arts op zoek zijn naar andere fysieke afwijkingen die te maken kunnen hebben met het verlies je reukvermogen, zoals (neus)poliepen, vergrote nasale structuren of een afwijkend neustussenschot. Levert dit onderzoek niets op, dan kan er een MRI-scan worden gedaan van de hersenen om neurologische problemen op te sporen die mogelijk verantwoordelijk zijn voor het (gedeeltelijke) verlies van de reukzin. Ook wordt zo nodig een CT-scan van de neusbijholten uitgevoerd. Aanvullend bloedonderzoek wordt alleen gedaan als het nodig is.

Reuktesten

De KNO-arts kan middels reuktesten de mate van reukverlies meten, zodat de kwaliteit van het reukvermogen kan worden geobjectiveerd. Er worden drie soorten reuktesten onderscheiden:
  • Identificatietesten, waarbij je testgeuren probeert te herkennen;
  • Drempelwaardetesten, waarbij de minimaal waarneembare concentratie van een bepaalde geurstof wordt vastgesteld;
  • Discriminatietesten, waarbij wordt onderzocht of je verschillende geurstoffen kan onderscheiden.

Herstel van reukvermogen en mogelijke behandeling

Verlies van reukvermogen als gevolg van verkoudheid, allergieën of infecties van de sinussen, herstelt zich meestal na een paar dagen. Soms neemt het herstel een aantal weken in beslag. Als geen herstel intreedt, raadpleeg dan de huisarts, zodat hij of zij andere aandoeningen kan uitsluiten.

Behandeling en spontaan beloop

De mogelijkheden van behandelingen van reukstoornissen zijn afhankelijk van de aard van de stoornis en soms is er een spontaan beloop. Zo kan een reukstoornis die is veroorzaakt door trauma in sommige gevallen binnen een jaar uit zichzelf verdwijnen. Sommige medicijnen zoals corticosteroïden (ontstekingsremmers) en antihistaminica (een antihistaminicum onderdrukt allergische reacties) behandelen allergieën of luchtweginfecties. Een decongestivum kan ook uitkomst bieden. Dit middel doet gezwollen slijmvliezen slinken en de arts kan dit voorschrijven voor het openen van de neusgangen bij een luchtweginfectie. In sommige gevallen is een operatie nodig om de reukzin te herwinnen, bijvoorbeeld bij neuspoliepen, een afwijkend neustussenschot of andere neusproblemen die geurverlies veroorzaken.

Neuspoliepen / Bron: MathieuMD , Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)Neuspoliepen / Bron: MathieuMD , Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)

Conductieve en perceptieve reukstoornissen

Er wordt vaak onderscheid gemaakt tussen conductieve (bij verstopping) en perceptieve reukstoornissen (het reukzintuig of het zenuwstelsel van de reuk is aangedaan). Perceptieve reukstoornissen worden op hun beurt weer onderscheiden in essentiële en een centrale reukstoornis: bij een essentiële reukstoornis is het reukepitheel beschadigd en bij een centrale reukstoornis is er een beschadiging in het verloop van de bij reuk betrokken zenuwbaan of hersendeel. Voor perceptieve reukstoornissen bestaat anno 2024 geen effectieve behandeling. Conductieve reukstoornissen verbeteren vaak door de verstopping te behandelen door medicijnen of operatie. Vooral bij neuspoliepen en chronische bijholteontsteking wordt vaak een verbetering van de reuk gezien na adequate behandeling. Helaas is dit effect niet altijd permanent. Bij een deel van de mensen met chronische sinusitis en neuspoliepen zal na een aanvankelijke verbetering van de reuk, binnen een jaar na behandeling hun reukvermogen weer verslechteren.

Acceptatie en zelfhulpgroepen

Wanneer er geen behandelingsmogelijkheden bestaan, zal het reukverlies als handicap geaccepteerd moeten worden en hier zo goed mogelijk mee om worden gegaan. Dit is – zeker wanneer het reukverlies totaal is – gemakkelijker gezegd dan gedaan. Begrip vanuit de omgeving en contact met lotgenoten kan hierbij helpen. Zo is er een actieve patiëntenvereniging voor mensen met geur- en smaakstoornissen: Anosmie Vereniging Nederland. Deze vereniging heeft een eigen website (www.ruikenenproeven.nl).

Complicaties van verlies van reukvermogen

Mensen met anosmie kunnen de interesse in eten en voeding verliezen, wat leidt tot ondervoeding en gewichtsverlies. Mensen met anosmie moeten te allen tijde goed functionerende rookalarmen in hun huis bevestigen. Zij moeten ook voorzichtig zijn met voedselopslag en het gebruik van aardgas omdat ze problemen hebben met het opsporen van verrot voedsel en gaslekken. Aanbevolen voorzorgsmaatregelen zijn onder meer:
  • Het goed etiketteren van levensmiddelen met vervaldatums;
  • Etiketten en bijsluiters lezen op chemicaliën zoals keukenreinigers en insecticiden;
  • Gebruik van elektrische apparaten.

Prognose reukverlies

Reukverlies wordt meestal veroorzaakt door een bovenste luchtweginfectie of hoofdtrauma. Hoofdtraumapatiënten met mild of ernstig reukverlies hebben dezelfde kans op functioneel herstel als patiënten met mild of ernstig geurverlies als gevolg van andere oorzaken. Met andere woorden, het is de omvang van het aanvankelijke geurverlies dat belangrijk is, niet wat het heeft veroorzaakt. Uit de literatuur komen een aantal factoren naar voren die de prognose beïnvloeden. De kans op herstel is bijvoorbeeld beter als het aanvankelijke geurverlies mild is en ongunstig als het reukverlies ernstig is. Een andere factor is leeftijd: hoe ouder je was toen het geurverlies optrad, hoe minder waarschijnlijk het is dat herstel intreedt. De kans op verbetering daalt aanzienlijk na het zeventigste levensjaar.

Lees verder

© 2012 - 2024 Tartuffel, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Anosmie: oorzaken, gevolgen, behandelingAnosmie: oorzaken, gevolgen, behandelingAnosmie is het totale verlies van het reukvermogen. In Nederland hebben minstens 350.000 mensen een reuk- en smaakstoorn…
Anosmie: Oorzaken en behandelingAnosmie: Oorzaken en behandelingDe reukzin is een van de vijf primaire zintuigen die gebruikt worden voor waarneming. Naast de reukzin bevat dit lijstje…
Anosmie: niet kunnen ruikenAnosmie: niet kunnen ruikenWanneer iemand totaal niets meer kan ruiken, spreken we van anosmie. Niet kunnen ruiken heeft ook invloed op smaak. Je e…
De reukzin: werking en stoornissenDe reukzin: werking en stoornissenOnze reukzin of reukvermogen bevindt zich in het bovenste gedeelte van onze neus en is verbonden met dat deel van de her…

Een coma: het ontstaan en de voortgang van een comaEen coma: het ontstaan en de voortgang van een comaPrins Friso belandde in 2012 in een coma, nadat hij 50 minuten lang een hartstilstand had gehad. Maar wat betekent het e…
Bewegen en ontspannen bij lage rugpijnBewegen en ontspannen bij lage rugpijnOoit werd gedacht dat veel rusten de beste manier was om van lage rugpijn af te komen. Onderzoek heeft echter uitgewezen…
Bronnen en referenties
  • Inleidingsfoto: istock.com/scanrail
  • First Nerve. Annals of Anosmia 4: What’s the Prognosis? http://www.firstnerve.com/2009/03/annals-of-anosmia-4-whats-prognosis.html (ingezien op 2-8-2017)
  • Huisarts en Wetenschap, jaargang 2012, nummer 5:231-231
  • KNO.nl. Reuk. http://www.kno.nl/index.php/patienten-informatie/neus/reuk/ (ingezien op 1-8-2017)
  • Medical News Today. Hyposmia: Causes, treatment, and related conditions. http://www.medicalnewstoday.com/articles/318461.php (ingezien op 31-7-2017)
  • Radboud UMC. Over reukstoornissen. https://www.radboudumc.nl/patientenzorg/aandoeningen/reukstoornissen/over-reukstoornissen (ingezien op 2-8-2017)
  • www.gezondheidsplein.nl
  • www.lingzhi.nl
  • www.mayoclinic.com
  • www.merckmanual.nl
  • www.ruikenenproeven.nl
  • Afbeelding bron 1: Istock.com/PuwanaiSomwan
  • Afbeelding bron 2: Istock.com/gpointstudio
  • Afbeelding bron 3: Jarmoluk, Pixabay
  • Afbeelding bron 4: Istock.com/NatchaS
  • Afbeelding bron 5: Istock.com/monkeybusinessimages
  • Afbeelding bron 6: MathieuMD , Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)
Reacties

De Ridder, 15-07-2017
Ik heb voorheen last gehad van vreemde geuren, kookgeuren, brandgeuren enz, maar nu heb helemaal geen geur. Ik heb wel smaak, ik ben 77 jaar, ik kook zelf veel, maar ruik niets. Ik denk dat ik maar naar de dokter ga. Ik heb wel chemospoelingen gehad vanwege blaastumor, misschien dar het daar inzit. Reactie infoteur, 17-07-2017
Een vermindering (hypogeusie) of een verlies van de smaakzin (ageusie) kan een bijwerking zijn van geneesmiddelen als vincristine; een middel dat wordt gebruikt bij chemotherapie. U kunt dit bespreken met uw huisarts of behandelend arts.

Hilda, 04-08-2016
Kan blijvend verminderd reukvermogen ook veroorzaakt worden door te vaak te heftig verkouden te zijn geweest, waarbij dagelijks gebruik gemaakt werd van het opsnuiven van zout water? Reactie infoteur, 06-08-2016
De meest voorkomende oorzaak van reukverlies is ouder worden (presbyanosmie); bij 1 op de 4 mensen boven de 53 jaar is enige mate van reukverlies vast te stellen
Een andere veel voorkomende oorzaak van reukverlies is een virale bovenste luchtweginfectie. Na een ogenschijnlijk normale griep bemerk je dat de reuk grotendeels of geheel is verdwenen. In de meeste gevallen is er sprake van een infectie met een para-influenza virus type 3.
Het is mij niet bekend of herhaalde zware verkoudheden kan leiden tot blijvende schade aan het reukvermogen.
In ongeveer een kwart van de gevallen van reukverlies wordt geen oorzaak gevonden.

Louis Vis, 10-10-2015
Ruim twee jaar geleden verloor ik mijn reukvermogen na een virusinfectie. Het afgelopen jaar meen ik opgemerkt te hebben dat na elke gewone verkoudheid mijn geurvermogen telkens iets versterkt terugkomt. Zitten er zenuwherstelstoffen in snot, vroeg ik me af. Misschien is het slechts suggestie.
Een andere kwestie is het gebruik van Otrivin neusspray bij zo'n geurzenuwcellen vernietigende virusinfectie. Kan het zijn dat Otrivin een natuurlijke bescherming van het reukepitheel uitschakelt? Mijn vrouw had twee jaar geleden waarschijnlijk precies hetzelfde virus en haar geurvermogen heeft er veel minder onder gelegen dan het mijne. Zij gebruikte geen Otrivin, ik wel, maar niet langer dan een week. Op zichzelf bewijst dit natuurlijk niets, maar ik ken tenminste nog iemand die vermoedt dat zijn geurverlies verband houdt met Otrivingebruik. Reactie infoteur, 20-10-2015
Voor een korte verkoudheid kun je Otrivin prima gebruiken, maar niet lang dan vijf dagen. De bloedvaten in het neusslijmvlies raken namelijk na een tijdje gewend aan het stofje xylometazoline. Wanneer toediening van de stof wordt gestaakt, moeten de bloedvaten weer wennen aan de afwezigheid waardoor ze weer verwijden. Langdurige gebruik van deze neusspray kan zelfs leiden tot schade: "Er treedt schade op aan het neusslijmvlies. Je kunt dit vergelijken met een grote wond op de huid. Het is zelfs mogelijk dat het epitheel binnen de neus volledig verdwijnt. Ondanks het feit dat dit weer kan herstellen, duurt het dan maanden voordat de neus weer ‘de oude’ is. De neus kan na het stoppen maandenlang dicht blijven zitten, wat het lastig maakt voor de patiënt om vol te houden." (Bron: http://goo.gl/AhDsOu) Maar ik begrijp uit uw verhaal dat u het niet langer dan een week hebt gebruikt.

De neusholte is bekleed met neusslijmvlies, dat is voorzien van trilhaartjes. Door het slijmvlies van de neus wordt een slijmerige substantie uitgescheiden: 'snot'. Snot bevochtigt de ingeademde lucht en met behulp van de trilhaartjes worden kleine stofdeeltjes en ziekteverwekkers (zoals bacteriën en virussen) opgevangen zodat deze niet het lichaam kunnen binnendringen. Een verkoudheid zorgt voor een grotere slijmproductie, waardoor je last krijgt van een snotneus. Snot bestaat voornamelijk uit water, maar het bevat ook antilichamen en antibacteriële stoffen.

Sven, 19-12-2014
Vraag. 3 weken geleden heb ik een schedelbarst/kleine breuk opgelopen ik was mijn smaak en geur kwijt mijn smaak is intussen aan het terugkomen maar mijn geur laat het afweten zelfs sterke geuren zoals parfum en verf ed. Ruik ik niet. Komt dit nog terug? En hoelang duurt het zo gemiddeld? Reactie infoteur, 21-12-2014
Deze vraag kunt u het beste voorleggen aan uw behandeld arts.

P. Stevens, 15-07-2014
Reeds vele jaren heb ik te lijden onder een afnemende reukzin. (Ik ben 69 jaar). Op het ogenblik is het erg. Ruiken en proeven zijn een probleem. Ik slaap met een c-pap masker en onlangs ben ik geopereerd ivm een hydrocephalus. Kunnen dit oorzaken zijn? Reactie infoteur, 19-08-2014
Een narcose kan van invloed zijn op je reukvermogen:

"As anosmia and hypogeusia related to anesthesia and surgery are not frequently reported, the incidence of these events related to anesthesia may be higher than expected." (Bron: Journal of Clinical Anesthesia, Volume 24, Issue 3, May 2012, Pages 231–233)

Kubo Guido, 18-06-2014
Bij het verwijderen van mijn neuspoliepen hebben ze te ver geknipt, daardoor zijn mij haarsprietjes per ongeluk mee verwijderd die eigenlijk de geur aan de hersenen doorgeven, dat is nu al 5 jaar zo, kunnen die nog terug groeien, zodat ik later eventueel terug kan ruiken? Reactie infoteur, 18-06-2014
Een klein gebied van de slijmvliesbekleding van de neus (olfactoir epitheel of reukepitheel) bevat gespecialiseerde zenuwcellen die geur waarnemen, zogeheten 'geurreceptoren'. Deze receptoren hebben haarachtige uitsteeksels (cilia) die geuren waarnemen. Voor perceptieve reukstoornissen (beschadiging van het reukepitheel, zenuwbaan of hersenen) bestaat volgens de website van de Nederlandse Vereniging van Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied tot op heden geen effectieve behandeling. http://goo.gl/2GiIqa
Het lijkt mij verstandig om uw klachten te bespreken met uw huisarts. Mogelijk is verwijzing naar een KNO-arts zinvol. Alleen een arts kan vaststellen wat er aan de hand is, of het behandeld kan worden en zo ja, wat de behandelmogelijkheden zijn.

Mevr J. E. van der Heij-Boon, 15-12-2013
Ik heb een vraag:
3 jaar geleden heb ik in Duitsland een nieuwe knie gekregen, incl. revalidatie. Ik kwam na 5 weken thuis en ontdekte dat ik mijn eigen parfum niet meer kon ruiken. Ook niet kon ruiken of mijn kleinkind een vieze luier had. Ik dacht dat het te maken had met de narcose voor de operatie en dat de reuk wel weer terug zou komen. Ik ben nu 3 jaar verder en ruik nog steeds niets! Mijn vraag is: Kan mijn verlies van reukvermogen gekomen zijn door de narcose? Reactie infoteur, 27-12-2013
Daar wordt wel eens melding van gemaakt:

"As anosmia and hypogeusia related to anesthesia and surgery are not frequently reported, the incidence of these events related to anesthesia may be higher than expected." (Bron: Journal of Clinical Anesthesia, Volume 24, Issue 3, May 2012, Pages 231–233)

Christel, 20-11-2013
Ik kan het reageren even niet laten. In mijn optiek is Anosmie niet alleen de term die wordt gebruikt voor mensen die niet meer kunnen ruiken; deze wordt ook gebruikt voor mensen die nooit hebben kunnen ruiken. (Dat beschrijft u eigenlijk verderop ook in het artikel).
'Iemand die niet meer kan ruiken, kan ook niets meer proeven' is onjuiste informatie! Proeven doen we met onze smaakpuppillen op onze tong: ik noem zoet, zuur, bitter en zout.
Wat wel waar is, is dat aroma's nagenoeg niet opgemerkt of geproefd worden. Er is een schatting gedaan over hoeveel je verminderd proeft als je niet kan ruiken maar dit is uiteraard onmogelijk in een percentage uit te drukken. Ik ruik mijn levenlang niet en ik proef met de smaakpuppillen op mijn tong; daardoor kan ik zoethout thee absoluut onderscheiden van elke andere thee. Alleen tussen aardbei, kers, etc etc. zou ik echt het verschil niet proeven!
Het artikel sluit met: "Het reukverlies moet geaccepteerd worden en hier zo goed mogelijk mee om worden gegaan."
Lekker makkelijk, voelt dit: zoals doof en blind aandacht heeft zo zou dat ook mogen met mensen die niet kunnen ruiken. Dan bestaat er in ieder geval erkenning. Nu moeten mensen het allemaal maar zelf uitzoeken hoe ermee om te gaan, en inderdaad, dat leidt onder deze mensen veelal tot depressies. De omgeving kan ook van betekenis zijn bij de acceptatie, helaas gaat onze maatschappij er vanuit dat alle individuen over reukvermogen beschikken. Ik ben groot voorstander van testen op het consultatiebureau! Maar ja… wie ben ik… één individu met tot en met nu een levenlang ontbreken van reukvermogen.

meer info bij de anosmie vereniging! Reactie infoteur, 22-11-2013
Bedankt voor je reactie. Ik sta altijd open voor opbouwende kritiek. Dus ook voor hetgeen jij hier aanreikt.
Je hebt gelijk dat anosmie zowel aangeboren als verworven kan zijn. Dit benoemde ik en passant, maar ik heb het nu duidelijker verwoord in het artikel.
Ook is het inderdaad zo dat bij een verlies van het reukvermogen de waarneming van het aroma verloren gaat, maar dat je de vijf hoofdsmaken (zuur, zout, zoet, bitter en umami) ook zonder reukzin kunt herkennen, aangezien deze door de smaakpapillen op de tong worden waargenomen.
Je schrijft dat het artikel afsluit met de woorden: "Het reukverlies moet geaccepteerd worden en hier zo goed mogelijk mee om worden gegaan." Dit voelt voor jou als "lekker gemakkelijk". Ik kan mij dat voorstellen, het was echter niet mijn bedoeling om zo over te komen. Halverwege het artikel gaf ik reeds aan dat anosmie allerlei negatieve gevolgen voor iemand heeft en ook aanleiding kan geven tot depressiviteit, omdat de impact van reukverlies op iemands leven erg groot is. Ik heb dit echter aangescherpt, want ik wil niet de indruk wekken dat ik de problematiek bagatelliseer of dat mensen met reukverlies het maar moeten uitzoeken.
Tevens benoem ik naar aanleiding van uw tip, dat mensen met reuk- en smaakproblemen terecht kunnen bij de Anosmie-vereniging.

Tartuffel (2.972 artikelen)
Laatste update: 08-03-2024
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Aandoeningen
Bronnen en referenties: 17
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
Medische informatie…
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.