Stil je trek met verbeeldingskracht: het imagine dieet

Hoe kun je afvallen met het 'imagine diet'? Normaal gesproken krijg je immers juist meer trek als je aan eten denkt? Maar als je je actief voorstelt dat je een bepaald voedingsmiddel hap voor hap opeet, blijk je je lekkere trek juist te stillen. Dit blijkt uit wetenschappelijk onderzoek door de psycholoog Carey K. Morewedge van de Carnegie Mellon University. Lees de tips over de manier waarop jijzelf met dit op verbeeldingskracht berustende dieet aan de slag kunt gaan.

Het 'imagine'-dieet of verbeeldingskrachtdieet

De term ‘imagine diet’ is verzonnen door de auteur John Tierney die in de New York Times van 13 december 2010 een wetenschappelijk onderzoek besprak dat enkele dagen tevoren in het gezaghebbende Engelstalige blad Science was gepubliceerd. Een Nederlandse vertaling zou 'verbeeldingskrachtdieet' kunnen luiden. Het gaat om een revolutionaire manier van om overgewicht of obesitas te bestrijden.

Ik denk, dus ik heb geen trek

Uit dat onderzoek was gebleken dat mensen die zich actief hadden voorgesteld dat ze een flink aantal m&m (gevulde-)chocoladerepen of blokjes Kraft cheddarkaas aten, zich minder te buiten gingen aan echte chocoladerepen of blokjes kaas.

Op het eerste gezicht klinkt dit vreemd en tegenstrijdig. Wie normaal gesproken aan eten of een tussendoortje als een gevulde-chocoladereep denkt, krijgt doorgaans juist meer trek? Het is immers niet voor niets dat je bij de gedachte aan iets lekkers zegt dat het water je in de mond loopt. Daarbij komt nog dat je door de geur of door het proeven van iets lekkers je nog meer honger krijgt. Hoe kun je op deze manier serieus lijnen?

Toch blijkt het van tevoren denkbeeldig eten een effectieve aanpak voor als je in werkelijkheid minder wilt eten. Maar hoe zit dat precies?

De ontdekking van de rol van verbeeldingskracht als het gaat om voeding

Het onderzoek dat tot deze opmerkelijke resultaten heeft geleid, bestond uit in totaal vijf experimenten, met per experiment tussen de 51 en 81 proefpersonen. De research vond plaats aan de Carnegie Mellon University door de psycholoog Carey K. Morewedge in samenwerking met Young Eun Huh en Joachim Vosgerau.

Uit hun onderzoek kwam naar voren dat het mogelijk was de lekkere trek te doen stillen met behulp van het zogenaamde gewenningseffect.

Elke proefpersoon kreeg telkens een foto te zien van een m&m-chocoladereep of een blokje Kraft cheddar. De proefpersonen kregen drie seconden lang een foto van een chocoladereep of vijf seconden lang een foto van een blokje kaas te zien. Telkens als ze een foto zagen, moesten ze zich voorstellen dat ze die reep dan wel het blokje kaas opaten. Pas nadat ze op deze manier in hun verbeelding gemiddeld zo'n dertig repen of dertig blokjes kaas hadden gegeten, trad het zogenaamde gewenningseffect op.

Dit gewenningseffect trad niet op als de proefpersonen in gedachte slechts enkele repen of blokjes kaas aten. En evenmin als ze zich voorstelden dat ze deze stuk voor stuk in een schaal legden of wanneer ze andere gedachteoefeningen deden.

Opvallend was ook dat mensen die zich hadden voorgesteld dat ze repen hadden gegeten, nog steeds hun normale trek in kaas hadden behouden.

Het denkbeeldige eten leverde de proefpersonen overigens géén gevoel van verzadiging op. En ook gingen ze niet anders denken over deze gevulde-chocoladerepen of blokjes kaas. Het enige verschil was dat ze op dat moment daarin niet zoveel trek meer hadden. Toch is dit resultaat bemoedigend voor mensen die als ze aan het lijnen zijn, alsmaar heftige trek in een bepaald soort eten hebben.

De rol van gewenning tijdens het eten

Een mechanisme dat hierbij een rol speelt, is gewenning. Na je eerste happen van een bepaald soort voedsel, heb je waarschijnlijk zelfs nog meer trek gekregen dan voordien, maar als je al veel van dat bepaalde voedsel gegeten hebt, bijvoorbeeld van patat, wordt je trek in een volgende hap telkens iets kleiner. Maar valt je blik dan op een sorbet van roomijs met verse vruchten, dan rammel je mogelijk direct al weer van de lekkere trek. Het gewenningseffect treedt dus alleen op na het eten van een zekere hoeveelheid van een bepaald voedsel. Voor andere soorten voedsel blijf je dus wel (lekkere) trek houden.

Het verschil tussen houden van en willen

Volgens onderzoeker Morewedge is het handig onderscheid te maken tussen het houden van een bepaald soort voedsel en het willen eten ervan. Zo houden we misschien op zich wel van roomijs, maar niet als onderdeel van het ontbijt.

Als mensen zich voorstellen dat ze iets eten, heeft dat geen effect op hoeveel ze van dat voedsel houden, maar wel op de hoeveelheid die ze ervan willen eten. Mensen die van chocolade houden, blijven dus gewoon van chocolade houden. Het enige verschil is dat ze geneigd zijn er minder van te eten. Dat is fantastisch nieuws voor mensen die aan de lijn doen.

Eten en geheugen

De resultaten uit het hierboven besproken onderzoek bevestigen de conclusies uit een eerder experiment van Paul Rozin van de universiteit van Pennsylvania. Bij twee personen die aan zeer ernstig geheugenverlies leden werd nadat ze hun lunch hadden opgegeten, afgeruimd. Enkele minuten later kregen ze opnieuw een lunch voorgezet. Weer aten beide mannen hun lunch op, waarna opnieuw werd afgeruimd. Toen aan hen enkele minuten later alweer een lunch werd voorgezet, aten ze ook die op. Ze meldden niet dat ze voldaan waren of 'vol' zaten. Sterker nog, een van hen stond na zijn derde lunch van tafel op en zei dat hij een wandeling ging maken voor een lekker maaltje eten. Toen hem werd gevraagd waar hij trek in had, noemde hij hetzelfde gerecht als wat hij zojuist had gegeten.

Dit wetenschappelijk experiment werd indertijd herhaald met een controlegroep van mensen met een normaal geheugen. Alle proefpersonen in deze groep hoefden geen tweede lunch. En ze gaven aan dat ze zich na het eten altijd minder hongerig voelden dan ervoor. Hieruit trok de onderzoeker de conclusie dat het verzadigingsgevoel kennelijk niet alleen van de maag afkomstig was.

De resultaten van het recente, nieuwe onderzoek van Carey Morewedge duiden erop dat zelfs herinneringen aan denkbeeldig voedsel iemands trek om te eten kan beïnvloeden.

Naar aanleiding van dit onderzoek vraagt de bekende psycholoog en onderzoeker Robert Epstein zich het volgende af.

• Treden de geconstateerde effecten slechts een paar maal op of elke keer weer?
• Zou deze techniek ook werken voor mensen die lijden aan zwaarlijvigheid?
• Treden de effecten op bij alle soorten voeding of alleen bij tussendoortjes?

Carey Morewedge heeft daarop nog geen duidelijk antwoord. Daarvoor is meer onderzoek nodig.

Zelf experimenteren met het 'imagine diet'

Stel jezelf actief voor dat je een bepaald voedsel eet. Enkele vage gedachten aan eten leveren je niet het gewenste effect op. Misschien krijg je de beste resultaten als je uitgebreid kijkt naar een foto van bijvoorbeeld een bord patat of tussendoortje, terwijl je je geconcentreerd voorstelt dat je die patat of dat tussendoortje hapje voor hapje opeet.

Met een beetje geluk leidt bovenstaande revolutionaire aanpak van het lijnen tot een effectiever afslanken en een gezonder gewicht.

Lees verder

• Afvallen terwijl je tv kijkt of een spannend boek leest
• Biologische oorzaken van overgewicht
• Het Bill-Clinton dieet
• Kun je van het AD36-virus dik worden?
• Slim slanker worden