Injectie in het oog: Voorbereiding en behandeling
Sommige patiënten die lijden aan macula- of retinale oogaandoeningen, krijgen op de poli-afdeling van het (oog)ziekenhuis een injectie in het oog toegediend. Dit lijkt voor heel veel mensen enorm eng, maar doordat de arts vooraf het oog goed verdooft, voelt de patiënt hier niets van. De voorbereidingsprocedure verloopt zeer nauwgezet om het risico op fouten en infecties zo goed mogelijk te beperken. Net zoals elke medische behandeling zijn hierbij complicaties mogelijk, doch ze treden zelden op en zijn meestal niet zo ernstig.
Voor de injectie in het oog
Melden aan balie
De patiënt meldt zich aan de balie; hier gebeurt een eerste controle van de patiëntengegevens. Dit zal later in de behandeling omwille van veiligheidsredenen nog twee keer plaatsvinden.
Gegevenscontrole
Na de gegevenscontrole gaat de patiënt naar de wachtruimte alwaar de medewerker poli OK een aantal zaken controleert:
- de naam,
- de geboortedatum,
- om welk oog het gaat en
- eventuele allergieën (allergische reactie door contact met uitlokkende stof).
Voorlichting
De polimedewerker geeft voorlichting over de behandeling aan de patiënt en neemt nog een aantal belangrijke punten met de patiënt door. De patiënt heeft hierbij steeds de mogelijkheid om nog vragen te stellen aan de medewerker.
Oogdruppels toedienen
Ter voorbereiding op de behandeling krijgt de patiënt
pupil verwijdende oogdruppels,
verdovende oogdruppels en ontsmettende
oogdruppels in het te behandelen oog. De patiënt ervaart sommige druppels mogelijk als prikkend of brandend; dit is echter geen
allergie.
Als de patiënt aan de beurt is, roept de arts hem binnen voor de behandeling. In de behandelkamer vindt opnieuw een controle van de patiëntengegevens plaats. Het is belangrijk dat de patiënt steeds wijzigingen in de algemene gezondheid of
medicatie aan de arts doorgeeft.
Tijdens de behandeling
De behandeling zelf kent een tijdsduur van ongeveer tien minuten en gebeurt steriel zodat de kans op infecties beperkt wordt. Om deze reden mag een eventuele begeleider de behandelkamer niet mee binnen. De oogarts druppelt het oog van de patiënt nogmaals en hij zet nadien de behandelstoel in een liggende positie. De oogarts ontsmet het oog en de huid eromheen met jodium. Hierna mag de patiënt zijn
gezicht niet meer aanraken. De oogarts plaatst bij de patiënt een ooglidspreider tussen de oogleden. Dit zorgt er voor dat het oog geopend blijft. Knipperen is dan niet meer mogelijk. De patiënt ervaart dit mogelijk als vervelend. Vervolgens bepaalt de oogarts de plaats voor de injectie op het oogwit. Daarna injecteert hij het medicijn in het oog van de patiënt. Doordat het oog verdoofd is, voelt de patiënt weinig of niets van de injectie. Het medicijn verschijnt in het oog als een klein wolkje.
Na de behandeling
Na de injectie krijgt de patiënt een antibiotische zalf op het oog. De arts plakt tevens het oog af met een oogpleister. Aangezien het belangrijk is dat er geen broedeffect ontstaat, dient de patiënt bij thuiskomst onmiddellijk de oogpleister te verwijderen.
Complicaties
Door de ooginjectie zijn er enkele complicaties mogelijk.
- Bloeduitstorting ooglid: Bij de injectie springt er een bloedvaatje waardoor de patiënt een bloeduitstorting op het ooglid krijgt. Ondanks het feit dat dit er soms heel naar uitziet, is dit niet erg.
- Ooginfectie: Zeer zelden treedt door de ooginjectie een infectie in het oog op, wat meteen de meest ernstige complicatie is.
- Zien van vliegjes: Sommige patiënten zien balletjes, gekleurde kringen of vliegjes die in het oog bewegen. Hierover dient de patiënt zich geen zorgen te maken.
De patiënt dient in een aantal gevallen contact op te nemen met de arts of de eerste hulp van het ziekenhuis:
- bij ernstige pijn,
- bij toenemende roodheid van het oog of
- bij een sterk verminderd zicht