Help, mijn kind heeft waterwratten!

Er zijn, helaas, nogal wat ziekten die zich openbaren door vlekjes, bultjes of wratjes. Vaak worden deze verschijnselen veroorzaakt door een virus en de acties die je lichaam daartegen moet ondernemen. Vooral jonge kinderen hebben tegen al die virussen nog geen passende weerstand opgebouwd en krijgen daarom met deze ziektes te maken. Een voorbeeld van zo'n ziekte is: mollusca contagiosa, ofwel: waterwratten.

Wat zijn waterwratten?

Watervratten (met de latijnse naam mollusca contagiosa) zijn een vorm van wratten. Ze worden veroorzaakt door een aan pokken verwant virus. Je herkent ze aan kleine bultjes van een paar millimeter groot op de huid, die een beetje op de huid geplakt lijken. Omdat ze een beetje glanzen, van boven een beetje ingedeukt zijn én op de huid lijken te zitten, zien ze er een beetje uit als een soort druppeltjes. Vandaar de naam waterwratten. Bijna alle jonge kinderen worden op enig moment besmet met dit virus, maar lang niet iedereen ontwikkelt ook echt wratjes. Wie al antistoffen heeft, zal ze niet krijgen. Als je een goede weerstand hebt, dan kun je ze misschien ook al buiten de deur houden. Omdat het vooral jonge kinderen zijn die waterwratten kunnen oplopen, wordt hier wel gesproken van een kinderziekte.

Waar zitten ze de waterwratten?

Waterwratten zitten vaak op de bovenarm of het bovenbeen. Ze zitten ook graag op plekken die warm en vochtig zijn, dus onder de oksel, in de knieholten, of in de elleboogplooi. Als je op zo'n wratje knijpt – wat je bij voorkeur niet moet doen! – kan er een wittig vocht uitkomen.

Besmettelijk

Een besmetting met waterwratjes heb je snel te pakken en je geeft hem ook snel door. Vooral als de wratjes open gaan, kan het virus zich gemakkelijk verspreiden. Als je kind daarmee in aanraking komt kan het van enkele weken tot enkele maanden duren voor de wratjes zich openbaren. Het is dus zaak om dat te vermijden.

Eczeem

Kinderen die gevoelig zijn voor eczeem hebben meestal een huid die minder weerstand biedt aan het waterwrattenvirus. Die gevoeligheid verhoogt het risico om het waterwrattenvirus op te lopen en waterwratten te ontwikkelen.

Wat doe je tegen het waterwrattenvirus?

Je zult er niet zoveel tegen kunnen doen het virus op te lopen, behalve de normale goede hygiëne in acht te nemen. Speelgoed op school, sportclub, zwemwater, zwembandjes, al dat soort plaatsen en zaken kunnen in aanraking zijn geweest met het virus. Als je daarmee rekening houdt, zul je beter letten op simpele dingen als goed douchen na het zwemmen en handen wassen na het spelen. Maar voorkomen zal niet echt lukken. Je kunt wel proberen de kans het virus te verspreiden te verkleinen.

Verspreiden virus

Een wratje kan opengaan, ofwel spontaan, ofwel door aanraken, krabben of erin knijpen. Dan komt er een wittige substantie uit, die het virus bevat. Door huidcontact kan het virus zich bij een ander nestelen en ontwikkelen. Dat gebeurt dan in de huidcellen.

Maatregelen

Als je kind besmet is met de waterwratjes, wees dan voorzichtig met afdrogen. Te ruw drogen kan de wratjes doen opengaan. Na het bad kun je beter drogen door met de handdoek te deppen in plaats van de wrijven. Het is uiteraard ook slim om niet meerdere kinderen uit hetzelfde gezin met dezelfde handdoek af te drogen, want dan kan het virus zich wel heel gemakkelijk verspreiden. Tegen het krabben kun je een klein pleistertje over het wratje plakken. Krabben lukt dan nog wel, maar een open wratje zal het vocht vooral in de pleister kwijtraken. Pas wel op met het verwisselen van de pleister. Kinderen laten slapen met een shirtje aan bemoeilijkt krabben en verspreiden. Omdat het virus heel besmettelijk is, is de kans dat alle maatregelen een gegarandeerd succes hebben overigens niet heel groot. Het is mogelijk de wratjes te verwijderen door ze aan te stippen, maar je kunt het ook allemaal even op zijn beloop laten.

Wat kun je ertegen doen?

De vraag is vooral of je er wel iets tegen móét doen. In principe zijn de waterwratjes namelijk niet gevaarlijk en gaat het allemaal vanzelf over. Omdat het lichaam eerst voldoende antistoffen moet aanmaken voor het zelf de wratjes te lijf kan, kan het wel een paar maanden duren. Uiteindelijk, als het kind voldoende antistoffen heeft opgebouwd, is het in principe zijn hele leven immuun hiervoor. Een tweede keer besmet raken met dit virus is dus onwaarschijnlijk. Normaal gesproken zullen ze dus vanzelf verdwijnen en laten ze ook geen sporen achter. Op het moment dat het lichaam antistoffen ontwikkelt, zullen de wratjes roder kleuren, waaraan je een ontstekingsreactie herkent. Ze kunnen dan ook gevoelig worden of jeuken.

Toch handelen?

Als je de wratjes 'met geweld' te lijf gaat, kun je ze ook wegwerken. Je kunt ze laten bevriezen, uitdrukken of aanprikken (houdt dit steriel, gebruik een ontsmettingsmiddel zoals jodium). Maar pas op: de kans dat dit tot littekens leidt is aanwezig. Mocht de jeuk ondraaglijk worden, dan zijn er middeltjes in de handel die de jeuk bestrijden. Vraag eventueel aan je huisarts advies.

Huisarts

Meestal zal de huisarts niets tegen de wratjes doen, omdat ze toch vanzelf verdwijnen en het kind dan ook immuniteit heeft kunnen opbouwen. Als je kind er veel last van heeft, als je niet zeker bent of de bultjes bij je kind inderdaad waterwratjes zijn, breng dan zeker een bezoek aan de huisarts. Eventuele vragen zal je huisarts graag beantwoorden.

Lees verder

• Help, mijn kind heeft de vijfde ziekte!
• Help, mijn kind heeft de zesde ziekte!
• Help, mijn kind heeft waterpokken!
• Help, mijn kind heeft roodvonk!
• Help, mijn kind heeft rode hond!