Ziekte van Addison-Biermer, bloedarmoede

De ziekte van Addison-Biermer moet niet verward worden met de ziekte van Addison zelf. De ziekte van Addison-Biermer is een vorm van bloedarmoede die uitgaat van een verstoorde werking van het maagslijmvlies. Hierdoor wordt er onvoldoende of geen intrinsic factor gemaakt. Dit eiwit is nodig voor de opname van vitamine B12. Bij een tekort aan vitamine B12 ontstaan er klachten als neurologische problemen, een biefstuktong en het gevoel op vilt te lopen.

Ziekte van Addison-Biermer

De ziekte van Addison-Biermer wordt ook wel pernicieuze anemie genoemd. Het is vernoemd naar Thomas Addison, een Britse arts die van 1793 tot 1860 leefde. Hij beschreef een aantal ziekten die ook zijn naam dragen. De ziekte van Addison-Biermer moet niet verward worden met de ziekte van Addison of de ziekte van Addison-Schilder. Het zijn drie totaal verschillende ziekten, hoewel er wat overeenkomstige klachten zijn.

Vorm van bloedarmoede

De ziekte van Addison-Biermer is een vorm van bloedarmoede. In vroegere tijden leidde deze ziekte vrijwel altijd tot de dood, omdat ze niet te behandelen was. Tegenwoordig weten we wat de oorzaak is en hoe we de ziekte goed kunnen behandelen. Sterfte als gevolg van de ziekte van Addison-Biermer komt dus nog maar zelden voor.

Maagslijmvlies

De ziekte ontstaat door een ziekte van het maagslijmvlies. Het maagslijmvlies scheidt te weinig intrinsic factor af. Intrinsic factor is een eiwit dat door de cellen in de maagwand geproduceerd wordt. Dit is nodig om opname van vitamine B12 mogelijk te maken. Wanneer er te weinig intrinsic factor wordt aangemaakt, kan het lichaam geen vitamine B12 uit de voeding opnemen. Dit leidt tot allerlei klachten en de ziekte van Addison-Biermer.

Een beschadigd maagslijmvlies, maar ook een auto-immuunziekte kan ervoor zorgen dat het maagslijmvlies te weinig intrinsic factor afscheidt. Ook andere ziekten van het maagslijmvlies zijn er de oorzaak van. Het is dus niet zo dat de ziekte ontstaat doordat er te weinig vitamine B12 via de voeding binnenkomt, maar simpelweg door een verslechterde opname hiervan.

Vitamine B12

Het lichaam heeft verschillende vitaminen en mineralen nodig om te kunnen functioneren. Vitamine B12 is nodig voor de aanmaak van de rode bloedcellen. Ook voor een goed werkend zenuwstelsel is vitamine B12 nodig. Vitamine B12 maakt deel uit van het bekende vitamine B-Complex. In vroegere tijden werd gedacht dat er maar één vitamine B was. Later kwam men erachter dat hier meerdere vormen van zijn.

Vitamine B12 wordt niet door het lichaam zelf aangemaakt. Het wordt uit de voeding gehaald. Het lichaam bepaalt zelf het opnamepercentage. Hoe meer vitamine B12 binnenkomt, hoe minder er wordt opgenomen. Zo wordt door het lichaam geregeld dat er precies voldoende wordt opgenomen. Vitamine B12 vinden we alleen in dierlijke producten: vlees, via, melk, kaas, eieren, vooral lever bevat veel vitamine B12.

Symptomen

De ziekte van Addison-Biermer kenmerkt zich door een aantal symptomen oftewel klachten. Deze zijn te vergelijken met de klachten die ontstaan bij een algemeen vitamine B12 tekort. In Europa zijn het vooral de veganisten die een tekort aan deze vitamine oplopen. De ziekte van Addison-Biermer is een vorm van bloedarmoede met de volgende symptomen:

• Neurologische stoornissen: zenuwpijn, krampen, tintelingen, rusteloze benen, hoofdpijn, coördinatie stoornis, geheugenproblemen, duizeligheid, allerlei klachten met de ogen, klachten met betrekking tot het gehoor, oorsuizen, lage rugpijn, gevoelig voor prikkels van buitenaf, alzheimer.
• Psychische klachten: schizofrenie, verwardheid, angstig, concentratiestoornis, depressie, autisme, dwangmatig gedrag, vergeetachtig, dementie.
• Algemene klachten: vermoeidheid, slecht slapen, koorts, buikpijn, misselijkheid, diarree, parodontitis, gewichtsverlies, diabetes, epilepsie, biefstuktong.
• Hart-en vaatklachten: benauwdheid, pijn op de borst, bloedproppen, trombose, longembolie, hartritmestoornissen, hartaanval.

De meest voorkomende verschijnselen zijn de biefstuktong (een pijnlijke en gezwollen tong) en het gevoel op vilt te lopen. Deze twee klachten komen vrijwel altijd samen met de ziekte van Addison-Biermer.

Behandeling

De meest voorkomende behandeling is het injecteren met vitamine B12. Omdat de maag niet in staat is de stof af te geven die nodig is voor opname van vitamine B12, zou extra vitamine B12 via de voeding ook geen zin hebben. Door vitamine B12 direct te injecteren, wordt deze via de bloedbaan opgenomen in het lichaam. Normaal wordt er één injectie om de 1 tot 3 maanden toegediend. In het begin is de dosering meestal hoger, om de voorraad in de lever opnieuw op te kunnen bouwen.