Binge Eating Disorder (BED)

Dan pak ik al het voedsel dat ik pakken, kan stop het in mijn mond, vaak zonder te proeven, vaak zonder te kauwen, slik ik het door. En als mijn maag zeer doet voel ik me schuldig, voel ik me bang. Ik denk dat ik boulimia heb zonder over te geven, kan dat?

Wat is Bine Eating Disorder?

Binge Eating Disorder (BED) zou vertaald kunnen worden als het hebben van (vr)eetbuiten. Diegenen die leiden aan BED hebben last van onbedwingbare eetbuien. Ze eten vaak heel erg veel in een heel korte tijd. Ze ervaren hierbij het negatieve gevoel hun eetbui niet onder controle te hebben. BED lijkt op Boulimia Nervosa. Het grote verschil is, dat er geen compenserend gedrag plaats vind (bijv. d.m.v. braken, laxeren), waardoor het resultaat van het probleem veel zichtbaarder is. Niet iedereen die overmatig eet heeft een 'echte' eetbui. Echte eetbuien, zoals die vooromen bij BED, worden gekenmerkt door:

• het frequent eten van abnormaal grote hoeveelheden voedsel zonder hongergevoel maar op basis van negatieve gevoelens.
• het gevoel het eten niet meer onder controle te hebben, met schuld- of onlustgevoelens achteraf.

BED is een ziekte en geen gewoonte van iemand met weinig wilskracht. Het komt met name voor bij vrouwenelijke adolescenten en volwassenen, soms bij jongeren. Een patiënt verkeert vaak in een vicieuze cirkel: wil voldoen aan een ideaalbeeld, gaat op dieet; raakt teleurgesteld door het gevoel weer toegegeven te hebben aan impulsen; gaat strenger lijnen... enzovoorts. Het is veelal zo, dat hoe strenger men lijnt, hoe hardnekkiger de eetbuien voorkomen, hoe meer gewichtstoename er plaatsvind. Naar de oorzaken van BED wordt nader onderzoek verricht. Wel is er vaak sprake van: Een negatief zelfbeeld; faalangst; een perfectionistische instelling; onverwerkte emoties uit het verleden; gevoelens van woede, verdriet, verveling; opvallend impulsief gedrag.

Kenmerken

• er is sprake van overgewicht; altijd bezig met afvallen, eten, niet eten en lijnen.
• te veel eten wordt niet 'gecompenseerd' door braken of het gebruiken van laxeermiddelen.
• leerlingen wegen zichzelf veelvuldig, vaak wel een paar keer per dag; de emotionele stemming wordt grotendeels bepaald door wat de jongere weegt en eet.
• de jongere voelt zich een slappeling, maar toch kan hij/zij er niet mee stoppen.
• de (vr)eetbuien vinden vaak in het verborgene plaats. In gezelschap wordt er zo normaal mogelijk gegeten.
• om onopvallend aan veel eten te komen, worden vaak verschillende winkels bezocht.
• er wordt veel geld uitgegeven aan het kopen van voedsel.

Gevolgen

• gevoelens van schaamte, schuld, somberheid, irritatie en angst.
• concentratieproblemen.
• vermoeidheid, lusteloosheid, slapeloosheid, hoge bloeddruk, vochtophoping in de benen, overgewicht.
• kans op sociaal isolement door het vermijden van sociaal verkeer.
• kans op financiële problemen of schulden.

Omgang

Wanneer er mogelijk sprake is van een eetstoornis bij een jongere, kan het best een plan van aanpak worden afgesproken door school en hulpverlening.

• wees in gesprekken meevoelend,maar direct. Geef niet op wanneer het probleem eerst wordt ontkend.
• luister altijd goed en toon begrip voor het standpunt van de jongere, ook al hoef je het er niet mee eens te zijn
• geef aan dat je wilt helpenen suggereer mogelijke stappen die verder genomen kunnen worden. Je kunt aanmoedigen om contact op te nemen met de huisarts of hulpverlening. Beloof geen dingen die je niet kunt waarmaken.
• maak een afspraak met de ouders over de hulpvraag van de jongere.
• maak geen afspraken over eten, want daar zal de jongere zich toch niet aan kunnen houden.
• benadruk dat genezing tijd en geduld vergt. Leg uit dat er een heleboel te winnen is, maar ook veel te verliezen wanneer vastgehouden wordt aan de gewoontes.