Zelfzorgmiddelen bij de drogist

De een loopt de deur plat bij de huisarts en de ander haalt liever wat middeltjes bij de drogist. Middelen waar je dus geen doktersrecept voor nodig hebt en die vrij te koop zijn. Wel is het tegenwoordig zo, dat er in de winkel minimaal een medewerker rond moet lopen, die meer kennis van zaken heeft en je gericht kan adviseren (of de drogist zelf of een speciaal opgeleide medewerker). De vraag is of degene die het zelf wil regelen, daarop zit te wachten. De schappen liggen er vol mee, dus er wordt genoeg ingekocht via dit kanaal.

Wat is zelfzorg eigenlijk?

Een medisch zelfzorgmiddel is een hulpmiddel met als doel dat dit gebruikt kan worden als oplossing tegen zaken die volledig zelf geconstateerd zijn. Zonder tussenkomst van enigerlei zorgverlener in de traditionele zin van het woord. Je weet wat je hebt, omdat je bijvoorbeeld al eerder bij de huisarts bent geweest of je hebt je licht opgestoken op internet.

De meer bekende zijn:

• de meest uiteenlopende vitaminetabletten
• zalfjes tegen spierpijn, aambeien of de koortslip
• antigriep- of koortsmiddelen
• sprays tegen hooikoorts
• spullen tegen diarree of juist verstoppingen
• sprays en drankjes tegen keelpijn

Waarbij voedingssupplementen/vitaminetabletten weer net even apart gezien worden van vrij verkoopbare medicijnen zoals aspirine of paracetamol. Daarnaast behoren medische hulpmiddelen als een hartslagmeter of het meten van het insulinegehalte in het bloed i.v.m. suikerziekte ook tot de medische zelfzorgmiddelen.

Rol drogist

De gecertificeerde drogist mag alle eerder genoemde producten verkopen. Jaarlijks worden de drogisten bezocht door mysterieshoppers, want eenmaal dat certificaat wil nog niet zeggen dat het voor het leven is. In een drogisterij loopt in principe ook een gediplomeerde assistent rond, niet zozeer voor het afrekenen, maar het mogen adviseren en verkopen van dit type producten. Met een naambordje is dit meestal zichtbaar.

Er wordt in principe alleen aan de particulier verkocht, waarbij men uitgaat van “normale” hoeveelheden. De verantwoordelijkheid van de drogist gaat verder dan de slechts het advies en de verkoop als er grote hoeveelheden ineens ingekocht worden of iemand komt op dagbasis een bepaald middel kopen. Verder mogen er aan jongeren onder de 16 jaar geen geneesmiddelen worden verkocht.

De drogist adviseert en op basis van een advies en wat men mogelijk zelf al gelezen heeft over het medicijn, koopt de klant het medicijn. Waarbij de drogist altijd extra op het lezen van de bijsluiter zal wijzen. Als bijwerkingen een rol spelen, kan daar de drogist niet van op aan gesproken worden. Wel is het zo, dat hij/zij eventuele bijwerkingen zoveel als mogelijk op voorhand vertellen.
Overigens is de wijze van werken in de drogisterij niet anders als het gaat om de verkoop van homeopathische geneesmiddelen.

Tot slot

Niet iedereen is in de overtuiging dat je voor verlaging van de ziektezorg zorgt, als je veel via de medische zelfhulpmiddelen kiest. Toch zijn er genoeg aandoeningen waar de huisarts ook niet veel meer voor je kan betekenen en waar de zelfzorg prima kan functioneren. Iedereen kan zelf, met wat hulp van de drogist, gelukkig zelf bepalen en mogelijk de huisarts was ontlasten.