Misbruik van kinderen

Misbruik van kinderen Hoe vaak komt dit nog voor en wat wordt er gedaan voor de slachtoffers en hun familie. Wat wordt er gedaan met de dader en hun familie. Waar en wanneer wordt er juist misbruik van kinderen gemaakt. Zijn er genoeg instantie die je kunnen helpen, en wat voor hulp kan er dan geboden worden. Hoe reageert het misbruikte kind zich de rest van de jaren.

misbruik van kinderen

Feiten en cijfers

Over de omvang van seksueel misbruik van kinderen bestaan weinig landelijke cijfers. Heel vaak wordt nog teruggegrepen op het onderzoek van Drayer (1987) naar de ervaringen van vrouwen met seksueel misbruik in hun jeugd: een op de drie onderzochte vrouwen heeft er voor haar zestiende jaar mee te maken gehad.
Bij 1 op de 6 à 7 vrouwen betrof het misbruik door familieleden. Ook uit ander onderzoek, bijvoorbeeld naar meldingen aan vertrouwensartsen over vermoedelijk seksueel misbruik van kinderen, blijkt dat seksueel misbruik vaak in de familiesfeer plaats vindt, door een ouder, broer of ander familielid. Ook als de dader niet uit de familiekring afkomstig is gaat het wel heel vaak om bekende van het kind. De onbekende ‘man in de bosjes’ of ‘kinderlokker’ is een zeldzaam fenomeen, ook al willen verschillende media anders doen geloven.

Naar seksueel misbruik van jongens is in ons land nog geen breed onderzoek verricht. Buitenlandse studies laten zien dat drie tot negen procent van de jongens misbruikervaringen kent, meestal gepleegd door mannen buiten de familiekring. De afgelopen jaren hebben de media ook veel aandacht geschonken aan seksueel misbruik van leerlingen door leraren en aan andere begeleiders van jeugdigen, bijvoorbeeld sportinstructeurs. Ook het inzetten van kinderen voor pornografische doeleinden heeft maatschappelijk sterk de aandacht getrokken. De leeftijd waarop seksueel misbruik van kinderen het meest frequent voorkomt ligt tussen de acht en twaalf jaar.

Kijken we naar het aantal zaken waarover justitie zich buigt, dan blijkt dat het openbaar ministerie jaarlijks ongeveer 2050 tot 2350 zaken behandelt. Dit aantal is redelijk stabiel. Het aantal zaken waarin de rechter een beslissing neemt schommelt tussen de 500 en 550 per jaar voor meerderjarige verdachten en ongeveer 135 per jaar voor minderjarige verdachten.

Cijfers kindermisbruik
  • Bijna 40% van de vrouwen heeft vóór hun zestiende levensjaar een of meer negatieve ervaringen met seksueel misbruik;
  • Bijna 15% van de vrouwen heeft vóór hun zestiende levensjaar een of meer negatieve seksuele ervaringen met een familielid;
  • De meest voorkomende leeftijd waarop misbruik voorkomt is ligt tussen de acht en twaalf jaar;
  • Buitenlandse studies tonen aan dat drie tot negen procent van de jongens misbruikervaringen kent. In Nederland is hier nog geen landelijk onderzoek naar gedaan;
  • Het Openbaar Ministerie behandelt tussen de 2.050 en 2.350 zaken per jaar;
    Het aantal zaken waarin de rechter uiteindelijk een beslissing neemt ligt tussen de 500 en 550 per jaar voor meerderjarige verdachten en ongeveer 135 per jaar voor minderjarige verdachten (1997 - 1999);
    Het aantal zaken waarbij moord en doodslag plaatsvindt is gemiddeld iets minder dan drie per jaar (1992 - 2000).
  • (Bron: Seksueel misbruik van kinderen, een uitgave van het ministerie van Justitie)

    Een aantal voorbeelden die de kranten hebben gehaald

    Zaterdag 28 april 2007
    Celstraf voor verspreiden van porno
    ROTTERDAM De 53-jarige Hoogvlieter is door de Rotterdamse rechtbank veroordeeld tot twee jaar cel, waarvan acht voorwaardelijk, voor het verspreiden van kinderporno.
    De man werd vorig jaar ontmaskerd door een activist tegen kinderporno op Internet. De Hoogvlieter zocht in een chatroom contact met minderjarige meisjes en stuurde enkele kinderen, maar ook de activist, een tiental foto's met kinderporno uit de eigen collectie. De man schepte ook op over zijn collectie kinderpornofoto’s.

    Nadat aangifte was gedaan tegen de Hoogvlieter en hij was aangehouden, meldden zijn twee stiefdochters zich bij de politie. In hun verklaringen zeggen zij dat ze jaren achtereen door de Hoogvlieter zijn betast en misbruikt.

    Toen deze incest begon, waren zij 11 en 9 jaar oud. De Hoogvlieter gaf tijdens de zitting toe dat hij ‘sexy maar niet pornografische foto’s’ van hen maakte.

    Bij de rechter ontkende de 53-jarige Hoogvlieter een pedoseksueel te zijn. Onderzoek naar zijn persoonlijkheid bracht aan het licht dat de man licht verminderd toerekeningsvatbaar wordt geacht voor zijn daden.

    Volgens gedragsdeskundigen heeft de man een laag gevoel voor eigenwaarde en is hij niet in staat tot normale intimiteit. Hij compenseert dat door contact met minderjarigen.

    De Hoogvlieter kampt met een ernstige hartziekte en daarom matigde de Rotterdamse rechtbank de gevangenisstraf tot feitelijk 16 maanden.

    Wel moet de man als hij vrijkomt een training voor plegers van seksuele delicten volgen om de kans op herhaling te verminderen.
    Copyright: Algemeen Dagblad

    Vrijdag 20 april 2007

    Incestpleger ziet niets in werkstraf

    HARDINXVELD-GIESSENDAM - Een 60-jarige wegens incest door de Dordtse rechtbank veroordeelde man uit Hardinxveld-Giessendam ziet weinig heil in de aan hem opgelegde werkstraf van 200 uur. De man liet vrijdag in hoger beroep bij het Haagse gerechtshof weten dat hij liever in therapie gaat.
    Daarmee hoopt hij de verbroken relatie met zijn thans 29-jarige dochter te herstellen.

    Hofaanklager mr. H. Plugge confronteerde de man echter met een afwijzende opstelling van de dochter. Deze had zich erover beklaagd dat de vader haar door het hoger beroep niet de kans gaf om het seksueel misbruik geestelijk te verwerken. In een slachtofferverklaring liet de vrouw weten nog dagelijks te vechten met de gevolgen van het seksueel misbruik dat in 1982 op 4-jarige leeftijd zou zijn aangevangen. Met name lichamelijke omgang zou haar nog steeds moeilijk vallen.

    Tijdens de strafzaak is de vrouw als getuige gehoord. Daar vertelde zij met grote frequentie door haar vader te zijn misbruikt. De ontucht had op zondag plaats als het meisje in het bed van haar ouders kwam liggen. ,,Ernstig,’’ vond hofaanklager Plugge. ,,Een klein kind moet op zijn ouders kunnen vertrouwen.’’ Zij eiste een werkstraf van 240 uur. De aanklager zag weinig in een therapie om het contact met de dochter te herstellen omdat deze dat zelf niet wilde.

    De verdachte gaf toe dat hij twee keer ontucht had gepleegd toen het meisje 6 jaar oud was. De man zei dat de strafzaak bij de rechtbank in Dordrecht voor een ‘rampjaar’ in zijn leven heeft gezorgd. Hij hekelde de plaatselijke krant, die de beschuldigingen breeduit zou hebben uitgemeten.

    De verdachte zou op zijn werk bij de personeelschef hebben moeten langskomen vanwege de rust op het bedrijf. ,,Zij hadden het verhaal uit de krant en ik mocht mijn verhaal niet eens vertellen’’, zei de man. ,,Dat was voor mij zeer frustrerend.’’ Zijn raadsman mr. F. van Hogendorp pleitte ervoor om de man tot een verplichte therapie in plaats van een werkstraf te veroordelen.

    Het gerechtshof doet over twee weken uitspraak.
    Copyright: Algemeen Dagblad

    Woensdag 14 maart 2007

    Vrijspraak in 'ernstigste zedenzaak sinds jaren'

    MAASTRICHT - De rechtbank in Maastricht heeft woensdag de moeder (39) en een opa (61) van een 8-jarig meisje uit Sittard vrijgesproken van incest. Volgens het Openbaar Ministerie (OM) zouden zij het meisje in haar kleutertijd meer dan een jaar lang seksueel hebben misbruikt.

    Het misbruik zou zijn begonnen toen het meisje vier jaar was. Volgens justitie werd ze stelselmatig verkracht en gedwongen tot seks met haar familieleden. Het OM noemde de incestzaak 'één van de ernstigste gevallen van misbruik in Limburg sinds jaren' en eiste vijf jaar cel tegen de moeder en opa.
    De rechtbank vindt echter dat het misbruik niet kan worden bewezen. De moeder en opa ontkennen dat zij zich hebben vergrepen aan het meisje. Het hele verhaal over de incest zou de kleuter hebben verzonnen en de inwendige verwondingen zou ze zich zelf hebben toegebracht.

    De rechtbank acht wel bewezen dat de broer (19) van het slachtoffer een seksspelletje met haar heeft gespeeld. Hij was toen nog minderjarig. De jongen werd veroordeeld tot een taakstraf van 90 uur.


    Copyright: Algemeen Dagblad
    Donderdag 1 maart 2007

    Vijf jaar cel geëist voor incest met kleuter

    Donderdag 1 maart 2007 - MAASTRICHT -


    Het Openbaar Ministerie heeft gisteren voor de rechtbank in Maastricht vijf jaar cel geëist tegen de moeder (39) en een opa (61) van een 8-jarig meisje uit Sittard.

    Ze zouden het meisje in haar kleutertijd meer dan een jaar lang seksueel misbruikt hebben. Ook werd een schadeclaim van ruim 18.000 euro tegen hen ingediend. Het OM wil dat de broer (19) van het slachtoffer een taakstraf van 200 uur en zes maanden voorwaardelijk krijgt opgelegd. Ook hij zou zich hebben vergrepen aan de kleuter. Het misbruik begon toen het meisje vier jaar was. Volgens het OM werd ze stelselmatig verkracht en gedwongen tot seks met haar familieleden. Haar broer was zelf ook nog minderjarig. De verdachten ontkennen. Het hele verhaal zou de kleuter hebben verzonnen.

    Copyright: BN de Stem

    Als je deze berichten leest dan ga je toch denken zijn wij wel goed bij ons hoofd om dit kinderen aan te doen.
    En dan de straffen die gegeven worden zijn laag, als je een pakje boter steelt is de straf hoger in vergelijking.

    artikel uit Mobiel 2 - mei/april 2006

    Als pleegouders beschuldigd worden van seksueel misbruik


    De kwetsbaarheid van pleeggezinnen

    Door: Flip Woltering

    De redactie kreeg een brief van zeer ervaren pleegouders. Zij hebben vorig jaar meegemaakt dat de ouders van hun pleegkinderen hen ten onrechte beschuldigden van seksueel misbruik. De kinderen werden bij hen weggehaald. Een hele schok. Helaas komen dit soort onterechte beschuldigingen vaker voor in de pleegzorg. Pleegouders blijven achter met lege handen en een ontwricht gezin.

    Een brief die om een reactie vraagt. Flip Woltering, redactielid van Mobiel en een doorgewinterde pleegzorgwerker, zet de omstandigheden en feiten uiteen. Daarnaast doet hij een beroep op de Voorzieningen voor Pleegzorg om met (betere) proto¬collen te komen en op pleegouders om open te zijn in de grenzen die iedere plaatsing heeft.
    Het pleeggezin

    De pleegmoeder (1) vertelt: “Van de eerste tot de laatste dag (veertien maanden verder) was de plaatsing van twee zusjes van vijf en zeven jaar oud turbulent. Nog nooit hebben wij meegemaakt dat er zoveel gedoe was rondom het gezin van de kinderen. Plannen werden constant gewijzigd en uitgesteld. Het was al bij aanvang bekend dat deze kinderen seksueel misbruikt waren. Wij hebben dat ook uitgebreid aan hun gedrag gemerkt. In de vakantie gingen de meisjes een weekje naar moeder. Ze zijn nooit bij ons terug gekomen. Moeder deed een melding bij Bureau Jeugdzorg dat ze bij ons seksueel misbruikt zouden zijn. Hoewel men bij Bureau Jeugdzorg en bij onze voorziening er wel van overtuigd was dat het verzonnen was, was men toch verplicht om deze melding serieus te nemen.

    Het gevolg is dat pas wanneer uit een onderzoek van Justitie blijkt hoe de vork echt in de steel zit (dus dat wij onschuldig zijn), wij weer nieuwe pleegkinderen mogen opvangen. Tot die tijd zijn wij officieel verdachten. Wij zijn als pleeggezin enorm kwetsbaar in dit soort situaties. Het is logisch dat een dergelijke melding serieus genomen wordt. Maar het is bijna niet te bevatten dat een ouder, met de nodige ‘geschiedenis’, zo serieus genomen wordt dat wij direct ‘verdachten’ zijn. Daarnaast zijn wij enorm bezorgd over de pleegdochters.

    We staan erg alleen.

    Wij zijn zelf steeds naar de politie en naar justitie gegaan om te vragen hoe het nu verder ging. Helaas liet de Voorziening voor Pleegzorg het na om ons te ondersteunen. Desondanks willen we wel verder met nieuwe pleegkinderen. En dat kan nu er, na maanden, eindelijk de uitspraak ligt dat we onschuldig zijn.”

    Het gaat niet altijd goed in de pleegzorg.

    Uit eigen ervaring en ook die van collega’s ken ik situaties waar met dit soort beschuldigingen gestrooid werd. Door ouders naar pleegouders of soms naar pleegzorgwerkers. Af en toe ook door de kinderen. In veel gevallen was er bij nadere beschouwing niets aan de hand.

    Soms bleek een pleeggezin inderdaad een zeer onveilige plek te zijn.
    Er was sprake van hernieuwd misbruik of excessief straffen. De ervaring leert dat zoiets altijd gebeurt in een gezin waarvan je het nooit had verwacht. Anders was het pleeggezin nooit geaccepteerd.

    Steun is belangrijk

    De grote vraag is hoe je hier als pleegzorgvoorziening en pleegouders mee om moet gaan. Moeten we naar een veelbesproken Amerikaans systeem toe dat het een eis is dat je nooit met een misbruikt kind alleen bent? Hoe dan met die alleenstaande pleegmoeder die al jaren misbruikte meisjes opvangt? Hoe zorg je als pleegvader dat afstand houden geen afwijzen wordt?

    Bij dit soort zwaar beladen aspecten van het verleden van een kind, komen de problemen en herinneringen vaak pas veel later naar boven. Soms lopen heden en verleden voor het kind helemaal door elkaar. Gebeurtenissen uit het verleden worden als het ware geprojecteerd op het heden. Opvallende zaken in het gedrag van een kind moeten daarom vanaf het begin van de plaatsing vastgelegd worden. Praat over de momenten dat een kind je tot het uiterste drijft, als er een tik gevallen is. Hoe eerder bespreekbaar, hoe beter. Er kan door open uitwisseling van beleven veel ellende voorkomen worden.

    Pleegzorgwerker: blijf erbij

    Je kunt en moet als pleegzorgbegeleider bij je gezinnen zijn als er een klacht ligt of als er kinderen weggehaald zijn. Al was het maar vanuit het bieden van nazorg. Bel regelmatig en ga eens langs. Zorg dat er aandacht is voor pleegouders, maar ook voor eigen kinderen en hun verhaal. Natuurlijk moeten er zaken uitgezocht worden, maar pleegouders verdienen steun.
    Het is tijd dat de Voorzieningen voor Pleegzorg met elkaar in conclaaf gaan om tot goede procedures en protocollen te komen. Rechtsbijstand regelen is nog wel het minste.

    Ouders worden meer en meer betrokken bij allerlei beslissingen over hun kinderen. Dat is een prima zaak en hoort bij de huidige manier van werken. Het roept echter naast alle goede kanten ook andere mogelijkheden op. Je kunt nu als je het als ouders ergens niet mee eens bent, vanuit teleurstelling, je gram halen met dit soort loze beschuldigingen. Als het om je kind gaat, zijn we toch allemaal bereid ver te gaan? Het is begrijpelijk dat een kind, dat het niet echt eens is met de plaatsing, een verhaal zo vertelt dat het er zelf het beste uitkomt. Dan kan het handig zijn om bepaalde zaken uit te vergroten om het falen van pleegouders te benadrukken. Hoe je als ouders zelf zou reageren als je kind dit thuis zou doen? Daar zouden zowel ouders als pleegzorgwerkers af en toe over na moeten denken. Belangrijk is het om bij het eerste gerucht, of liever nog eerder, al in gesprek te zijn en te blijven met pleegouders. Praat open over vragen als: “Wat doet dit kind met je?” We weten uit ervaring dat (pleeg) kinderen het beste en het slechtste in je naar boven kunnen halen. Hoe ga je als pleegouder om met irritant en grensverleggend gedrag? Daar eerlijk en open over praten met de pleegzorgbegeleider kan veel ellende voorkomen.

    Pleegouders zijn kwetsbaar, daar ben ik me zeer van bewust.
    Maar wees als pleegouder ook open en vraag op tijd steun van uw pleegzorgwerker. Het blijft ook belangrijk uw voorziening te vragen naar protocollen en klachtenprocedures. Men is daar verantwoordelijk voor. Zet uw pleegouderraden en belangenvereniging aan het werk en laten we samen komen tot goede afspraken.

    Mobiel volgt de discussie graag.
    De pleegouders komen graag in contact met pleegouders die iets dergelijks is overkomen. U kunt via de redactie van Mobiel (Emmawijk 11, 8011 CM Zwolle, of redactie@mobiel-pleegzorg.nl) met hen in contact treden. Wij sturen uw reactie door.

    Bron: http://www.mobiel-pleegzorg.nl/archief/2006/mo06224.htm

    http://www.mobiel-pleegzorg.nl/archief/2006/mo06224.htm

    Persverklaring 24-11-2006

    Zaak ontucht bij pleegkinderen in Noord-Brabant

    Afgelopen vrijdag is een pleegvader uit Grave (Noord-Brabant) aangehouden op verdenking
    van ontucht.
    De pleegvader zorgde voor zes kinderen. Zij waren daar geplaatst door de
    William Schikker Jeugdbescherming.
    Het pleeggezin werd begeleid door de William
    Schrikker Pleegzorg.
    Bij de eerste signalen van mogelijk misbruik zijn de kinderen onmiddellijk uit het pleeggezin gehaald
    en heeft de Jeugdbescherming conform de protocollen het mogelijk misbruik gemeld bij de politie
    en bij de inspectie Jeugdzorg.

    Kinderen horen op te groeien in veilige omstandigheden. Als dat niet kan in het gezin van
    herkomst dan is een pleeggezin dikwijls de beste vorm.
    Mishandeling en misbruik van kinderen is afschuwelijk, zeker als kinderen al door
    de kinderrechter uit huis zijn geplaatst.

    Om kinderen een veilige plek te kunnen bieden investeert de stichting veel in de
    professionaliteit van medewerkers over dit onderwerp. Medewerkers van de beide
    stichtingen worden getraind in het herkennen van signalen van seksuele kindermishandeling.

    De William Schrikker Jeugdbescherming en de William Schrikker Pleegzorg hebben een
    protocol omgaan met signalen van seksuele kindermishandeling. Doel is in eerste instantie
    de kans op misbruik te voorkomen. Tweede doel is om als misbruik toch vermoed wordt zo
    te handelen dat de schade bij kinderen zo beperkt mogelijk blijft.

    Aspirant-pleegouders doorlopen een voorbereidingstraject en van alle pleegouders wordt
    een verklaring van geen bezwaar aangevraagd bij de Raad voor de Kinderbescherming.
    De Verklaringen van geen bezwaar is een uitgebreidere variant van een verklaring omtrent
    gedrag waarbij onder andere de justitiële documentatie en de archieven van de Raad
    worden gecheckt.

    De William Schrikker Groep betreurt het zeer dat ondanks al deze maatregelen, de
    pleegvader mogelijk deze kinderen toch misbruikt heeft.
    Vragen over het (vermoedelijke) misbruik van pleegvader en het justitieel onderzoek kunt u
    stellen aan de politie Noord-Brabant: u kunt contact opnemen met de persvoorlichter 073-
    699 19 11

    Sekspeuter zorgt voor rumoer in Zoetermeer

    door Marjolein Schipper

    ZOETERMEER - Op de Zoetermeerse R.-K. Basisschool De Floriant is de afgelopen week grote onrust ontstaan toen duidelijk werd dat een vierjarig meisje uit groep 1 een zesjarig meisje uit groep 3 meerdere malen tot vergaande seksuele handelingen gedwongen zou hebben. De vierjarige zou het slachtoffertje, dat inmiddels onder behandeling is bij een psycholoog, hebben bedreigd.
    Ook bij een andere leerling zouden pogingen zijn gewaagd. Het meisje, dat met haar broertje in een pleeggezin woont, zit echter nog zonder enige vorm van hulp of begeleiding gewoon in de klas. Verontruste ouders zouden inmiddels hun kinderen verbieden om na het gymen samen met het meisje te douchen. Volgens een boze moeder tracht de school de zaak in de doofpot te stoppen: "Wat schandalig is, want niet alleen het slachtoffertje maar ook het daderesje verdient deskundige hulp en begeleiding. Het kind wist alles van masturbatie, dat is toch niet normaal?"
    Een lid van de schooldirectie zegt dat "de schoolarts is gebeld over deze zaak" maar geeft verder geen commentaar.
    http://www.huiselijkgeweld.nl/seksueel_kindermisbruik.html

    De wet is ook heel duidelijk over kindermisbruik, maar wordt hij ook echt nageleeft.

    Wetsartikelen kindermisbruik

    • Artikel 240a

    Met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie wordt gestraft hij die een afbeelding, een voorwerp of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding waarvan de vertoning schadelijk is te achten voor personen beneden de leeftijd van zestien jaar, verstrekt, aanbiedt of vertoont aan een minderjarige van wie hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, dat deze jonger is dan zestien jaar.
    • Artikel 240b (J)

    1. Met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die een afbeelding - of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding - van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft.
    2. Vervallen.
    3. Met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die van het plegen van een van de misdrijven, omschreven in het eerste lid, een beroep of een gewoonte maakt.
    • Artikel 243 (J)

    Hij die met iemand van wie hij weet dat hij in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijke onmacht verkeert, dan wel aan een zodanige gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens lijdt dat hij niet of onvolkomen in staat is zijn wil daaromtrent te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden, handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie.
    • Artikel 244 (J)

    Hij die met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren of geldboete van de vijfde categorie.
    • Artikel 245 (J)

    Hij die met iemand, die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie.
    • Artikel 247 (J)

    Hij die met iemand van wie hij weet dat hij in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijk [Tekstcorrectie: "lichamelijk" moet zijn "lichamelijke".] onmacht verkeert, dan wel aan een zodanige gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens lijdt dat hij niet of onvolkomen in staat is zijn wil daaromtrent te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden of met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen pleegt of laatstgemelde tot het plegen of dulden van zodanige handelingen buiten echt met een derde verleidt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.
    • Artikel 248a (J)

    Hij die door giften of beloften van geld of goed, misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht of misleiding een minderjarige, wiens minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden, opzettelijk beweegt ontuchtige handelingen te plegen of zodanige handelingen van hem te dulden, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.
    • Artikel 248c (J)

    Hij die opzettelijk aanwezig is bij het plegen van ontuchtige handelingen door een minderjarige wiens minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden dan wel bij het vertonen van afbeeldingen van dergelijke handelingen in een daarvoor bestemde gelegenheid, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.
    • Artikel 250a (J)

    • Met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft:
    1. degene die een ander door geweld of een andere feitelijkheid of door bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid dwingt dan wel door misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht of door misleiding beweegt zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling, dan wel onder voornoemde omstandigheden enige handeling onderneemt waarvan hij of zij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die ander zich daardoor tot het verrichten van die handelingen beschikbaar stelt;
    2. degene die een persoon aanwerft, medeneemt of ontvoert met het oogmerk die persoon in een ander land ertoe te brengen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling;
    3. degene die een ander ertoe brengt zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling, dan wel ten aanzien van een ander enige handeling onderneemt waarvan hij of zij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die ander zich daardoor tot het verrichten van die handelingen beschikbaar stelt, terwijl die ander minderjarig is;
    4. degene die opzettelijk voordeel trekt uit seksuele handelingen van een ander met of voor een derde tegen betaling, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat die ander zich onder de onder 1 genoemde omstandigheden beschikbaar stelt tot het plegen van die handelingen;
    5. degene die opzettelijk voordeel trekt uit seksuele handelingen van een ander met of voor een derde tegen betaling, indien die ander minderjarig is;
    6. degene die een ander door geweld of een andere feitelijkheid of door bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid dwingt dan wel door misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht of door misleiding beweegt hem of haar uit de opbrengst van zijn of haar seksuele handelingen met of voor een derde te bevoordelen.
    • • De schuldige wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie, indien:

    1. de feiten, omschreven in het eerste lid, worden gepleegd door twee of meer verenigde personen;
    2. de minderjarige de leeftijd van zestien jaren nog niet heeft bereikt;
    3. geweld of een andere feitelijkheid als bedoeld in het eerste lid zwaar lichamelijk letsel ten gevolge heeft.•
  • De feiten, omschreven in het eerste lid, gepleegd door twee of meer verenigde personen onder de omstandigheden, bedoeld in het tweede lid, onder 2 en 3, worden gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste tien jaren of geldboete van de vijfde categorie.
  • Strafbare feiten


    Volgens de wetgeving zijn bepaalde seksuele handelingen strafbaar. Daarbij wordt naar de volgende aspecten gekeken:


    Is er sprake geweest van dwang of geweld?

    • Er wordt naar de aard van het seksuele contact gekeken.

    Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen ontuchtige handelingen en handelingen die bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam. Dit kan gebeuren met het mannelijk geslachtsdeel, vinger of andere voorwerpen in de vagina, anus of mond.
    • Zowel mannelijke als vrouwelijke slachtoffers worden in de wet beschermd tegen misbruik en zowel mannelijke als vrouwelijke daders worden in de wet vervolgd.

    • Er wordt ook gekeken naar de leeftijd van het slachtoffer. Seksuele handelingen met een kind beneden de 12 jaar zijn altijd strafbaar en de daders kunnen zonder aanklacht worden vervolgd.

    Seksuele contacten met een kind tussen de 12 en 16 jaar zijn altijd strafbaar maar de daders kunnen alleen vervolgd worden met een aanklacht.
    Wanneer er sprake is van een nauwe familie- of gezagsrelatie of lichamelijk letsel (of de dood) is er geen klacht nodig om de dader te vervolgen.
    • De aanklacht kan worden ingediend door het slachtoffer, zijn of haar wettelijke vertegenwoordiger (een ouder of voogd) en door de Raad van de Kinderbescherming.

    Wetsartikelen incest

    Artikel 249 (J)

    • Hij die ontucht pleegt met zijn minderjarig kind, stiefkind of pleegkind, zijn pupil, een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige of zijn minderjarige bediende of ondergeschikte, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.

    Met dezelfde straf wordt gestraft:

    • de ambtenaar die ontucht pleegt met een persoon aan zijn gezag onderworpen of aan zijn waakzaamheid toevertrouwd of aanbevolen;

    • de bestuurder, arts, onderwijzer, beambte, opzichter of bediende in een gevangenis, rijksinrichting voor kinderbescherming, weeshuis, ziekenhuis, of instelling van weldadigheid, die ontucht pleegt met een persoon daarin opgenomen;

    • degene die, werkzaam in de gezondheidszorg of maatschappelijke zorg, ontucht pleegt met iemand die zich als patiënt of cliënt aan zijn hulp of zorg heeft toevertrouwd.

    Artikel 250 (J)

    Wordt gestraft:

    • met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie, hij die het plegen van ontucht door zijn minderjarig kind, stiefkind of pleegkind, zijn pupil, een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige of zijn minderjarige bediende of ondergeschikte met een derde opzettelijk teweegbrengt of bevordert;

    • met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie, hij die, buiten de gevallen genoemd onder 1, het plegen van ontucht door een minderjarige wiens minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden, met een derde opzettelijk teweegbrengt of bevordert.

    • Indien de schuldige van het plegen van het misdrijf een gewoonte maakt, kunnen de gevangenisstraffen met een derde worden verhoogd.

    Verjaringstermijn

    • Slachtoffers van seksueel geweld kunnen nog jaren na het gebeurde aangifte doen. De verjaringstermijn bij aanranding is 12 jaar, bij verkrachting 15 jaar.

    • Als het seksueel geweld plaats vond vóór het 18e jaar van het slachtoffer is er nog meer tijd om aangifte te doen. Het verjaringstermijn begint te lopen vanaf het 18e jaar.

    Bijvoorbeeld: Als een kind van 15 dus aangerand is heeft hij of zij 3 jaar + 12 jaar, dus 15 jaar om aangifte te doen. Bij verkrachting van een 15 jarig kind is dit dus 3 jaar + 15 jaar, dus 18 jaar
    Er is slechts één uitzondering op deze regel en dat is als de dader ook minderjarig was op het moment dat het gebeurde. Dan wordt de verjaringstermijn voor de helft ingekort. Voor aanranding is de verjaringstermijn dus 6 jaar en voor verkrachting 7 en een half jaar. Melding / aangifte

    • Als slachtoffer kun je steun zoeken bij verschillende hulpinstanties. Je kunt ook hulp zoeken bij de politie. Dit houdt niet in dat je verplicht bent aangifte te doen. Als je op het politiebureau je verhaal vertelt, houdt dit niet meteen in dat je ook aangifte doet. De politie kan je vaak vertellen welke hulpinstanties jou kunnen helpen en kunnen, indien nodig, hulp en bescherming bieden.

    • Bij een melding van seksueel geweld wordt er door de politie geen proces-verbaal gemaakt. Er komt dus geen politie-onderzoek en strafrechtelijke vervolging van de dader. Een melding kan ook door iemand anders dan het slachtoffer gedaan worden. Ook kan een melding anoniem gedaan worden. Het is ook niet verplicht om de naam en adres van het slachtoffer op te geven. Het is wel belangrijk dat er een melding van het seksueel geweld gedaan wordt. Deze informatie kan van belang zijn als er meer aangiften tegen de dader komen.

    • Bij een aangifte stelt de politie aan de hand van de (getuigen-)verklaring een proces-verbaal op. Dit houdt in dat er een politie-onderzoekt komt naar wat er is gebeurd. De rechercheur zal hiervoor enkele vragen moeten stellen. Het antwoorden op deze vragen kan erg moeilijk zijn, maar de mensen die dit soort zaken behandelen hebben er veel ervaring mee en gaan zeer zorgvuldig te werk. Je hoeft overigens niet op iedere vraag in te gaan. Deze vragen gaan over de aard van het delict, de plaats, het tijdstip enz. Met deze gegevens kan de politie een onderzoek instellen. Ook zal de politie vertellen wat er daarna gaat gebeuren, of je verder geïnformeerd wilt worden over de voortgang van de zaak etc.

    Nadat de verklaring is opgesteld krijg je het verslag te lezen, hierbij kun je wijzigingen en aanvullingen geven voordat je de verklaring ondertekend. Wat gebeurd er met het misbruikte kind, Nu maar ook in haar/zijn verdere leven

    Signalen & invloeden

    Je kan nooit met zekerheid zeggen of iemand misbruikt is of niet, maar hieronder volgen een aantal signalen die wel op misbruik kunnen wijzen. Hoe meer signalen overeenkomen, hoe sterker het vermoeden van misbruik.

    Negatief zelfbeeld
    Het slachtoffer kan een negatief zelfbeeld krijgen door de afstandelijkheid, eenzaamheid en isolatie. Het slachtoffer heeft vaak een misvormd beeld over liefde.
    Zie ook 'Minderwaardigheidsgevoelens'

    Concentratieproblemen
    Het slachtoffer dwaalt in gedachten vaak af. Dit is in een aantal gevallen een deel van het verwerkingsproces. Het slachtoffer leeft in een fantasiewereld waarin alles mooier is dan de werkelijkheid.

    Plotselinge gedragsverandering
    Evenals de concentratieproblemen, kunnen meer veranderingen in het gedrag optreden.
    "Ik heb er nooit met mijn ouders over gesproken. Maar mijn moeder vertelde me laatst dat ik als kind opeens heel erg veranderde. In een paar maanden tijd werd ik argwanend, vroegwijs en soms driftig en agressief. Dat is precies in de tijd van het misbruik geweest. Zonder dat mijn moeder het zelf doorhad, heeft ze mij een hart onder de riem gestoken: blijkbaar heeft het misbruik me echt geschaad, en dat kreeg ik door haar woorden bevestigd."

    Angstaanvallen
    Het slachtoffer kan bij een zucht, een manier van snurken of een bepaalde houding helemaal in paniek raken. Dit ligt vaak in verhouding met de associatie die het slachtoffer met het misbruik maakt. Is het slachtoffer misbruikt in een wit busje, dan kan het slachtoffer compleet in paniek raken bij het zien van een soortgelijk busje.

    Agressie
    Het slachtoffer kan om het minste geringste helemaal uit zijn of haar vel springen. Het kan een associatie zijn met iets, het kan gewoon woede zijn - een manier van uiten. Het kan van alles zijn. Vaak slaat de bui ineens over van 'normaal' naar 'agressief'.

    Terugtrekken
    Het slachtoffer is veel stiller en rustiger dan eerst. Hij of zij valt nauwelijks op en lijkt meer een schim. De aanwezigheid lijkt veel minder. Wat in feite komt doordat de gedachten afdwalen. Ook kan het zijn dat het slachtoffer de aandacht niet op zich wilt vestigen uit angst dat het uitdagend is of dat er iets soortgelijks gebeurd.

    Acting out
    Het slachtoffer is veel drukken en aanweziger dan eerst. Het slachtoffer heeft constant aandacht nodig. Dit als erkenning van zijn of haar bestaan, van zijn of haar aanwezigheid. Dit kan ook dienen als een soort van verdrukking van de eigenlijke gevoelens. Een ontkenning.

    Angst voor aanraking
    Het slachtoffer probeert zoveel mogelijk aanrakingen (zoals hand schudden of een kus op de wang) te ontwijken. Dit vaak uit angst dat een kus op de wang meer wordt dan een kus op de wang. Ook bij aanrakingen zoals een speelse tik op de bil kan het slachtoffer omslaan tot agressief of totaal in paniek.

    Sport
    Het slachtoffer probeert via allerlei excuses te ontkomen aan een sport. Vaak is dit uit angst voor het omkleden of voor het lichamelijk bezig zijn (met anderen). Bij vrouwen is het vaak ook de borstomvang welke bij sport nogal op kan vallen (bijvoorbeeld bij hardlopen of iets dergelijks)

    Omkleden
    Het slachtoffer heet er moeite mee om zich om te kleden. Heeft het idee dat er constant op zijn/haar lichaam gelet wordt. Bij omkleden is het slachtoffer erg teruggetrokken.

    Logeren
    Het slachtoffer vind het moeilijk om ergens te overnachten. Een andere plek is niet vertrouwd en hier kan van alles gebeuren. Bij slachtoffers van incest is dit vaak juist andersom, die willen meestal het liefst ergens anders slapen.

    Minderwaardigheidsgevoelens
    Het slachtoffer voelt zich niet goed genoeg om aan iemand eisen te voldoen. Dit kan zijn doordat het slachtoffer te horen heeft gekregen dat hij of zij niet mooi of goed genoeg is, niet beter verdient of iets anders. Ook de afstandelijkheid en isolatie spelen een grote rol.
    Zie ook 'Negatief zelfbeeld'
    • Onhandelbaar of onverschillig gedrag
    Het slachtoffer lijkt minder interesse te tonen in dingen om hem of haar heen. Dit door o.a. de isolatie en eenzaamheid die het slachtoffer voelt. Hij of zij heeft het idee de enige te zijn op de wereld die zoiets heeft meegemaakt en probeert dit in zichzelf te verwerken.

    Verslaving
    Het is zo dat slachtoffers hun liefde en aanhankelijkheid vaak ergens anders gaan zoeken. Dit is terug te vinden in verslaving. Hieronder worden een aantal genoemd, maar er zijn natuurlijk veel meer soorten verslaving.
    Zie ook 'Nymfomanie'
    Zie ook 'Verminderde eetlust'

    Drank & DrugsHet slachtoffer is op zoek naar een middel om even uit de realiteit te stappen. Evenals mensen die in hun jeugd (of relatie) mishandeld zijn zoekt het slachtoffer aanhankelijkheid en liefde in drank of drugs.

    Voedsel
    Voedsel staat bekend als troostmiddel. Door een aantal stoffen die in bijvoorbeeld chocolade zitten, krijgt men een troostend gevoel. Men kan dus een enorme eetlust krijgen, op zoek naar troost.

    Fysieke en psychosomatische klachten
    Het slachtoffer kan geestelijk zo in de rats zitten dat de druk teveel wordt. Dit leidt tot psychische klachten die ook kunnen ontaarden in lichamelijke klachten. Een veelgenoemde psychosomatische klacht is de rugklacht.

    Moeite om anderen te vertrouwen
    Dit geldt zeker voor incest slachtoffers. Seksualiteit is het kwetsbaarste aan een mens, zowel geestelijk als lichamelijk. Het is dus moeilijk om je tegenover mensen kwetsbaar op te stellen en ze dus in vertrouwen te nemen. Het wordt nóg moeilijker om mensen in vertrouwen te nemen als je als slachtoffer door een aantal mensen niet wordt gelooft of wordt uitgescholden. Neem een slachtoffer dus altijd serieus en schaad het vertrouwen niet.

    Prostitutie / Zoek naar aanhankelijkheid en liefde

    Verminderde eetlust
    Het slachtoffer kan ook ineens minder gaan eten. Dit komt o.a. door het negatieve zelfbeeld. Als een jongen een meisje verkracht en zegt dat ze er blij mee moet zijn omdat ze toch verder niets kan krijgen omdat ze te dik is, is dit een voor de hand liggende verklaring.
    Ook kan de afwezigheid een verklaring zijn voor verminderde eetlust. Het slachtoffer is afwezig en denkt niet over het eten na. Dit gebeurd niet bewust. Het slachtoffer hoeft niet per se honger te hebben, ook al heeft hij of zij een halve dag niets gegeten.
    De verminderde eetlust verschilt per persoon. Mocht het te lang duren is er altijd informatie en steun aan te vragen bij de stichting Anorexia en Boulimia Nervosa Nederland: www.sabn.nl
    Als ouder, partner, vriend of familielid van iemand met eetstoornissen kun je terecht op de familiesite van Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa. Hier kun je goede informatie vinden.

    Nymfomanie
    Evenals verslaving aan drank, drugs of voedsel kan het slachtoffer ook een enorme drang naar meer seks hebben. Vaak in combinatie met het zoeken naar liefde, aanhankelijkheid en gevoel. Het slachtoffer raakt haast geobsedeerd door seks.
    Veranderd slaapgedrag

    Onrustig slapen
    Het slachtoffer schrikt waker van het kleinste geluidje. Ook kan het slachtoffer plotseling wakker schrikken uit een droom die over het misbruik ging. Bij dit wakker schrikken kan een angstaanval komen.

    Nachtmerries
    Het slachtoffer heeft angstaanvallen in zijn/haar slaap. Het slachtoffer droomt over het misbruik. Het onderbewustzijn heeft echter andere associaties met dingen dan het bewustzijn. Zo hoeven dromen niet per se over het misbruik te gaan, het kan bijvoorbeeld ook over de dood of dingen die daarmee te maken hebben, zoals grafkisten of kerkhoven of andere zaken die het slachtoffer associeert met de dood, gaan wat bijvoorbeeld symbool staat voor een belangrijke verandering in het leven van het slachtoffer. Vaak heeft het slachtoffer een zelfde droom meerdere nachten achter elkaar en droomt het slachtoffer deze in de laatste uren van de slaap, voor het ontwaken. Het slachtoffer herinnert zich deze dromen ook over het algemeen.

    Bij kinderen:

    Bij kinderen is het ook belangrijk om op de volgende signalen te letten:

    • Bedplassen, duimzuigen
    Bij wat oudere kinderen die op jonge leeftijd slachtoffer zijn geweest van seksueel misbruik kunnen weer kinderlijkere trekken terugkomen. Zo kan een kind weer beginnen met duimzuigen of bedplassen.

    • Een nieuwe vriend
    Als het kind ineens een nieuwe, oudere vriend heeft, welke veel over de vloer komt. Ook kan het zijn dat het kind hier veel over praat. Alsof het ineens een belangrijk (aangrijpend) deel van zijn/haar leven inneemt.

    • Angst voor een persoon
    Als het kind bang is om alleen met een persoon achter te blijven. Dit kan de oppas zijn, maar ook een familielid.

    • Nieuwe dingen
    Als het kind ineens over (veel) extra zakgeld beschikt of nieuwe kleren of nieuw speelgoed heeft. Ook is het verdacht als een kind, gedurende lange(re) tijd, een geheimpje heeft met een volwassene en hier niet over wilt praten.

    • Gedrag
    Soms vertoont het kind ineens (seksueel) gedrag dat niet bij de leeftijd past.

    Triggers

    Bij een aantal gevolgen/stoornissen wordt over triggers gesproken. Deze triggers, die in dat geval een deel uit kunnen maken van de stoornis, kunnen leiden tot een grote paniek bij het slachtoffer. Niet alleen mensen die aan een stoornis lijden kunnen last hebben van triggers. Dingen die aan een negatieve gebeurtenis doen denken worden vooral triggers genoemd, dingen die aan een positieve gebeurtenis doen denken worden vaker herinneringen genoemd. Een trigger is iets wat doet denken aan een traumatische gebeurtenis in het verleden.

    Alles kan een trigger zijn. Het kan een woord zijn, een bepaalde geur of een bepaald geluid maar het kan ook een plaats zijn, een situatie die zich voordoet of een object. Een meisje wat is misbruikt terwijl een bepaald liedje aanstond kan later worden getriggerd door het horen van dat nummer. Dat nummer brengt de herinnering aan het misbruik dan terug.
    Een partner van een slachtoffer gaf als voorbeeld:

    "Als ik per ongeluk in mijn slaap zachtjes kreunde dan kon zij helemaal van streek raken. Dan kreunde ik net zoals haar misbruiker, en ondanks dat ze wist dat hij er niet was raakte ze helemaal in paniek."

    Als iemand wordt getriggerd kan er van alles gebeuren. De persoon kan een agressieve uitbarsting krijgen of heel stil worden en zichzelf terugtrekken in zijn of haar schulp. Ook kan het gebeuren dat de persoon letterlijk wegloopt en probeert te vluchten voor de herinnering. Hoelang iemand getriggerd wordt verschild per persoon en per moment.

    Bij een trigger komt de herinnering aan de traumatische gebeurtenis dus terug. Er kunnen ook nog een aantal andere dingen opkomen bij een trigger. Dit kunnen nachtmerries, eetproblemen, angst- of paniekaanvallen, flashbacks, depressies etc. zijn. Bij mensen die een stoornis zoals DIS, borderline of PTSS hebben zullen die symptomen eerder versterken na een trigger.

    Het is niet duidelijk of er een mogelijkheid is om triggers te ontwijken of aan te pakken. Waarschijnlijk is het een onderdeel van het verwerkingsproces of van een overlevingsmechanisme. In ieder geval is het erg moeilijk om om te leren gaan en te leren leven met triggers.

    Eetstoornissen

    Een van de gevolgen die seksueel geweld op iemand kan hebben is een eetstoornis. Dit houdt niet perse in dat de persoon minder gaat eten, het kan ook een eetverslaving zijn. Er zijn verschillende soorten vormen van eetstoornissen. Hieronder zijn verschillende vormen van eetstoornissen nader belicht. Ook zijn hier instanties te vinden die een helpende hand kunnen bieden bij eetstoornissen.

    Eetstoornissen zijn in het algemeen een gevolg van psychische problemen. Mensen met een eetstoornis hebben daarom ook psychische hulp nodig. Als iemand een eetprobleem heeft zal hij of zij dit niet snel toegeven, dit kan door schaamte komen maar ook door ontkenning of omdat de persoon echt niet inziet dat hij of zij aan een eetstoornis lijdt.
    Het zoeken van hulp is dus niet makkelijk.

    De meest voorkomende en waarschijnlijk ook bekendste vorm van eetstoornissen is Anorexia Nervosa. Deze eetstoornis wordt veroorzaakt door psychische problemen als onzekerheid, een negatief zelfbeeld, angst en andere emotionele factoren.
    Iemand die aan Anorexia lijdt wil niet of zo min mogelijk eten, let veel op calorieën en heeft altijd wel een excuus om onder het eten uit te komen. Hij of zij vindt zichzelf te dik, hoe mager de omgeving hem of haar ook vind, de persoon zelf ziet geen resultaat en blijft 'dik'. Iemand die anorexia heeft is verslaafd aan afvallen. Om dit te bereiken sport de persoon in kwestie erg veel, eet hij of zij weinig, maar drinkt hij of zij veel water. Ook het gebruik van laxeermiddelen kan bij Anorexia voorkomen.

    Een andere veelvoorkomende eetstoornis is Boulimia Nervosa. Dit is een eetstoornis waarbij een persoon ontzettende drang heeft om (overvloedig) te eten. Deze drang naar eten komt pas als de persoon alleen is. Na zich vol te hebben gepropt met eten krijgt de persoon een schuldgevoel en probeert hij of zij het eten weer te lozen. Dit wordt soms gedaan door de vinger in de keel te steken, maar soms ook door het gebruik van laxeermiddelen.

    Ook komt het regelmatig voor dat iemand een mix van Anorexia en Boulimia heeft. Dat de persoon aan de ene kant niet wilt eten, maar aan de andere kant een ontzettende drang heeft om (overvloedig) te eten.

    Ook Binge Eating Disorder kan een gevolg van seksueel geweld zijn. Deze "eetbuistoornis" houdt in dat de persoon in kwestie zijn of haar problemen 'wegeet' door onderscheid te maken tussen 'goed' voedsel en `slecht' voedsel.
    'Goed' voedsel zijn de zogenaamde afrodisie (zoals chocolade) en zoetigheden (zoals koek). Dit voedsel geeft, door bepaalde stoffen in het voedsel een troostend gevoel.
    Het 'slechte' eten is vaak groente en fruit. Door het gebrek van bepaalde stoffen geeft dit geen troostend gevoel en wordt het dus niet tot nauwelijks gegeten. Hierdoor loopt de persoon erg veel vitaminen en mineralen mis.

    Voor meer informatie verwijzen wij u naar de site van Vereniging Eetstoornis Net.

    Instanties

    Er zijn verschillende instanties die hulp en informatie geven:

    Voor mensen met eetproblemen

    Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa
    Deze stichting heeft veel informatie over Anorexia en Boulimia Nervosa. Zij kunnen ook gerichter antwoord geven op vragen met betrekking tot deze eetstoornis.

    Voor de omgeving van iemand met een eetprobleem

    Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa voor familie
    Het is moeilijk om een instantie te vinden die ook mensen uit de omgeving van een slachtoffer helpt. Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa is een instantie die ook familieleden, partners en vrienden van iemand met een eetstoornis helpt en informeert. Deze site biedt veel informatie voor partners, vrienden en familieleden over eetstoornissen.

    Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS)

    Dit werd vroeger ook wel "shell shock" genoemd omdat de persoon die aan PTSS lijdt zichzelf terugtrekt in zijn of haar schulp. De oorzaak van PTSS is een onverwachte, schokkende gebeurtenis zoals bedreiging, seksueel misbruik, een ongeluk etc. Ieder gevoel van veiligheid lijkt weggevaagd en het vertrouwen in anderen is ernstig beschadigd. De oorzaak kan een eenmalige gebeurtenis zijn, zoals een verkrachting, maar het kan ook een gebeurtenis zijn die zich vaker herhaalde, zoals incest of stelselmatig misbruik. Als het trauma niet goed verwerkt is kan PTSS optreden.
    In sommige gevallen verzwakken de symptomen van de stoornis na enige tijd, maar PTSS kan ook jaren aanhouden. Er kan ook af en toe een terugslag zijn. De symptomen kunnen zowel bij kinderen als bij volwassenen optreden. Kinderen kunnen zowel problemen op school als nachtmerries en lichamelijk klachten (buikpijn en hoofdpijn) krijgen. Het gedrag van een kind kan ook veranderen, zo kan een kind stiller of teruggetrokken zijn of juist erg prikkelbaar zijn. De symptomen bij kinderen zijn vaak anders van bij volwassenen. Bij volwassenen kunnen deze symptomen zijn:

    angstverschijnselen, hartkloppingen en ademhalingsproblemen, hevig trillen, zweten en verlamd zijn

    van schrik wegrennen of willen wegrennen

    terugkerende herinneringen, herbelevingen en nachtmerries

    van streek raken bij alles dat aan het trauma doet denken

    Het kan ook zijn dat iemand met PTSS is vervreemd van zijn eigen gevoel en lichaam. De persoon blijft vaak ook bezig met wat er is gebeurd en heeft er moeite mee om het te bevatten. Het niet aan de gebeurtenis willen denken of erover willen praten kan ook met PTSS te maken hebben. Verder maakt de persoon zichzelf verwijten, ook als er geen schuld is, is de persoon nerveus en heeft hij of zij concentratie- en slaapproblemen.

    Als het verwerken van een traumatische gebeurtenis niet goed verloopt of is verlopen kan PTSS dus optreden. Uit onderzoeken en studies naar PTSS als gevolg van een onverwachte en ingrijpende gebeurtenis, blijkt dat 10% tot 30% van de slachtoffers met PTSS te maken krijgt. Bij een langdurige of dreigende situatie zoals incest kan dit percentage hoger liggen.

    Symptomen van PTSS zijn weergegeven in Diagnostic and Statistical manual of Mental disorders (DSM). Een overzicht hiervan is hier te vinden.

    Het NIMBY-syndroom

    Mensen doen soms alsof kinderporno, kinderprostitutie, incest, aanranding en andere vormen van seksueel geweld en misbruik niet bestaan. Het NIMBY-syndroom is hier vaak de oorzaak van.
    NIMBY is afgekort van 'Not In My Back Yard' - Engels voor 'niet in mijn achtertuin'. Mensen denken dat dingen als seksueel geweld niet in hun achtertuin voorkomen en dus hebben mensen er niets mee te maken. Het lijkt alsof mensen niet onder ogen willen zien wat er gebeurd. Vaak ligt het probleem niet bij het niet onder ogen willen zien, maar aan het niet kunnen accepteren dat het gebeurt. Het is een soort van overlevingsmechanisme.

    Een aantal NIMBY-reacties zijn:

    Niet geloven dat het kind misbruikt door deze pleger is misbruikt.
    "Zo'n keurige man doet zoiets toch niet?"

    De ernst en de omvang van de problematiek als iets onbeduidends voorstellen.

    Een lijdzame/fatalistische houding aannemen.
    "Het gaat toch door, er is niks aan te doen."

    Zich verschuilen achter beroepsgeheim.
    "Ik kan en mag niks doen."


    Het NIMBY-syndroom komt vooral voor bij mensen uit de omgeving. Een moeder die niet kan geloven dat haar kind slachtoffer is van incest, een partner die moeite heeft met zich realiseren dat zijn of haar partner is misbruikt etc.
    Dit kan leiden tot een hoop frustraties en onbegrip. Als je iemand verteld wat er is gebeurd kan die persoon heel afstandelijk, ontkennend reageren. Dit komt niet omdat die persoon niet wìl geloven wat je zegt, maar omdat het moeilijk is voor mensen om onder ogen te zien dat seksueel misbruik ook in hun omgeving voorkomt.

    Het NIMBY-syndroom komt ook voor bij slachtoffers van seksueel geweld. Slachtoffers ervaarden het misbruik ook na voorlichting over wat misbruik is, nog steeds niet als misbruik. Dit komt ook door de loyaliteit van het slachtoffer ten opzichte van de dader. De dader is vaak namelijk een vader, broer, leraar, huisvriend etc. etc. Dit is, als je omgaat met een slachtoffer een punt waar je goed op moet letten.

    Dissociatieve Identiteitsstoornis/ Meervoudige Persoonlijkheisstoornis (DIS / MPS)

    Dit is een overlevingsmechanisme dat vooral voorkomt bij mensen die traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt. Vroeger werd deze stoornis vooral MPS (meervoudige persoonlijkheids stoornis) genoemd, tegenwoordig wordt meer van DIS (dissociatieve identiteitsstoornis) gesproken. Het overlevingsmechanisme zorgt ervoor dat de identiteit van de persoon zich kan afsplitsen, zo lijkt het alsof de persoon die de traumatische gebeurtenis meemaakte een andere persoon is. Er wordt eigenlijk een soort afstand tussen lichaam een geest gecreëerd.
    DIS/MPS ontstaat meestal als iemand voor het 5e of 6e levensjaar een traumatische gebeurtenis mee heeft gemaakt. Dit is voor de tijd dat het kind één eigen identiteit heeft ontwikkeld. Omdat er nog geen eigen identiteit is ontwikkeld, wordt er een soort "tweede persoon" aangemaakt die de traumatische gebeurtenis meemaakt. Intussen doet het kind alsof zijn "eigen ik" iets anders doet dat niet pijn doet en dat wel leuk is.

    Iemand met DIS/MPS kan door een trigger (iets dan aan de traumatische gebeurtenis doet denken) een andere persoonlijkheid, een alter, aannemen. Deze alter kan erg kinderlijk of agressief zijn. Soms lijkt de alter ook totaal iemand anders door een verandering in de spraak, mimiek, door taalgebruik en door de houding. In sommige gevallen heeft deze alter ook een andere naam. Als de "echte persoon" weer terug is dan is deze vaak de tijd een beetje kwijt en heeft hij of zij geen flauw idee wat er is gebeurd.

    • automutilatie / zelfbeschadiging

    • depersonalitatie

    • derealisatie

    • de tijd kwijt zijn / geheugenverlies

    • dwangmatig dingen doen, als in rituelen

    • geen of onvoldoende controle over lichamelijke bewegingen van benen of armen

    • ongevoeligheid voor (lichamelijke) pijn

    • PTSS

    • slaapproblemen (nachtmerries, slapeloosheid, slaapwandelen)

    • stemmen horen van alters

    • suicidaliteit

    • swichten van alters

    Een aantal van deze symptomen treedt vaak samen op of versterkt de andere symptomen. Symptomen zoals bijvoorbeeld automutilatie en suicidaliteit komt ook voor bij mensen met borderline en met een post traumatische stress stoornis. Andere kenmerken zijn juist typerend voor DIS/MPS. Deze kenmerken worden hieronder wat uitgebreider uitgelegd:

    • Amnesie / Geheugenverlies.
    • De persoon is soms hele delen van de tijd kwijt, dit kan uiteenlopen van enkele minuten tot enkele dagen. De tijd die de persoon is vergeten kan zowel in het heden als in het verleden plaatsvinden.

    • Depersonalitatie.
    • De persoon voelt zich niet verbonden met het eigen lichaam en heeft het gevoel een gevoelloze robot te zijn. Het lichaam lijkt te groot te zijn of van iemand anders te zijn. De persoon ervaart het leven alsof hij of zij het van buitenaf bekijkt, alsof hij of zij naar een film kijkt.

    • Derealisatie.
    • De persoon vervreemd zich van het heden en keert terug in een andere periode van zijn of haar leven. Alles wat bekend is voor de persoon (het eigen huis, de eigen kinderen etc.) wordt niet meer herkent en als vreemd ervaren. Derealisatie gaat soms gepaard met herbelevingen.

    • Identiteitsverwarring.
    • Door dingen uit de omgeving, triggers en stemmen in het hoofd kan een innerlijke strijd ontstaan tussen verschillende persoonlijkheden. De "echte persoon" is dan verward en weet niet meer wie hij of zij is en wat hij of zij aan het doen was.

    • Identiteitswisseling.
    • Soms komen de alters op de voorgrond. De "echte persoon" gaat anders praten, heeft een andere naam en/of een ander handschrift.

    DIS/MPS symptomen kunnen op ieder moment optreden. Bij het zien of horen van een trigger kunnen deze symptomen extra sterk optreden.

    Bronvermelding: http://www.deurknop.nl/index.php?cat=1&subcat=0

    • Zoals u kunt lezen komt incest en kindermisbruik zeer veel voor.

    Het wordt tijd dat dit wordt gestopt, en dat de daders goed aangepakt gaan worden.
    Nu is het in Nederland nog zo dat er naar het verleden van de dader wordt gekeken en daarvandaan wordt dan de strafmaat gesteld. Nu zit daar dus het grote probleem omdat veel kinderen en volwassenen die zijn misbruikt dit later ook gaan doen. Of hun heil ergens in de goot gaan zoeken. Er is een klein percentage die eruit komt en jaren lange therapieën ondergaan, vaak met een minimaal aan resultaat omdat er vaak de verkeerde therapie wordt gegeven.
    • Het is moeilijk voor een slachtoffer goed te verwoorden waar je het meeste last van hebt, als je als slachtoffer jaren in de rol van slachtoffer of juist in de ontkennende rol hebt gezeten duidelijk te maken wat voor soort hulp je echt nodig hebt.

    Op dit moment is er wel meer aandacht voor verschillende soorten therapieën en is het ook van belang dat je als slachtoffer leert om geen slachtoffer meer te zijn en er vooruit durft te komen in je familie en omgeving wat er is gebeurd.
    © 2007 - 2024 Hercules, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
    Gerelateerde artikelen
    Kinderopvang: gastouder wordenKinderopvang: gastouder wordenEr is goed geld te verdienen met het worden van gastouder. Het salaris is goed. Dit zij mensen die kinderen opvangen in…
    Kindermisbruik: de dader is bijna altijd een bekendeKindermisbruik: de dader is bijna altijd een bekendeKindermisbruik is een misdaad die zijn weerga niet kent. Mensen worden er voor de rest van hun leven door beschadigd en…
    Special appealsIn de marketingwereld wordt er vaak gebruik gemaakt van special apppeals. Ze worden ingezet om reclameboodschappen over…

    Help je kind van de speen afHelp je kind van de speen afVoor veel kinderen is de speen een belangrijk hulpmiddel om te kunnen slapen. Bovendien biedt het troost als ze ziek of…
    Baby laten doorslapenBaby laten doorslapenIedere jonge ouder krijgt ermee te maken. Wanneer slaapt mijn baby door de nacht? De ene baby is de andere niet. Maar ie…
    Hercules (6 artikelen)
    Gepubliceerd: 30-04-2007
    Rubriek: Mens en Gezondheid
    Subrubriek: Kinderen
    Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
    Medische informatie…
    Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.