Verslaving, weg ermee!

Verslavingen kunnen fysiologisch zijn of psychologisch. In dit artikel hebben we het in de eerste plaats over de psychologische verslaving. Voor de andere moet je naar vakmensen stappen.

Fysiologische verslaving

Met fysiologische verslavingen bedoel ik een verslaving, die je gestel op den duur niet meer kan missen. Dit gaat meestal over alcohol, harddrugs of geneesmiddelen.

Psychologische verslaving

Dit zijn eigenlijk eerder gewenningen. Als je bijvoorbeeld ongelukkig bent omdat je je dagelijks stukje marsepein niet hebt gehad of je vast TV-programma niet hebt gezien, dan heeft je fysiologie hier niets mee te maken. Het zit in je hoofd. Snoepen is soms een eetstoornis. Dan zijn er wellicht onderliggende problemen mede de oorzaak, maar dat valt buiten dit artikel. Ga daarvoor naar een bekwame therapeut.

Tussenvormen

Nu zijn er ook verslavingen die geen noodzaak veroorzaken voor het lichaam, maar waar we ons toch lichamelijk slecht bij kunnen voelen, als we er niet aan kunnen voldoen. Een voorbeeld hiervan is tabak, maar ook met suiker kun je iets dergelijks hebben.

Van de verslaving af!

De eerste soort verslaving, de fysiologische, vraagt echt wel deskundige hulp. Voor de beide andere categorieën, de psychologische en de tussenvorm, kun je al een aardig eindje op weg met zelfhulp.

Een beproefde methode

Er bestaat een eenvoudige methode die al veel mensen heeft geholpen. Misschien kun je hiermee ook van iets afkicken! Ik beweer niet dat deze techniek alleenzaligmakend is, maar toch het proberen waard! Het voordeel is, dat je het zelf kunt doen, zonder hulp van anderen.

De methode

Deze techniek bestaat uit enkele eenvoudige regeltjes. Als je je best doet om ze toe te passen, is er veel kans dat je van je verslaving afgeraakt. Bij een aantal mensen lukt het. Lukt het echter niet, dan heb je toch weer een stuk voorsprong op je verslaving genomen.

Regel 1

Zorg dat je het object van je verslaving niet bij de hand hebt. Zorg er voor dat je steeds een inspanning moet doen om het te pakken te krijgen. Een inspanning die bovendien wat tijd vraagt.

Stel dat je verslaafd bent aan koekjes. Zorg dan dat je geen koekjes in huis hebt. Dus bij je volgende bezoek aan de supermarkt: “geen koekjes voor als ik ze nog eens nodig heb!” Wordt het Koekiemonster in je wakker, dan kun je dit dus niet impulsief bevredigen. Je bent verplicht om naar de winkel te gaan.

Regel 2

Als je dus aan jezelf toegeeft en je gaat koekjes kopen, denk erom van niet meer te kopen dat wat je voor één dosis nodig hebt. In vele gevallen zal dat de kleinste verpakking zijn die in de winkel ligt. Vind je dit te weinig voor je koekjeseetbeurt, neem dan twee dozen. Geen probleem.

Regel 3

Als je aan je koekjeseetbui begint, laat je je tot het uiterste gaan. Ik zeg niet dat je je per se dood moet gaan eten aan koekjes, maar hou je niet in. In tegendeel, ga lekker over de lijn. Eet je koekjes tot je geen “koekje” meer kunt zeggen!

Regel 4

Dit is een pijnlijke regel. Als je je koekjesverslaving hebt bevredigd, verwijder je de niet opgebruikte koekjes. Ik vind ook dat je geen voedingswaren moet wegwerpen, maar je kunt bijvoorbeeld een buur medeplichtig maken en afspreken dat het overschot van de koekjes in zijn/haar brievenbus belandt. De afspraak is natuurlijk dat de buur de koekjes onder geen enkele voorwaarde mag teruggeven. Zelfs niet als je er op beide knieën om smeekt. Gaat het niet om koekjes, maar bijvoorbeeld om sigaretten, dan moet je ze in kleine stukjes wringen en onderaan in de vuilniszak werpen, waar je ze nooit zult uithalen!

Waarschuwing

Deze methode heb ik gebaseerd op een aantal losse technieken die door mensen met succes gebruikt worden. Als je hier mee gaat experimenteren, doe je dat uiteraard op eigen verantwoordelijkheid.

In ieder geval: veel succes!