Infuus in de ader

Een infuus is een holle naald of een plastic slangetje, aangebracht in de ader. Hier doorheen kan men verschillende stoffen laten lopen ten behoeve van de gezondheid. Waarom heeft iemand een infuus nodig en kunnen er problemen ontstaan?

Infuus

Een infuus wordt in een ader aangebracht. Het bestaat uit een holle naald of een plastic buisje. De naald heeft dan een plastic omhulsels en deze wordt geheel ingebracht. Daarna wordt de naald terug getrokken en blijft het plastic buisje in de ader achter. Het buisje wordt verbonden met een slang waaraan de infuuszak zit.

Wanneer een infuus niet goed is aangebracht, kan deze de vloeistof niet in het bloedvat laten lopen. Vaak loopt de vloeistof in het onderhuids weefsel. Het gevolg is dan dat het gaat opzwellen en pijnklachten kan geven. Pijn aan een infuus of aan de ader moet altijd gemeld worden aan de arts of verplegend personeel.

Infuuszak

De infuuszak kan gevuld zijn met verschillende vloeistoffen, afhankelijk van wat de patiënt nodig heeft. Wanneer de infuuszak gevuld is met bloed (bloedplasma), wordt dit een bloedtransfusie genoemd. Meestal is de infuuszak gevuld met een zout-en glucoseoplossing. Geneesmiddelen kunnen ook via een infuus worden ingebracht. De vloeistof wordt druppelsgewijs in de ader toegelaten. De infuuszak hangt altijd hoger dan de patiënt zelf, zodat door de zwaartekracht de druppels naar onderen lopen. Soms wordt er gebruikt gemaakt van een infuuspomp.

Voor een operatie wordt er een wachtinfuus ingebracht. Het doel van dit wachtinfuus is, dat men tijdens of na de operatie direct kam ingrijpen indien dit nodig is, en vocht of andere middelen snel kan toedienen. Het infuus wordt eruit gehaald wanneer deze niet meer nodig is. Patiënten die bewusteloos zijn krijgen ook veelal een infuus zodat er vocht toegediend kan worden.

Ontsteking aan de ader

Als gevolg van een infuus kan de adres gaan ontsteken. Dit komt omdat er makkelijk bacteriën via de infuusnaald naar binnen kunnen komen. De ader kan hard en pijnlijk aanvoelen. Soms geneest deze ontsteking vanzelf weer. Wanneer dit niet het geval is, wordt er antibiotica toegediend. Een ader kan ook geïrriteerd raken door de vloeistoffen die erdoorheen lopen, of door de naald zelf. Ook nu kan de ader hard en pijnlijk aanvoelen. De huid kan tevens gaan opzwellen of een bult vertonen, vaak enkele uren tot enkele dagen na het verwijderen van het infuus. Dit is het gevolg van een allergische reactie. Eventueel kan er met een zalf gesmeerd worden om de klachten te verlichten.

Infuus kan moeilijk ingebracht worden

Soms zijn de aders bij een patiënt moeilijk te vinden of niet goed te raken. Dan kan het zijn dat er meerdere keren geprikt moet worden. Dit is ontzettend vervelend maar ook erg pijnlijk. Vooral bij beginnend verplegend personeel wil dit nog wel eens gebeuren. Heb je hier vaker last van, vraag dan naar een personeelslid met meer ervaring.

Infuus laat los

Soms laat het infuus weer los of loopt deze niet goed door. Dit kan pijnlijk zijn. Wanneer het infuus helemaal los laat of weg schuift, zal deze opnieuw gezet moeten worden. Een infuus dat niet meer goed doorloopt kan ook pijnklachten geven. Het infuus moet dan ook weer opnieuw gezet worden. Men kan er ook voor kiezen om het infuus regelmatig door te tikken. Dit is alleen mogelijk wanneer het infuus toch niet meer lang erin hoeft te blijven zitten.