De hik, wat kun je er tegen doen?

De hik wordt de hik genoemd omdat het geluid wat je maakt als je de hik hebt, klinkt als ‘hik’. Daarom wordt het in veel landen ongeveer hetzelfde genoemd. De hik is meestal van korte duur, maar soms lijkt het of het nooit over gaat. De hik kan soms zo heftig zijn dat het pijn doet in je middenrif of slokdarm. Vrijwel iedereen heeft wel eens de hik, en de hik gaat vrijwel altijd vrij snel weer over. Soms echter duurt de hik veel langer dan een paar minuten, en soms zelfs urenlang. Als je de hik hebt, wat kun je er dan zelf tegen doen? Als je de hik hebt trekt het middenrif samen en het klepje van het strottenhoofd sluit plotseling af, dat klepje maakt dan een hikkend geluid. De hik hebben is lastig bij praten, eten of drinken en lachen. Maar het is gelukkig meestal vrij snel weer over. Soms is de hik echter chronisch en blijft langer dan 48 uur aanhouden, of zelfs nog langer. Als de hik niet overgaat, kunnen er allerlei vervelende bijverschijnselen optreden zoals slapeloosheid, stress, gewichtsverlies (omdat eten niet goed meer lukt) uitdroging (omdat drinken niet goed meer lukt), uitputting, hartritmestoornissen, oprispingen van maagzuur… Als de hik langer dan 48 uur aanhoudt, neem dan altijd contact op met de huisarts. Bij de hik zijn enkele zenuwen betrokken, de ‘nervus vagus’ (dit is de tiende hersenzenuw) en de 'nervus phrenicus' (een zenuw die onder andere langs het hartzakje loopt en uitloopt in het middenrif).

Hoe herken je de hik?

De hik herken je door het gevoel in je borst, een schokje wat steeds terugkomt, en het geluid wat als ‘hik’ klinkt. De samentrekkingen van het middenrif kunnen snel achter elkaar optreden of langzaam, en zijn vaak pijnloos, maar soms kunnen de samentrekkingen zo heftig zijn dat het hikken pijn doet. Dit kan op zich geen kwaad maar het is hinderlijk. Blijf rustig. De samentrekkingen worden meestal binnen een paar minuten minder en verdwijnen op een bepaald moment weer helemaal.

De hik (kortdurend), oorzaken

• Te snel en te veel eten
• Stress of onrust
• Roken en/of alcohol drinken
• Temperatuursverschillen

Als de hik niet over gaat

Soms heeft de hik geen onschuldige oorzaak. Als het langer duurt dan 48 uur of als de hik steeds terugkomt, spreken we van chronische hik en in dat geval moet er contact worden opgenomen met een arts. Chronische hik komt minder vaak voor bij vrouwen dan bij mannen. De ernstige oorzaken van chronische hik (kunnen) zijn:

• Roken en/of alcoholgebruik
• Longziekten zoals longkanker of longontsteking
• Hartziekten zoals hartinfarct
• Hersenaandoeningen, zoals bij letsel en tumoren
• Uremie (slecht werkende nieren)
• Aandoeningen van buik of maag zoals maagkanker, buikvliesontsteking en gastritis
• Hyponatriëmie (te laag natriumgehalte in bloed of cel)
• Nierinsufficiëntie (falen van de nieren)
• Ziekte van Addison (slecht werkende bijnieren)
• Overige oorzaken waardoor de zenuwen geprikkeld kunnen worden
• Onbekende oorzaken

Tips om iets tegen de hik te doen

Bij gewone kortdurende hik, die niet veroorzaakt wordt door een ziekte of aandoening, wordt beweerd dat de volgende dingen kunnen helpen:

• Een glas water drinken en de adem erbij inhouden
• Adem korte tijd inhouden
• Rustig in en uitademen in een zakje (zoals bij hyperventilatie)
• Veel praten
• Een ijsje eten
• Korte tijd met de vingers licht drukken op de oogbollen (niet te hard)
• De tragus (huidklepje van kraakbeen, meteen voor de opening van het oor) van de oren dichtdrukken en dan een glas water door een rietje drinken

Medicijnen tegen de hik

Er bestaan medicijnen in Nederland, die soms worden voorgeschreven tegen de hik. Je kunt daar meer informatie over krijgen van een huisarts. De bijwerkingen van deze medicijnen kunnen vervelend zijn.

Therapie tegen de hik

Ook worden wel therapieën tegen de hik gegeven. Men kan psychotherapie, acupunctuur of hypnotherapie tegen de hik krijgen. Het succes van deze therapieën kan niet wetenschappelijk onderbouwd worden.

Operatie bij hik

Soms is de hik zo ernstig dat het gewone leven er door belemmerd wordt. Je kan dan geopereerd worden. Artsen verbreken dan de werking van een zenuw die verantwoordelijk is voor de hik. Deze operatie is echter niet ongevaarlijk omdat er complicaties kunnen optreden die de ademhaling beïnvloeden.