Een miskraam, je moet er niet aan denken

Het kan iedereen overkomen, een miskraam, meestal gebeurd dat voordat je de 3 maanden-grens voorbij bent, maar het komt ook wel eens voor dat je veel later in je zwangerschap een miskraam krijgt, of zelfs een vroeggeboorte waarbij de baby het niet overleefd.

Een vroege miskraam

Het komt wel eens voor dat een vrouw een miskraam krijgt voordat ze weet dat ze zwanger is, een vroege miskraam heet dat. Omdat de vrouw het nog niet wist is er ook geen verdriet, ze wordt gewoon ongesteld en weet niet beter dan dat er nooit wat geweest is. Maar meestal is er wel al een positieve zwangerschapstest geweest, en dan is het verdriet des te groter. Een vroege miskraam is in lichamelijk opzicht meestal niks meer dan een flinke menstruatie, en komt in verhouding zo vaak voor dat je er echt op bedacht moet zijn in de eerste 3 maanden van je zwangerschap. Daarom vertellen over het algemeen de meeste vrouwen pas dat ze zwanger zijn als ze de magische grens van 13 weken voorbij zijn, omdat dan de kans op een miskraam vele malen kleiner wordt.

Waarom een miskraam?

In de meeste gevallen heeft een miskraam te maken met een verkeerde embryonale ontwikkeling, al in een vroeg stadium van de zwangerschap. Je moet je echt niet schuldig voelen als je een keer tot diep in de nacht op stap geweest bent, of te hard gewerkt hebt, of zware boodschappen getild hebt, want dat zijn allemaal dingen die echt geen miskraam veroorzaken.

Hoe herken je een miskraam?

Meestal kenmerkt een miskraam zich met bloedverlies, maar bloedverlies wil niet altijd zeggen dat je een miskraam krijgt, er zijn genoeg vrouwen die bloed verliezen en de zwangerschap toch tot een goed einde brengen. Meestal als je bloedverlies hebt wordt de urine nagekeken, vaak zit daar dan weinig tot geen zwangerschapshormoon meer in als er wel sprake is van een (dreigende) miskraam. Met een echo kun je zien of het hartje nog klopt, en in een eerder stadium of er een vruchtzak is ja of nee. Als dit allemaal niet het geval is wordt afgewacht tot spontane uitdrijving, maar ooit is een curretage nodig omdat het niet vanzelf begint, dit gebeurd dan onder narcose in het ziekenhuis.

Maar ook vaak is het zo dat de vrouw krampen en buikpijn heeft, en dan hoeft er nog geen sprake te zijn van bloedverlies, maar uiteindelijk komt er dan toch vanzelf bloedverlies bij kijken. Als het bloeden stopt en alle stolsels zijn afgestoten, dan is de miskraam voorbij. Als je dagenlang heftig blijft bloeden kan het nodig zijn dat je alsnog naar het ziekenhuis moet voor een curretage omdat niet al het weefsel dan uitgestoten is.

Vaak wordt geadviseerd om de stolsels op te vangen, want dan kan daarmee in het laboratorium onderzocht worden waar het fout ging, ooit vinden ze niks, maar ooit zien ze dat er bv. sprake geweest is van een infectie, bij een volgende zwangerschap kan daar dan rekening mee gehouden worden.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Één procent van de zwangerschappen blijkt buitenbaarmoederlijk te zijn, dan ontwikkeld het embryo zich wel goed, maar niet in de baarmoeder. Het zit dan in 1 van de eileiders en heel soms in de buikholte, oorzaak daarvan is een verkeerde innesteling van het eitje. Dit kan te maken hebben met een ontsteking van de eileiders, waardoor de eileider verstopt zit en het eitje er niet door kan, en dan blijft het dus in de eileider zitten. Het is onmogelijk om een zwangerschap tot een goed einde te brengen als het niet in de baarmoeder zit, dus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap betekend altijd het einde van die zwangerschap, je moet zo snel mogelijk geopereerd worden en vaak wordt de aangetaste eileider verwijderd. Gelukkig hoeft dit verder geen gevolgen te hebben voor een eventuele volgende zwangerschap, met 1 eileider kan je nog prima zwanger raken, want die ene eileider neemt gewoon de taken van de andere over, zodat je toch iedere maand een eisprong hebt.

Laat bloedverlies

Na een zwangerschap van 28 weken kan er ook nog bloedverlies optreden, meestal duidt dit op een probleem met de placenta. Bij 3 % van de zwangerschappen is sprake van een placenta praevia, dat is een voorliggende placenta, dan ligt die helemaal of gedeeltelijk voor de baarmoedermond. Als dit het geval blijkt te zijn moet je baby altijd met een keizersnede geboren worden, omdat ie niet door de vagina geboren kan worden, tijdens de weeën als de baarmoedermond open gaat staan is de kans erg groot op bloedingen, die de baby niet zou overleven.

Voortijdige weeën

Een normale zwangerschap duurt tussen de 37 en 42 weken. Als je na 28 weken en voor 37 weken zwangerschap weeën krijgt spreekt men van een dreigende vroegeboorte. Je wordt dan opgenomen in het ziekenhuis en krijgt een infuus met weeënremmers, dit om de bevalling tegen te houden. Als je nog niet 34 weken zwanger bent krijg je injecties met corticosteroïden die ervoor zorgen dat de longetjes van je baby sneller rijpen. Wordt het kindje toch te vroeg geboren is, is opname in de couveuse de beste manier om voor te vroeg geboren babytjes te zorgen.

Een late miskraam

Tussen de 16 en 25 weken worden ook wel ns babytjes geboren, dit noemen ze een late miskraam, het kindje is dan nog niet levensvatbaar. De geboorte lijkt op een soort minibevalling, er is sprake ven weeën, bloedverlies, de vliezen kunnen breken en uiteindelijk word de foetus uitgedreven. Daarna komt de placenta.

Soms gebeurd dit omdat het hartje van de baby niet meer blijkt te kloppen waardoor de bevalling uit zichzelf op gang komt, maar ook ooit ligt het niet aan de baby of zwangerschap, maar blijkt de baarmoedermond niet sterk genoeg te zijn om een zwangerschap uit te dragen. Helaas is het bij de eerste zwangerschap dan te laat, maar bij een volgende zwangerschap wordt vroeg in de zwangerschap een cerclage, dat is een soort bandje, om de baarmoedermond gebracht die ervoor zorgt dat deze niet open gaat staan, daarmee kan meestal de zwangerschap toch nog goed uitgedragen worden.

De oorzaak van een late miskraam ligt zelden bij de foetus of een verkeerde ontwikkeling, meestal is er sprake van een baarmoederafwijking, infectie van de moeder of suikerziekte. Belangrijk is om altijd goed te laten onderzoeken wat de oorzaak geweest is.

Wat de reden ook is van je miskraam, en of het nu vroeg of laat was, een miskraam is vreselijk, een van de ergste dingen die een vrouw kan overkomen. Praat erover, en voel je vooral niet schuldig, jij kan hier niks aan doen!!!