Is huilen ongezond?

Heel wat mensen vinden huilen banaal. Ze doen er dan ook alles aan om hun tranen zo lang mogelijk voor zichzelf te houden. Toch zijn we de enige "viervoeters" die huilen. Tranen van verdriet, van pijn of van vreugde zijn ons allemaal zeker niet vreemd. Maar wat is huilen eigenlijk, en is huilen wel zo gezond? Lucht huilen ons écht op? Als dit laatste het geval is, waarom voelen we na een stevige huilbuil, dan lichamelijk toch meer stress?

Waarom huilen we?

Volwassenen huilen vooral om uiting te geven aan hun emoties, maar dat is zeker niet altijd het geval. Zo is huilen het enigste communicatiemiddel waarover baby's beschikken. Baby's huilen, om ons in de eerste plaats duidelijk te maken dat ze iets nodig hebben of omdat er iets fout gaat. Volwassenen daarentegen huilen om uiting te geven aan gevoelens van pijn, verdriet of van vreugde. En bij Alzheimerpartiënten is huilen als het ware voorgeprogrammeerd in hun hersenen.

Is huilen een vrouwenaangelegenheid?

Huilen vrouwen nu écht zoveel méér dan mannen, en is huilen dan toch een vrouwenaangelegenheid? Recent wetenschappelijk onderzoek toonde aan dat vrouwen gemiddeld vier keer per maand huilen. Een man huilt daarentegen amper één keer in twee maanden. Als vrouwen huilen, doen ze dat ook veel intenser én langer. Er werd ook een groot verschil vastgesteld in de reden waarom we huilen. Vrouwen huilen meestal uit machteloosheid, terwijl mannen daarentegen hun machteloosheid meestal verwerken door zich agressief te gedragen. Mannen huilen hoofdzakelijk positieve en/of sentimentele tranen. Bijvoorbeeld bij een overwinning van hun favorieteclub of bij de geboorte van een zoon of dochter. Mannentranen gaan in vele gevallen samen met gevoelens van trots, dapperheid en van kameraadschap.

Prolactine hormoon

Dat vrouwen méér huilen dan mannen, moet voor een belangrijk deel in biologische redenen gezocht worden. Vrouwen beschikken immers over hogere concentraties prolactine dan mannen. Het betreft hier een lichaamseigen hormoon, dat ons lichaam aanspoort tot melkproductie. Verwonderlijk genoeg gaan vrouwen hierdoor vlugger huilen. Wetenschappelijke studies toonden inderdaad aan dat wanneer bijvoorbeeld en baby huilt, het prolactinegehalte in het vrouwenlichaam pijlsnel de hoogte ingaat. Het prolactinegehalte bij mannen ligt daarentegen heel wat lager. Bij hen overheerst het mannelijk hormoon testosteron, dat een remmende invloed heeft op het huilen. Naarmate mannen ouder worden, produceren ze minder testosteron. Dat is dan ook de reden waarom oudere mannen vlugger huilen.

Waarom huilen in gezelschap?

Wanneer huilen we het vaakst? Uit de resultaten van het recente onderzoek, blijkt dat we veruit het meeste huilen wanneer we in gezelschap zijn. We huilen immers hoofdzakelijk omdat we willen getroost worden, en dan nog bij voorkeur door iemand die ons erg nauw aan ons hart ligt. Daarom huilen we ook het meest 's avonds, wanneer we met onze partner samen zijn. We zijn dan ook het meest vermoeid. We kunnen onze zo lang opgespaarde tranen, dan eindelijk de vrije loop laten.

Is huilen nu gezond

We gingen er tot hiertoe steeds van uit dat huilen oplucht? en dus gezond is, maar is dat écht zo? Volgens wetenschappers is dit zeker niet het geval. Huilen is immers een erg uitputtende bezigheid zo blijkt nu. De inademtijd tijdens het huilen is opvallend kort, waardoor onze hartslag tijdens een huilbui kan oplopen tot maar liefst tweehonderd per minuut. Tijdens zo een huilbui, stijgt onze bloeddruk met 135 procent. Daardoor kan onze zuurstofopname in ons bloed sterk afnemen. Dat is dan ook de reden waarom we tijdens en na een stevige huilbui, worden geconfronteerd met hevige hoofdpijn en oogproblemen.

Dat huilen ons oplucht, is slechts gedeeltelijk waar. We voelen ons beter door de reactie van anderen. Wanneer we in ons eentje zitten te janken, voelen we ons meestal zeker niét beter, integendeel. Door het feit dat de anderen meestal luisteren wanneer we huilen (of althans die indruk geven), gaan we ons (tijdelijk) beter voelen. Een medaille heeft steeds twee kanten, en dat is ook hier niet anders. Na zo een huilbui in het gezelschap van anderen, worden we meestal geconfronteerd met een schaamtegevoel, omdat we ons zo lieten gaan. En daardoor kunnen we ons weer slechter gaan voelen...