Wat te doen na een verkrachting en seksueel geweld?

Elisabeth, 01-04-2011
Mijn kleinzoon van 7 jaar is verkracht door zijn stiefbroertje van 13 jaar. Er is melding gedaan door zijn moeder, maar aangifte is erg lastig omdat mijn kleinzoon verhoord moet worden. Hij is gelukkig in behandeling bij psycholoog. Hij heeft het aan mij verteld. Zodra hij er aan toe is wil ik met hem alsnog aangifte doen. Wat ik heel erg moeilijk vind dat de dader aan alle kanten beschermd word zijn psycholoog wilde na 2 sessies dat de dader met zijn leven door moest en dat als hij zijn excuses aanbood dan zand erover. Hier zijn de slachtoffers zeker niet aan toe. Mijn kleinzoon zal hier zijn leven mee belast zijn. Een volwassen verkrachter willen ze altijd met celstraf (zie artikel) straffen. Hoe zit dat met minderjarige verkrachter. Moet zijn voetbalclub en school niet op de hoogte zijn? Mag ik daar zelf een melding van maken? Je moet er niet aan denken dat andere kinderen hetzelfde overkomen. Ik begrijp dat de vervolgafspraken van de verkrachter afgezegd worden. Moet zo'n jongen niet verplicht behandeld werden om herhaling te voorkomen? Ik worstel hier mee. Wie geeft mij antwoord? Reactie infoteur, 04-04-2011
Beste Elisabeth,

Schokkend en wat een afschuwelijke belevenis voor je kleinzoon! Woorden schieten te kort!

In principe zou er aangifte gedaan moeten worden in de gemeente van de plaats delict, maar, er zijn politiebureaus die een gespecialiseerde afdeling Jeugd- en Zedenzaken hebben, allen zijn speciaal getraind en deskundig om met hele kleintjes om te gaan na een traumatische ervaring als een verkrachting. Aangeraden wordt om van te voren een afspraak te maken. Je kleinzoon is echt in goede handen op zulke politiebureaus. Voelt je kleinzoon zich niet op z´n gemak om naar een politiebureau met een speciale afdeling Jeugd-en Zedenzakente gaan om aangifte te doen, ze kunnen ook thuis komen of bij oma thuis langs komen! (Aangifte doen betekent trouwens niet dat je kleinzoon in hoeft te gaan op lastige en/of moeilijke vragen!)
Wat is nu het grote voordeel van deze gespecialiseerde politiebureaus, behalve voor je kleinzoon die echt in deskundige handen terechtkomt tijdens de aangifte, is precies waar je mee worstelt in je achtergelaten bericht beste Elisabeth: de juridische mogelijkheden en wat te doen met deze jonge verkrachter die nondejuh het stiefbroertje is? De rechercheurs van deze gespecialiseerde afdelingen kunnen precies die vragen beantwoorden over bijvoorbeeld "Moet de school van deze jonge verkrachter ingelicht worden?" Want beste Elisabeth, je hebt helemaal gelijk als je schrijft: je moet er toch niet aan denken dat andere kinderen dit moet overkomen.

Voor jonge verkrachters, zoals het stiefbroertje, moet een goede opvang en deskundige begeleiding geregeld worden om meer onheil te voorkomen. De "gemeenschap" vind dat dat betere resultaten oplevert dan celstraffen opleggen. Celstraffen worden per jaar ook flink minder en korter als het om minderjarige verkrachters gaat. Veel rechters (als het al een rechtzaak wordt) besluiten over te gaan tot een taakstraf en begeleiding.

Even een aantal artikelen op een rij, die hopelijk, belangrijk kunnen zijn voor je kleinzoon:

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/slachtofferbeleid
http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/vragen-en-antwoorden/geldt-er-een-verjaringstermijn-voor-het-aangeven-van-seksueel-misbruik-van-kinderen.html
http://www.seksueelgeweld.nl/linkhulp/linkhulpDetails.php?linkhulp_id=19

Om te achterhalen waar de dichtsbijzijnde politiebureau zit met een Jeugd en Zedenzaken afdeling, zou ik de dichtsbijzijnde poltiebureau bellen en de informatie opvragen of eventueel via het internet.

Beste Elisabeth, woorden schieten te kort bij het lezen van je bericht. Het is de nachtmerrie van iedere ouder en grootouders, waarvan je hoopt dat het nooit jouw (klein) kind treft. Ik wil je heel graag heel veel kracht en wijsheid toewensen, ook voor de moeder en zeker voor je kleinkind. Ik hoop van ganser harte dat je kleinzoon een sterke familie om zich heen heeft die hem door dik en dun gaat steunen. Heel veel sterkte toegewenst!

Met vriendelijke groet, Roberta

Manon, 12-10-2010
Ik had dezelfde vraag als J. Ik moet een profielwerkstuk maken en besloot hiervoor uit te zoeken hoe het zit met de Rape Kit Backlog in Nederland. Ik heb al een aantal dingen uit het antwoord op J's vraag gehaald, maar ik ben toch wel benieuwt of Nederland een vergelijkbare Backlog heeft, zoals diegene waarin Amerika nu veel aandacht aan gegeven wordt. Weet u misschien of er sites over beschikbaar zijn? Reactie infoteur, 13-10-2010
Beste Manon,

Ik heb eens een rondje internet gedaan, maar ik kom geen Nederlandse of Nederlandstalige sites tegen over Rape Kit Backlog In Nederland. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet voorkomt in NL. Ik denk wel dat het fahankelijk is of het slachtoffer na het doen van een medisch onderzoek na een verkrachting aangeifte gaat doen.

Als je echt meer informatie wil, zou je een ziekenhuis bij je in de buurt moeten bellen en vragen of je iemand van de medische staf mag intervieuwen in naam van je profielwerkstuk, en dan vragen wat er gebeurd met een medisch onderzoek.

Ook zou je de officier van justitie bij jou in de buurt eens kunnen opbellen en proberen een afspraak te maken via zijn/haar secretaresse, ook onder het motto dat je een profielwerkstuk moet maken en graag een paar vragen wil stellen over het medisch onderzoek na een verkrachting.

Beste Manon, ik wil je graag heel veel succes toewensen met het profielwerkstuk en ik hoop dat je de antwoorden vind die je zoekt!

Met vriendelijke groet, Roberta

J., 28-09-2010
Hoi,
Ik heb een vraagje wat gebeurt er met het Medisch onderzoek nadat dat is afgenomen in Amerika hoor je namelijk erg veel over Rape Kit Backlog (Medisch onderzoeken die blijven liggen) Nu vraag ik me al een tijd af hoe zit dit in Nederland?
J Reactie infoteur, 30-09-2010
Beste J,

Na een verkrachting kan het slachtoffer een medisch onderzoek laten doen. Tijdens dit onderzoek wordt er gekeken of er lichaamsvocht en/of sperma van de verkrachter aanwezig is. Deze uitstrijkjes kunnen als bewijs dienen tijdens het proces tegen de verkrachter.

Tegelijk met het medisch onderzoek moet er aangifte gedaan worden bij de politie van de verkrachting. Zij maken een proces verbaal op. Voor het politie onderzoek is het erg belangrijk is dat zij zoveel mogelijk details krijgen om de pakkans van de verkrachter te vergroten.

Voor de bewijsvoering is het erg belangrijk dat er zo snel mogelijk aangifte gedaan wordt, hoe moeilijk ook. De dader kan immers nog in de buurt zijn.

Verjaringstermijn van verkrachting ligt op 15 jaar en voor aanranding is dat 12 jaar. Geregeld is er op het nieuws te horen dat de politie een verkrachtingszaak van (bijvoorbeeld) 8 jaar geleden toch weet op te lossen.

Voor het politie onderzoek is bewijsmateriaal nodig, waaronder het bewijs van het medisch onderzoek.

Het is mogelijk dat de rechercheur het onderzoek niet rond krijgt, omdat er te weinig bewijsmateriaal beschikbaar is, of omdat er te weinig getuigenverklaringen zijn. Ook kan het gebeuren dat na de aangifte lange tijd het slachtoffer niets verneemt over het onderzoek. Maak dan een afspraak met de rechercheur en vraag hoe de zaak er voor staat.
Als er te weinig juridisch bewijs gevonden kan worden, kan het niet komen tot een rechtzaak tegen de verkrachter. Is het slachtoffer hier niet mee eens, moet zij het direct merkbaar maken aan de rechercheur, de chef van de rechercheur of zelfs aan de officier van justitie.

Is er te weinig juridisch bewijsmateriaal, moet de rechercheur op een gegeven moment de zaak laten rusten en stuurt het dossier op naar de officier van justitie. Dat betekent niet dat de politie het slachtoffer niet gelooft, maar er is te weinig bewijsvoering.
Voor het slachtoffer is het enorm belangrijk dat ze contact blijft houden met de rechercheur. Mocht zij het niet eens zijn dat het niet tot een rechtzaak komt, moet ze stappen ondernemen om met zowel de rechercheur, de chef van de rechercheur en zelfs met de officier van justitie te gaan praten, zodat het dossier niet in een "vergeet" hoek terecht komt.

Het is voor het slachtoffer van belang dat ze contact blijft houden met de rechercheur over de verkrachting, dat ze alle gegevens eerlijk doorgeeft zodat er voldoende bewijsmateriaal verkregen kan worden.

Met vriendelijke groet, Roberta

Weegschaal1970 (infoteur), 10-02-2010 #4
Toen ik vierentwintig was ben ik verkracht door mijn ex man toen nog mijn man. Hij vond dat ik niet moest zeuren en dat hij alle recht had om dat te doen ook al wilde ik het niet omdat we op dat moment al bijna uit elkaar waren en wilde hij nog even afscheid van mij nemen. Hij heeft me bedreigd dat als ik iets zou zeggen tegen de politie zou hij het nog een keer doen. Ik heb hier geen echte hulp voor gehad omdat ik dacht dat ik het wel alleen aankon. Reactie infoteur, 11-02-2010
Beste Weegschaal 1970,

Ik vind het heel erg naar om te lezen dat je verkracht bent door je (inmiddels ex) man. Dat je geweldadig in je diepst van je ziel geraakt bent was nog niet genoeg voor je ex, hij moest er nog een bedreiging achteraf aan toevoegen.
Als ik goed tussen de regels door lees, begrijp ik dat je de verkrachting nog niet (helemaal) verwerkt hebt, dat je alles wat er gebeurd is met je ex nog niet een plaatsje hebt kunnen geven.
Heb je iemand in je directe omgeving met wie je er over zou kunnen praten? Soms hoeft het niet eens een bekende te zijn, voor sommige vrouwen is het juist fijner om met een lotgenote over de verkrachting te praten. De anonimiteit van het internet via een forum van lotgenoten door lotgenoten, kan een eerste (voorzichtige) stap zijn om te beginnen met het verwerkingsproces.
Zou je behoefte hebben aan nazorg? Zou je behoefte hebben om er met iemand over te kunnen praten, zodat het echte verwerkingsproces in gang gezet kan worden?
Ik wil je graag een link laten lezen, ik denk dat het voor je zeer herkenbaar is en ik hoop van harte dat je er iets aan hebt!

http://www.frederike.nl/cgi-bin/scripts/db.cgi?&ID=316&ww=1&view_records=1

en:

http://www.lotgenotenforum.nl/forum/seksualiteit/840-mijn-verhaal-kindermishandeling-en-een-verkrachting.html

Ik wil je heel graag heel veel sterkte toewensen met het verwerken van de verkrachting beste Weegschaal 1970 en mocht je behoefte hebben aan een klankbord, laat dan gerust een berichtje voor me achter!

Met vriendelijke groet en met een warme knuffel, Roberta