Stinkende urine: oorzaken urine die stinkt bij vrouw en man

Last van stinkende urine of sterk ruikende urine als man of vrouw? Stinkende urine is niet normaal. De normale kleur van urine varieert van helder lichtgeel tot donkerder van kleur, is licht zuur en heeft een zwakke, enigszins bouillonachtige geur. Ofschoon de geur van urine enigszins kan variëren, heeft het in de meeste gevallen geen sterke geur. In geval van uitdroging, is de urine meer geconcentreerd en kan het een sterke ammoniakgeur hebben. Consumptie van bepaalde voedingsmiddelen, zoals asperges, en sommige medicijnen kunnen de geur van urine veranderen. De geur van urine kan een aanwijzing zijn voor bepaalde aandoeningen, zoals een soa. De aanwezigheid van bacteriën in de urine, zoals bij een urineweginfectie het geval is, kan het uiterlijk en de geur van urine beïnvloeden. Bij een infectie in de urinewegen, kan je last krijgen van troebele en stinkende urine. Een brandend gevoel tijdens het urineren kan duiden op een urineweginfectie, wat veel voorkomt tijdens de zwangerschap.

• Stinkende urine oorzaken
• Symptomen
• Stinkende urine door voeding
• Urine ruikt sterk naar zwavel door asperges
• Vitamine B6
• Knoflook, kerrie, alcohol en koffie
• Sterke urinegeur door medicijnen
• Plas stinkt door urineweginfectie
• Infecties van het urinewegsysteem
• Blaasontsteking
• Sterk ruikende urine door uitdroging
• Diabetes (diabetische ketoacidose)
• Zoete urinegeur door MSUD
• Stinkende vislucht
• Urine stinkt naar vis
• Visgeursyndroom
• Vies ruikende urine door fenylketonurie
• Paroxysmale nachtelijke hemoglobinurie
• Overactieve schildklier
• Vesico-intestinale fistel
• Stinkende urine en de lever
• Stinkende urine door soa (met afscheiding)
• Trichomoniasis
• Chlamydia
• Gonorroe
• Urine stinkt bij vrouw
• vieze urinelucht tijdens overgang
• Vaginitis
• Sterke urine tijdens zwangerschap
• Prostaatontsteking
• Naar ammoniak ruikende urine door de nieren
• Nierstenen
• Nierziekte
• Onderzoek en diagnose
• Urineonderzoek
• Cystoscopie
• Beeldvormend onderzoek
• Behandeling van stinkende urine
• Gezonde plasgewoonten
• Prognose en vooruitzichten

Stinkende urine oorzaken

Stinkende urine of urine met een rare, merkwaardige geur, is meestal geen reden tot bezorgdheid. Je kunt vaak een aantal maatregelen treffen om je plas weer normaal te maken.laten ruiken. Veel voorkomende oorzaken van stinkende urine zijn:

• bepaalde soorten eten en drinken, zoals asperges of koffie
• uitdroging
• sommige medicijnen
• vitamine B6-supplementen
• bepaalde aandoeningen
• een soa
• zwangerschap
• overgang

Symptomen

Stinkende urine hoeft verder geen klachten te veroorzaken. Eventuele bijkomende symptomen zijn afhankelijk van de oorzaak. Mogelijke symptomen zijn onder meer:

• troebele urine
• donkere urine
• donkergele urine
• bruine urine
• vermoeidheid
• pijn bij het plassen
• branderig gevoel bij het plassen
• pijnlijke vagina
• pijn in de onderbuik
• buikpijn
• buikkrampen
• pijn in de nieren

Stinkende urine door voeding

Veel voedingsmiddelen, zoals asperges en bepaalde vitaminen (zoals vitamine B6-supplementen), kunnen invloed hebben op de geur van je urine en mogelijk onwelriekende of stinkende urine veroorzaken.

Urine ruikt sterk naar zwavel door asperges

Asperges geven soms aan urine een groene tint en een kenmerkende zwavelgeur, wat wel eens wordt vergeleken met rotte kool. Men vermoedt dat de stof asparagusic acid de boosdoener is. Het komt vrijwel alleen in asperges voor en in je lichaam kan het omgezet worden in geurige zwavelverbindingen, die met de urine worden uitgescheiden. Niet iedereen neemt deze specifieke geur echter waar. Dit verschijnsel noemt men specifieke anosmie (anosmie duidt op gebrek aan reukzin), ook bekend van andere geurstoffen zoals androstenon, een bestanddeel van truffelaroma.

Vitamine B6

Afgezien van veranderingen in vloeistofvolume en chemische concentratie, kun je een ongewone urinegeur ontwikkelen als je supplementen neemt die vitamine B6 bevatten. Naast producten die alleen vitamine B6 bevatten, kun je ook multivitaminen (met vitamine A, B, C, D en E en allerlei mineralen) en vitamine B-complex formules kopen die de vitamine B6 bevatten. Naast de gebruikelijke naam, wordt vitamine B-6 mogelijk vermeld als pyridoxine, pyridoxamine, pyridoxal, pyridoxal-5-phosphate of pyridoxine hydrochloride. Vitamine B6 is te vinden in een aantal voedselbronnen, waaronder kalkoen, runderlever, kip, garnalen, zalm, linzen, bonen, melk, kaas, volkorenmeel, wortels, zemelen, bruine rijst, tarwekiemen en spinazie. Door dagelijks gevarieerd te eten, krijg je voldoende B6 binnen en is suppletie in principe niet nodig.

Knoflook, kerrie, alcohol en koffie

Er zijn in principe veel voedingsmiddelen, dranken en natuurlijke supplementen die de geur van je urine veranderen. Dit gebeurt niet alleen bij het eten van asperges, maar ook van spruitjes, uien, sommige kruiden, knoflook, kerrie, zalm, alcohol en zelfs koffie. Een zoutrijk dieet maakt je urine ook meer geconcentreerd, waardoor het een sterkere geur krijgt dan normaal.

Sterke urinegeur door medicijnen

Van sommige medicijnen is bekend dat ze een sterke, ongebruikelijke of vieze geur van de urine kunnen veroorzaken. Antibiotica kunnen de urine een vieze geur geven, evenals diuretica (plaspillen).

Plas stinkt door urineweginfectie

Infecties van het urinewegsysteem

Een urineweginfectie is een infectie van het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen. De urinewegen bestaan uit het nierbekken, de urineleiders, de blaas en de plasbuis. De term urineweginfectie wordt gebruikt voor alle infecties van het urinewegsysteem. Dus het kan verwijzen naar zowel een blaasontsteking als een nierbekkenontsteking.

Blaasontsteking

Een blaasontsteking of cystitis is een ontsteking van de binnenwand van de urineblaas, daar waar de urine tijdelijk wordt bewaard. In een enkel geval is ook de urinebuis ontstoken. Dat wordt een urinebuisontsteking genoemd Een blaasontsteking wordt meestal veroorzaakt door bacteriën. Vrouwen krijgen veel vaker een blaasontsteking dan mannen. Doordat vrouwen een kortere urinebuis hebben dan mannen, hebben ze vaker last van blaasontsteking. Bacteriën kunnen bij vrouwen gemakkelijker van buitenaf de blaas binnendringen. Het blijkt dat ongeveer één op de drie vrouwen vóór hun 24ste ten minste één keer last hebben gehad van blaasontsteking.

Vrouwen met een blaasverzakking en mannen met een vergrote prostaat, kunnen hun blaas niet goed leegplassen en hebben meer kan op een blaasontsteking. Bij hen blijft er steeds een restje urine in de blaas achter, waar bacteriën zich kunnen vermenigvuldigen. Bij mannen met een blaasontsteking is er vaak ook sprake van een prostaatontsteking.

Symptomen
Een blaasontsteking kan pijn doen bij het plassen of een een branderig gevoel geven. Ook voel je vaker aandrang om te plassen, maar per keer plas je minder. Pijn in de onderbuik of rug kunnen ook voorkomen. Voorts kan de urine troebel zijn of er kan bloed in zitten. Je urine kan een sterke, vieze geur hebben; stinkende urine komt relatief vaak voor bij een blaasontsteking. Kinderen kunnen ook blaasontsteking krijgen. Bij kleine kinderen zijn huilen of koorts soms de enige verschijnselen van een blaasontsteking.

Symptomen van blaasontsteking ontwikkelen zich gewoonlijk binnen enkele uren of een dag. Veel voorkomende symptomen zijn onder meer:

• pijn bij het plassen of direct daarna - dit is meestal een branderig of stekend gevoel
• een frequente aandrang om te plassen, waarbij je steeds kleine beetjes plast of helemaal niets
• het gevoel dat de blaas niet helemaal leeg is na het plassen
• troebele, donkere of sterk ruikende c.q. stinkende urine
• bloed in je urine - dit is niet altijd zichtbaar, maar kan worden gezien onder een microscoop of door het testen van de urine
• pijn tijdens de geslachtsgemeenschap
• pijn in de onderbuik (buik) en/of de onderrug
• koorts en (koude) rillingen

Blaasontsteking kan pijnlijk zijn, vooral als je moet plassen, maar meestal verdwijnt het binnen vier tot negen dagen zonder verdere behandeling.

Sterk ruikende urine door uitdroging

Onder uitdroging wordt letterlijk een tekort aan de hoeveelheid water in het lichaam verstaan. Uitdroging of dehydratie kun je vaak herkennen aan donkergekleurde urine. De geur is gewoonlijk sterk als de urine sterk geconcentreerd is, zoals bij dehydratie het geval is. Je kunt dit ervaren als 'stinkende urine'. Andere klachten die kunnen optreden bij uitdroging zijn onder meer hoofdpijn, droge mond, vreselijke dorst, droge ogen, minder plassen, gewichtsverlies, misselijkheid, spierkrampen, sufheid, verwardheid en uiteindelijk flauwvallen.

Diabetes (diabetische ketoacidose)

Wanneer je urine (en adem) een typische acetongeur heeft, dan wijst dit erop dat de bloedsuikerspiegel hoog is. Diabetici die enkele dagen na elkaar last hebben van een hoge bloedsuikerspiegel, kunnen een aandoening ontwikkelen die 'ketoacidose' wordt genoemd. Een diabetische ketoacidose kan optreden bij slecht gereguleerde diabetes, vanwege een tekort aan insuline en het betreft een ernstige aandoening waarvoor je onverwijld moet worden opgenomen in het ziekenhuis. Bij ketoacidose heb je een zeer hoge bloedsuikerspiegel met veel zuren in het bloed.

Zoete urinegeur door MSUD

Maple syrup urine disease, afgekort als 'MSUD', is een erfelijke stofwisselingsziekte, die haar naam dankt aan de specifieke geur die onbehandelde patiëntjes hebben: een zoetige geur die lijkt op ahorn stroop (maple syrup), een stroop die uit Canadese esdoorns gewonnen wordt. Mensen met deze aandoening kunnen de aminozuren leucine, isoleucine en valine niet goed afbreken.

Stinkende vislucht

Urine stinkt naar vis

Urine met een visgeur of vislucht wordt ervaren als 'stinkende urine' en kan een aantal oorzaken hebben. Er zijn mensen mensen die het ruiken als ze vis gegeten hebben, net als met de aspergegeur. Dit hangt samen met de manier waarop voedsel verteert wordt. Een andere mogelijkheid is besmetting met trichomoniasis, een soa die veroorzaakt wordt door de parasiet Trichomonas vaginalis. Een andere mogelijkheid is het visgeursyndroom (zie onder).

Visgeursyndroom

Het visgeursyndroom (trimethylaminurie) is een zeldzame, genetische aandoening. Mensen die lijden aan het visgeursyndroom hebben een ongewone lichaamsgeur die scherp en vluchtig is en vrijkomt via het zweet, urine en de adem. De sterkte van de geur varieert door diverse factoren, zoals voeding en veranderingen in de hormonale huishouding. De geur wordt vaak vergeleken met oude sigarettenrooklucht of ruikend naar afval, poep, plas, rotte eieren en vis.

Vies ruikende urine door fenylketonurie

Fenylketonurie is een stoornis waarbij het aminozuur fenylalanine zich ophoopt in het lichaam. Dit aminozuur is in voedingsmiddelen aanwezig. Kinderen die niet worden behandeld voor deze ziekte, hebben vaak een ‘muisachtige' lichaams- en urinegeur als gevolg van een bijproduct van fenylalanine in urine en zweet.

Paroxysmale nachtelijke hemoglobinurie

Paroxysmale nachtelijke hemoglobinurie (afgekort als 'PNH') is een zeldzame bloedziekte, waarbij het lichaam op gezette tijden rode bloedcellen te snel afbreekt. Er komt dan een kleurstof vrij die de urine donker kleurt en onprettig doet ruiken. Dit is vooral goed merkbaar in de ochtendurine.

Overactieve schildklier

De symptomen van een overactieve schildklier zijn uiteenlopend en variëren van persoon tot persoon. Mensen met milde hyperthyreoïdie zijn zich er vaak niet van bewust dat ze het hebben omdat er nauwelijks tot geen symptomen optreden. De meeste symptomen houden verband met de toename van het metabolisme, oftewel de stofwisseling. De symptomen kunnen bestaan uit:

• zwelling in de nek veroorzaakt door een vergrote schildklier of struma
• nervositeit, prikkelbaarheid, stemmingswisselingen en verminderde concentratie
• diarree
• moeite met ademhalen
• vermoeidheid en slaapproblemen
• spierzwakte
• hyperactiviteit
• overgevoeligheid voor warmte, overmatig zweten en een warme, klamme huid
• verhoogde eetlust
  Netelroos op de rug / Bron: DLdoubleE, Wikimedia Commons (Publiek domein)
• verhoogde stoelgang en vaak plassen
• onvruchtbaarheid en een verlies van interesse in seks
• jeukende huid en netelroos
• menstruatieproblemen bij vrouwen, met name lichtere periodes of afwezigheid van menstruatie
• versnelde hartslag, soms met hartkloppingen
• roodheid op de handpalmen (rode handen)
• plotseling gewichtsverlies
• trillende handen en beven

Symptomen variëren van persoon tot persoon en mensen hebben zelden last van al deze symptomen. Patiënten met diabetes kunnen verhoogde diabetessymptomen ervaren, zoals vermoeidheid en verhoogde dorst, waardoor ze ook meer plassen en soms ook een stinkende urine kunnen hebben. Bij een te hoge bloedsuikerspiegel zal je urine (en adem) een typische acetongeur hebben.

Vesico-intestinale fistel

Een vesico-intestinale fistel is een abnormale verbinding tussen de blaas en de darmen. Het staat ook wel bekend als 'blaasfistel'. Een blaasfistel is vaak het gevolg van letsel, zoals een schotwond, maar kan ook ontstaan als complicatie van een kwaadaardige tumor die zich heeft verspreid vanuit de blaas of het rectum, of het is te wijten aan ontstekingsziekten als diverticulitis, colitis ulcerosa, of de ziekte van Crohn, waarbij een opening in de blaaswand is ontstaan op de plaats van de infectie.

Stinkende urine en de lever

Een sterke urinegeur kan een teken zijn van een leverziekte. Andere symptomen van leverziekte zijn onder meer:

• Misselijkheid;
• Braken
• Buikpijn
• Gele huid of ogen, genaamd geelzucht;
• Gevoel van zwakte;
• Opgeblazen gevoel;
• Gewichtsverlies (onbedoeld afvallen).

Raadpleeg je arts meteen als je symptomen hebt van een leverziekte. Onbehandelde leverziekte kan levensbedreigend zijn.

Stinkende urine door soa (met afscheiding)

Sommige seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) veroorzaken stinkende urine. Vele anderen veroorzaken symptomen die in het begin vaak worden aangezien voor stinkende urine, zoals de soa's die stinkende afscheiding veroorzaken. Voorbeelden van soa's die stinkende urine kunnen veroorzaken, zijn onder andere trichomoniasis, chlamydia en gonorroe. Seksuele activiteit kan ook de kans vergroten dat je een urineweginfectie of schimmelinfectie ontwikkelt, die beide samenhangen met vieze geurtjes.

Trichomoniasis

Trichomoniasis is een seksueel overdraagbare aandoening (soa), die wordt veroorzaakt door een parasiet. De boosdoener kan een ontsteking van de vagina, plasbuis of blaas veroorzaken. Het kan goed worden behandeld met antibiotica. De symptomen beginnen meestal zo’n 3 tot 21 dagen na infectie met de parasiet, maar soms ontstaan de klachten pas na jaren.

Vrouwen ervaren vaker klachten dan mannen. Meisjes en vrouwen kunnen last hebben van de volgende klachten:

• verandering van de vaginale afscheiding, zoals meer vaginale afscheiding of een verandering in de textuur, dunner of schuimachtig, soms groenig van kleur en de afscheiding kan een vieze geur hebben (muf, visgeur)
• pijnlijke vagina, jeukende vagina en ontstoken vagina
• pijn bij het plassen
• pijn bij het vrijen

De meeste jongens en mannen met trichomonas hebben nauwelijks tot geen tekenen of symptomen. De ontsteking gaat vaak spontaan over bij jongens en mannen. Wel kan de infectie een enkele keer leiden tot een ontsteking van de plasbuis (plasbuisontsteking), wat gepaard gaat gepaard met een branderig gevoel bij het plassen en soms afscheiding uit de plasbuis. Ook kan de eikel rond de uitgang van de plasbuis kan rood en geïrriteerd zijn.

De behandeling bestaat uit een eenmalige dosis antibiotica. Het is verder van belang dat de seksuele partner(s) uit de laatste vier weken wordt (worden) ingelicht en worden behandeld, ongeacht of zij wel of geen klachten hebben.

Chlamydia

Chlamydia is een seksueel overdraagbare aandoening (soa) die wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis. Chlamydia is een soa, wat betekent dat het wordt overgedragen door seksueel contact. In Nederland is het anno 2024 (vooral onder jongeren) de meest voorkomende soa. Vooral vrouwen hebben vaak geen last van klachten, waardoor ze niet merken dat ze een chlamydia-infectie hebben opgelopen. Hierdoor kunnen ze het ongemerkt aan anderen doorgegeven. Het is echter ook bekend dat een onbehandelde chlamydia-infectie bij vrouwen ernstige gevolgen kan hebben. Vrouwen kunnen er onvruchtbaar van worden, waardoor ze geen kinderen meer kunnen krijgen.

Gonorroe

Gonorroe is een seksueel overdraagbare aandoening (soa) die wordt veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae, welke zich kan nestelen in de slijmvliezen van de vagina, penis, anus, keel en ogen. Gonorroe wordt in de volksmond ook wel 'druiper' genoemd. Het is een veel voorkomende soa die kan worden genezen met antibiotica. Indien niet vroegtijdig behandeld, kan het ernstige gevolgen hebben voor je gezondheid en net als chlamydia leiden tot onvruchtbaarheid.

Het duurt meestal drie tot vijf dagen voordat de eerste symptomen van gonorroe verschijnen. Maar je kunt ook besmet zijn met gonorroe en nergens last van hebben. Je kunt gonorroe verspreiden via orale, anale en vaginale seks. De meeste meisjes en vrouwen die besmet zijn met gonorroe hebben geen symptomen, maar soms kunnen ze de volgende klachten hebben:

• toegenomen of ongewone afscheiding uit de vagina (een pusachtige gele tot groene of waterige afscheiding uit de plasbuis, vandaar de benaming 'druiper')
• branderig gevoel bij het plassen
• pijn in je buik, soms met koorts en koude rillingen
• pijn tijdens de seks

Jongens en mannen die besmet zijn met gonorroe vertonen meestal wel symptomen, welke kunnen bestaan uit:

• afscheiding uit de penis (dik, romig, en geel-groen van kleur)
• branderig gevoel bij het plassen
• pijnlijke of gezwollen testikels

Als gonorroe niet wordt behandeld, kan een infectie ernstige gevolgen hebben. De infectie kan zich uitbreiden in de onderbuik en jongens of mannen krijgen door gonorroe soms een bijbalontsteking, wat hevige pijn in de balzak veroorzaakt, soms uitstralend naar de lies. Vaak gaat dit gepaard met koorts.

Vrouwen kunnen een ontsteking krijgen in de buikholte en vaak betreft het een eileiderontsteking, welke onbehandeld tot onvruchtbaarheid, of tot complicaties bij een zwangerschap zoals een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, kan leiden.

Met behulp van een uitstrijkje of een urinetest wordt bekeken of je gonorroe hebt. Gonorroe kan effectief worden behandeld met antibiotica. Een follow-up bezoek aan de (huis)arts is van belang om te controleren of alle tekenen van de infectie verdwenen zijn.
Als je gonorroe hebt, dan moet je ook iedereen met wie je de afgelopen periode seks hebt gehad inlichten zodat zij zich kunnen laten testen op gonorroe.

Urine stinkt bij vrouw

vieze urinelucht tijdens overgang

Overgang kan klachten met zich meebrengen, waaronder veranderde urinegeur.

Vaginitis

Stinkende urine kan ook een teken zijn van vaginitis. Vaginitis is een ontsteking van de vagina. In de meeste gevallen is een infectie de oorzaak.

Sterke urine tijdens zwangerschap

Als gevolg van hormonale veranderen tijdens de zwangerschap, kan de urinegeur van een vrouw die zwanger is sterker zijn. Ook komt een urineweginfectie vaak voor tijdens de zwangerschap en dit kan stinkende urine veroorzaken.

Prostaatontsteking

Bij mannen met een prostaatontsteking kan pijn en plasproblemen ontstaan. Prostaatontsteking leidt mogelijk tot blaasinfecties die stinkende urine met zich meebrengen.

Naar ammoniak ruikende urine door de nieren

Nierstenen

Stinkende urine kan soms te maken hebben met nierstenen. Dit kan gepaard gaan met hevige pijn op de plaats waar de nieren zich bevinden, lage rugpijn, pijn bij het plassen en bloed in de urine.

Nierziekte

Nierziekte zorgt ervoor dat chemicaliën in de urine geconcentreerd worden en een geur veroorzaken die lijkt op ammoniak. Nierstoornissen kunnen ook hoge bacteriën en eiwitniveaus in de urine veroorzaken, wat kan bijdragen aan een vieze, stinkende ammoniakgeur.

Onderzoek en diagnose

Om te bepalen of je urinegeur door een medische aandoening wordt veroorzaakt, zal de arts verschillende tests gebruiken. Enkele onderzoeken die gebruikt kunnen worden zijn:

Urineonderzoek

Een monster van je urine wordt getest op tekenen van bepaalde soorten bacteriën, evenals andere elementen (bijvoorbeeld tekenen van een infectie), en er kan ook een bacteriekweek van het monster worden genomen.

Cystoscopie

Een cystoscopie is een kijkonderzoek in de blaas, uitgevoerd met een flexibele cystoscoop, waarbij gezocht wordt naar eventuele afwijkingen. In onder meer de volgende gevallen wordt er een cystoscopie uitgevoerd:

• als er bloed in de urine zit (microhematurie of macrohematurie)
• als een blaastumor wordt vermoed
• controleonderzoek na behandeling van blaaskanker
• bij verdachte vreemde voorwerpen in de blaas of urethra (plasbuis)
• bij plasstoornissen
• bij urine-incontinentie om de sluitspier te beoordelen
• vermoeden van een fistelvorming tussen de urineblaas en de darm of vagina
• bij vermoeden van een plasbuisvernauwing

Beeldvormend onderzoek

Beeldvormende onderzoek wordt niet vaak gebruikt bij een afwijkende urinegeur, zoals stinkende urine. Maar als de geur langer duurt dan 12 uur en er is geen teken van infectie naar aanleiding van de urineanalyse, dan kan de arts ervoor kiezen om een röntgenfoto te maken of echografie uit te voeren.

Behandeling van stinkende urine

De behandeling van stinkende urine hangt af van de onderliggende oorzaak. de meest voorkomende oorzaak van stinkende plas is een blaasontsteking. Normaal gesproken is een blaasontsteking goed te behandelen. Neem contact op met je huisarts als je koorts krijgt of ziek wordt of als de klachten aanhouden. Mannen, kinderen, zwangere vrouwen, mensen met verminderde weerstand en mensen met afwijkingen aan de urinewegen moeten sowieso contact opnemen met de huisarts als ze een blaasontsteking hebben of als ze vermoeden dat ze een blaasontsteking hebben. De huisarts kan antibiotica voorschrijven om de bacteriën te bestrijden.

Een blaasontsteking kan ook uit zichzelf verdwijnen. De klachten kunnen ondertussen verlicht worden door vier uur lang ieder half uur een halve liter water te drinken. Hiermee spoel je als het ware de bacteriën uit de blaas. Zo nodig kun je paracetamol als pijnstiller gebruiken. Cranberry kan mogelijk helpen bij het voorkomen van blaasontsteking bij vrouwen die last hebben van terugkerende blaasontstekingen. Maar om een enigszins positief effect van het sap te hebben, moeten vrouwen ten minste twee glazen per dag drinken over een hele lange periode.

Gezonde plasgewoonten

De volgende drink- en plasgewoonten houden je blaas gezond en voorkomen stinkende urine:

• Voldoende water drinken is belangrijk, want hiermee spoel je je urinewegen en je blaas door en hebben ziekmakende micro-organismen minder kans om te overleven.
• Plas vijf tot zeven keer per dag en als e dat niet doet, zul je meer water moeten drinken.
• Normaal gesproken hoef je 's nachts vaak maar één keer het bed uit om te plassen.
• Ga plassen zodra je aandrang voelt en houd je plas niet op.
• Ga rechtop zitten om te plassen. Dit is ook voor mannen de beste houding om de plas leeg te plassen.
• Neem je tijd en knijp niet te snel af omdat je gehaast bent.

Prognose en vooruitzichten

Een afwijkende en vieze urinegeur kan worden veroorzaakt door tal van redenen, soms onschuldig en soms ook niet. Als de geur na 12 uur niet verdwijnt, doe je er verstandig aan je huisarts te raadplegen om een onderliggende aandoening uit te sluiten.

Lees verder

• Bloed in de urine: oorzaken bloed in plas bij man en vrouw
• Urine kleur: blauwe of groene urine en oranje-rode plas
• Urine: moeilijk urineren (plassen), retentie, incontinentie
• Urineweginfectie: symptomen, oorzaken en behandeling
• Vaak plassen: oorzaken veel plassen 's nachts of overdag