Zelfbeschadiging: oorzaken, symptomen en behandeling

Zelfbeschadiging is nog steeds een taboe, doch treft het veel mensen. Meestal durven ze er niet mee naar buiten komen en verbergen ze het angstvallig voor de buitenwereld. Hoe herken je als buitenstaander iemand die zichzelf verminkt? En vooral, hoe ga je ermee om?

Wat is het?

Zelfverminking of automutilatie is het zichzelf expres toebrengen van schade. Dit kan vele vormen aannemen: krassen, snijden, bonken met het hoofd, verbranden, ... Zelfverminking en zelfmoord staan dicht bij elkaar maar niet iedereen die zichzelf beschadigt denkt aan zelfmoord.
Andersom geldt dit ook.

Oorzaken

Er kunnen vele (traumatische) oorzaken zijn van zelfverminking: pesten, misbruik, laag zelfbeeld, het gevoel leeg te zijn,...
Soms is er geen aanwijsbare oorzaak. Sommigen willen hiermee om aandacht vragen, doch is het belangrijk het gedrag serieus te nemen. Vaak willen ze de controle over hun lichaam niet verliezen, daarom is het ook moeilijk om ermee te stoppen.

Hoe herken je iemand?

Het is niet altijd gemakkelijk om te herkennen of iemand zichzelf beschadigd. Vaak proberen ze het voor de buitenwereld te verbergen. Dit lukt niet altijd. Vaak lopen ze in de zomer rond in een trui, willen ze niet mee gaan zwemmen, verzinnen 'smoesjes' als je achter hun wonden vraagt,... Probeer het vooral niet te negeren, speel erop in als ze er proberen over te praten.

Regelmatig beschadigen ze zichzelf op plekken waar men het niet gemakkelijk ziet. Dit kan varieren van de bovenbenen, buik tot zelfs in de nek. Dit doen ze omdat ze zich schamen, het is immers niet iets waar je mee te koop loopt.

Hoe ga je ermee om?

Elke vorm van zelfverminking vraagt om aandacht, vaak is het een schreeuw om hulp. Met zelfverminking tonen ze aan dat er iets is, ze met iets zitten maar het enkel op die manier kunnen uiten. Probeer na te gaan wat er in hun hoofd omgaat, speel erop in als ze willen praten.

Zelfverminking is een beladen onderwerp wat het moeilijk maakt om er als buitenstaander mee om te gaan.
Voel je vooral niet schuldig als ze zichzelf opnieuw beschadigen, laat ze ook niet beloven dat ze het niet meer zullen doen, dat lukt vrijwel niet.

Als je zelf merkt dat je er moeite mee hebt blijf er niet mee zitten maar vraag professionele hulp(in samenspraak met de betrokkene) aan, zo kan je de verantwoordelijkheid overlaten en kan de betrokkene toch bij iemand terecht.

Probeer alternatieven voor te stellen: schrijven in een schriftje, slaan op een kussen, even meeschreeuwen met de muziek.
Willen ze toch pijn voelen? Laat ze dan een elastiekje tegen hun pols knappen, dit zorgt niet voor littekens en is minder schadelijk.

Geef vooral aan dat je er voor de persoon bent. Geef de mogelijk om je te bellen als ze de drang hebben om zichzelf te beschadigen, zo kunnen ze hun gevoelens uiten en hoeft het niet altijd te eindigen in krassen of snijden.
© 2010 - 2024 Armaris, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Pubers die zichzelf verwondenPubers die zichzelf verwondenPubers die zichzelf verwonden. Het heeft vaak een onderliggende reden. Automutilatie of zelfbeschadiging begint vaak al…
Zelfbeschadiging als Sociaal feitZelfbeschadiging vanuit een sociologische benadering. Allereerst zal ik vertellen hoe de socioloog Durkheim het begrip ‘…
ZelfbeschadigingZelfbeschadigingMensen beschadigen zichzelf om verschillende redenen. Vaak hebben deze mensen last van een laag of veel te negatief zelf…
Zelfbeschadiging: wat als je de behoefte voelt?Zelfbeschadiging: wat als je de behoefte voelt?Zelfbeschadiging of ook wel automutilatie genoemd, is een ware verslaving voor zij die ermee te maken krijgen. Nochtans…

Gevolgen van rokenGevolgen van rokenEr zijn ontzettend veel mensen die roken. Er zijn echter maar weinig mensen welke weten wat de gevolgen van roken zijn,…
Bronnen en referenties
  • http://www.weljongniethetero.be/viewtext.asp?id=535
  • http://s2.hubimg.com/u/200785_f520.jpg
Reactie

Annie, 23-01-2017
Mijn vraag is hoe jong ik ook nog was 4 jaar, nu 56, altijd mijn haar uit het hoofd trek bij spannende gebeurtenissen en verdriet.
En dan ook nog knopen in het haar draai en het er dan zo uittrek of anders met een schaar eruit knip wat is dit voor gedrag? Reactie infoteur, 24-04-2017
Beste,

Dit lijkt op Trichotillomanie waarbij men de haren (wimpers, wenkbrauwen, … vallen hier ook onder) uittrekt als uiting van spanning en stress.

Let wel, enkel een arts kan de juiste diagnose stellen en een juiste behandelplan aanbieden.

Armaris (83 artikelen)
Laatste update: 11-12-2011
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Verslaving
Bronnen en referenties: 2
Per 2021 gaat InfoNu verder als archief. Het grote aanbod van artikelen blijft beschikbaar maar er worden geen nieuwe artikelen meer gepubliceerd en nog maar beperkt geactualiseerd, daardoor kunnen artikelen op bepaalde punten verouderd zijn. Reacties plaatsen bij artikelen is niet meer mogelijk.
Medische informatie…
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.