Op weg naar innerlijke rust

Op mijn artikelen over balans in het leven krijg ik nogal eens reacties, dat mensen op zoek zijn naar innerlijke rust. Maar wordt er direct bij aangegeven dat ze niet in staat zijn c.q. bereid zijn hun huidige leven volledig op te geven. Het lijkt wel alsof men denkt dat je als monnik naar Tibet moet om die innerlijke rust te vinden. Maar dat is helemaal niet zo, er is een tussenweg.

Analyseer je huidige leven

Het huidige leven, wat voor veel mensen toch als veilig en prettig ervaren wordt, is voor diezelfde mensen ook lastig los te laten. Immers, wat heeft dat grote zwarte gat voor hen in petto. Ik weet inmiddels dat als je heel goed naar jezelf luistert, je wel weet welke richting het heen gaat. Daar staat tegenover dat er allerlei redenen kunnen zijn, waarom die zekerheid/veiligheid die je in je huidige situatie hebt, zo prettig voelt. Mogelijk zelfs als een must voelt, omdat je bijvoorbeeld de kostwinnaar bent in het gezin en je je verantwoordelijkheid neemt.

Dit alles neemt niet weg, dat je jezelf en je directe omgeving wel onder de loep moet nemen, want het zogenaamde “van twee walletjes eten” gaat natuurlijk niet op. Zeker niet als je echt op zoek bent naar die innerlijke rust. Innerlijke rust staat namelijk ook voor de geest die alles kan laten voor wat het is. Echter, als je continue bezig bent en blijft met zorgen over wel of niet genoeg geld voor alle behoeften van het gezin, ga je die innerlijke rust niet behalen.

Terug naar de basis

Het kan niet anders dan dat je terug gaat naar de basis, de basis is voor nagenoeg iedereen dat je voldoende geld moet hebben om van te leven. Maar wat is er nog meer?

• Wat zijn je oorspronkelijke uitgangspunten, je waardes voor het leven?
• Wat heb je nodig om die basis uitgangspunten in te kunnen vullen?
• Kan je deze basis uitgangspunten invullen?
• Wat is “meer” voor je?
• Hoe noodzakelijk is dat “meer” voor je?

Meer, meer, meer…

Als je de laatste vraag geld gerelateerd is en met “zeer noodzakelijk” ingevuld wordt, is het volgende proces niet haalbaar en ben je er zeer waarschijnlijk nog niet aan toe. De drang om “meer” is groter dan de drang om innerlijke rust. Die drang, die ambitie, geeft te weinig basis voor echte innerlijke rust. Daarbij geldt ook dat innerlijke rust uitgaat van hetgeen je hebt en de blijheid die dit geeft, niet het gegeven dan je nog meer wil.

Zekerheid

Vragen in deze range moet je eerst beantwoorden, om de belangrijkheid (de mate waarin) van de “zekerheid” in te kunnen schatten. Vervolgens is het goed om die “zekerheid” nog eens de revue te laten passeren. Immers, hoe zeker is alles? Het is een relatief begrip en het is goed je gedachten hierover te laten gaan of er eens met andere mensen over te spreken. Al is het maar om de angst die de relatieve zekerheid omarmt, langzaam los te kunnen laten.

Overigens is het geschetste plaatje, wat voor veel mensen opgaat, geen verwijt. De mens wordt van jongs af aan geconditioneerd en je moet er als vrije geest echt uitbreken (als je dit al wil) om niet in dit geconditioneerde plaatje mee te gaan.

Wat voelt prettig?

Die innerlijke rust is ook wat nadrukkelijker naar jezelf kijken en te bedenken in wat voor omgeving – wat direct haalbaar is – jij je prettig voelt. Bij de een is dat lekker bij de open haard zitten, de ander heeft iets met muziek en weer iemand anders moet bewegen. Maar ga terug naar jezelf en creëer deze omgeving, niet eenmalig, maar maak tijd voor jezelf in die voor jouw prettige omgeving. Een omgeving, waar niets hoeft of moet en waar jij je gedachten de vrije loop kunt laten. Daarmee ook gezegd dat je je agenda er waarschijnlijk bij moet nemen, om die tijd ook echt voor jezelf te claimen. De mensen die de agenda zelf bepalen daargelaten, want niets is zo goed als toe te geven aan waar je lichaam op dat moment om vraagt. Helaas is dat – binnen het patroon van het grootste gedeelte van de bevolking – niet altijd in te passen.

Je gecreëerde moment!

Hoe geniet je van je gecreëerde moment? Welnu, dat begint met zorgen over de toekomst (vaak geld gerelateerd) los te laten. Het proces over de basisuitgangspunten voor je leven, heb je al achter de rug. Als je het proces goed doorlopen hebt, weet je wat je onderste lijn is voor die uitgangspunten en kan je berusten in hetgeen je hebt. De berusting/acceptatie is een goede basis om je lichaam en geest tot rust te laten komen in momenten die goed voor je lichaam en geest zijn.

Genieten is meer dan het je laten overkomen, genieten is …

• … dat het een glimlach op je gezicht geeft
• … dat je gedachten als wolken voorbij drijven
• … dat je de ontspanning van de spieren in je lichaam voelt
• … dat je blij bent me wie je bent en wat je hebt
• … dat je dit andere ook toewenst (en niet alleen je naasten)

… en de lijst kan nog langer, maar het basisgevoel moet goed zijn. Als je regelmatig – ook in je drukke bestaan – dit moment werkelijk kunt ervaren, dan heb je een goede basis voor innerlijke rust gelegd. Mogelijk ga je verder, breng je veranderingen in je drukke leven aan. Maar doe je het niet, is dat ook niet erg, dan komt het moment nog wel. Zaken komen op je af, op het moment dat je er aan toe bent. Zolang je die momenten om tot jezelf je komen, je lichaam en geest te voelen, maar regelmatig terug laat keren.

Tot slot

Geen vliegende tapijtjes voor de aardse West Europeaan, maar die innerlijke rust is nog steeds haalbaar. Succes!