De geneeskracht van millet

Millet is en groep planten maar geen botanische groep; het is een agriculturele groep, dus een groep landbouwgewassen. Het wordt vooral gekweekt in India, Soedan, Niger en Nigeria. Millet wordt gekweekt in ontwikkelingslanden; de totale productie door ontwikkelingslanden van millet is 97%. Millet heeft als voordeel dat het kan groeien in droge, hete omstandigheden en tijdens een kort seizoen. Het heeft een hoge opbrengst waarvan je het hele jaar kunt eten. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Achtergrondinformatie gierst
• Vingergierst
• Pluimgierst
• Parelgierst
• Trosgierst
• Millet en de schildklier
• Goed voor mensen met coeliakie en constipatie
• Millet goed tegen hart- en vaatziekten
• Millet in vergelijking met ander voedsel
• Eettips millet

Achtergrondinformatie gierst

Millet wordt in Nederland vooral gierst genoemd Er zijn vier soorten gierst: pluimgierst, parelgierst, vingergierst en trosgierst. Of sorghum en teff ook gierstsoorten zijn, daarover verdelen wetenschappers van mening. Millet wordt al ruim 8000 jaar voor Christus verbouwd, tenminste uit die tijd stammen de eerste bewijzen. Deze bewijzen werden gevonden in China. Gierst is glutenvrij. Er zit fytinezuur, kiezelzuur en oxaalzuur in. Deze stoffen zijn vaak behandeld als gevaarlijke stoffen of zelfs antinutriënten, maar uit onderzoeken uit het begin van de 21e eeuw blijkt dat ze stuk voor stuk geneeskrachtige capaciteiten hebben.

Vingergierst

Vingergierst heet in het Latijn Eleusine coracana en groeit van oorsprong in de Ethiopische hooglanden en wordt tijdens het schrijven van dit artikel sinds 4000 jaar in India gekweekt. India is ´s werelds productieland nummer één op het gebied van vingergierst. Het wordt vaak op één stuk land gekweekt met peulvruchten zoals pinda´s, ogenbonen en struikerwten. In vingergierst zit veel van het belangrijke aminozuur methionine en het bevat ook vitamine A, B1, B2, B3, calcium, ijzer en vezels. Omdat er veel ijzer en calcium in zit wordt een pap van vingergierst vooral in zuidelijk India gegeven aan zuigelingen.

Pluimgierst

In het Latijn noemen wetenschappers deze plant Panicum miliaceum. Bewijzen van het cultiveren van pluimgierst zijn 5000 jaar voor Christus aangetroffen in Transkaukasië en China. Het wordt veel gegeten in Rusland, India, Oekraïne, Turkije en Roemenië. Deze soort komt niet voor in Afrika. Het behoort tot de minst voedingsrijke soorten millet.

Parelgierst

De Latijnse naam van parelmillet is Pennisetum americanum of Pennisetum glaucum. Parelgierst is de meest voorkomende gierstsoort. De helft van alle millet die wordt geproduceerd op aarde is parelmillet. Deze wordt in grote getale gegeten in landen rond de Sahel zoals Mali. Het cultiveren van deze plant vindt anno 2014 ook plaats in Brazilië, India en de Verenigde Staten maar in dat laatste land is het vooral een vogelvoer. In Namibië, Zimbabwe en Zambia wordt veel millet geten als avondeten. Men laat de millet doorkoken totdat het een harde massa wordt. Deze massa plukt men uit de berg millet en maakt men rond. Met de duim duwt men in het midden een rondje in het balletje als een soort lepel. Met deze lepel wordt een groentegerecht opgeschept waarna men een hap eten naar binnen werkt.

Trosgierst

Zijn Latijnse naam is Panicum italicum. Trosgierst wordt veel in India en China gegeten. 2000 jaar voor Christus kwam trosgierst voor het eerst in Europa terecht, en wel Turkije. In Europa en Noord-Amerika wordt trosgierst thans vooral gebruikt als vogelzaad.

Millet en de schildklier

Millet wordt vooral traditioneel gekweekt in Afrikaanse landen zoals Soedan. Traditioneel wordt er een fermentatieproces toegepast op millet maar dat zorgt ervoor dat sommige mineralen en vitaminen verdwijnen. Ook zorgt de fermentatie ervoor dat er meer goitrogenen in millet ontstaan en dat is een ziekmakende stof, zo blijkt uit Zweeds onderzoek wat werd gepubliceerd in 1998. Een Amerikaans onderzoek uit 1989 werpt de suggestie op dat in gebieden waar men veel millet eet er te weinig jodium wordt ingenomen, waardoor er een vergrote kans is op endemische goitre, een aandoening van de schildklier. Het wordt ook wel een opgezette schildklier genoemd.

Goed voor mensen met coeliakie en constipatie

Millet is goed voor mensen met coeliakie en glutenintolerantie. Er zitten namelijk geen gluten in millet. Je kunt er een brood mee bakken hoewel sommige dat niet lekker vinden. Ook kun je denken aan een broodmix. Verder is het goed voor mensen met constipatieproblemen omdat er veel vezels in zitten. Vezels stimuleren de darmtransit.

Millet goed tegen hart- en vaatziekten

Millet is geneeskrachtig tegen hart- en vaatziekten. Deze ziekte worden in beginsel veroorzaakt door een verhoogd triglyceridenniveau en millet gaat deze verhoging tegen, zo blijkt uit Zuid-Koreaans onderzoek uit 2010. De onderzoekers onderzochten ratten en het bleek dat als de ratten gevoed waren met millet ze minder ontstekingsniveaus hadden. Ze concludeerden daaruit dat millet veel antioxidanten bevat. Ontstekingen op celniveau of laaggradige ontstekingen zijn de hoofdoorzaak van hart- en vaatziekten.

Millet in vergelijking met ander voedsel

In vergelijking met andere voedselsoorten zoals aardappel, cassave, tarwe, zilvervliesrijst en mais zit er meer energie, vet, ijzer, vitamine B6, B1, B2 en B3 in millet. Een kleine uitzondering geldt voor tarwe; daar zit ietsjes meer vitamine B3 in dan in millet. Dat maakt millet tot één van de meest gezonde basisvoedselsoorten. Millet kan prima dagelijks gegeten worden zonder ondervoeding te krijgen.

Eettips millet

Millet wordt gebruikt om traditionele platte broden te maken. Daarnaast is het een goed middel om pap mee te bereiden. In principe kun je millet gebruiken als vervanging van rijst. Je kunt zelfs een salade maken met gekookte millet; je mixt bijvoorbeeld de milletsalade met stukjes paprika, komkommer, Hollandse kaas en tomaat. In Japan worden koekjes van millet gegeten die men Awaokoshi noemt.