Hyperelastische huid: Ongewoon rekbare huid

Een hyperelastische huid staat voor een ongewoon rekbare huid, wat mogelijk een symptoom is van vele ziekten. Collageen, een eiwitbestanddeel uit bindweefselvezels en (kraak)been, is verantwoordelijk voor de elasticiteit van de huid. Collageen bevindt zich in de meeste weefsels in het lichaam. Bij een overproductie van collageen treedt hyperelasticiteit op. Een aantal zelfzorgmaatregelen zijn nodig om de hyperelastische huid die tevens erg gevoelig is, niet te beschadigen. De medische behandeling richt zich op de onderliggende aandoening die de hyperelasticiteit van de huid veroorzaakt.

• Oorzaken hyperelastische huid
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling

Oorzaken hyperelastische huid

Ehlers-Danlos syndroom

Het Ehlers-Danlos syndroom (= mesenchymose) een erfelijke bindweefselziekte met een sterk gevarieerd ziektebeeld. De symptomen omvatten onder andere hyperelasticiteit van de huid, fragiliteit van bloedvaten, gewrichtsdislocaties, oogafwijkingen en vele andere. De aandoening is het gevolg van biochemische defecten in collageen, bloedplaatjes en sommige plasmaproteïnen. Het belangrijkste symptoom van het Ehlers-Danlos syndroom is de uiterst rekbaar huid, maar daarnaast hebben patiënten erg buigbare gewrichten. Een andere benaming voor patiënten met het Ehlers-Danlos syndroom zijn "rubbermannen" of "rubbervrouwen".

Aandoeningen

Andere veel voorkomende aandoeningen en syndromen resulteren mogelijk in hyperelasticiteit van de huid:

• een subcutaan T-cellymfoom
• het LEOPARD-syndroom (erfelijke ziekte met symptomen aan huid, ogen, longen, genitaliën, hart, longen en groei)
• het syndroom van Marfan
• osteogenesis imperfecta (aangeboren botaandoening gekenmerkt door broze botten met vaak botbreuken tot gevolg)
• pseudoxanthoma elasticum (zeldzame genetische aandoening die zorgt voor fragmentatie en mineralisatie van elastische vezels in sommige weefsels)
• zongerelateerde veranderingen van de oudere huid (langdurige blootstelling aan de schadelijke UV-stralen van zonlicht)

Diagnose en onderzoeken

Wanneer een patiënt een abnormaal elastische huid of een extreem gevoelige huid heeft, inspecteert de dermatoloog deze huid. Hij onderzoekt de patiënt en bevraagt de patiënt over de aanwezigheid van mogelijk andere symptomen. Hij wil tevens weten wanneer de huidelasticiteit ontstaan is, of de patiënt reeds een voorgeschiedenis had van een gemakkelijk beschadigde huid enzovoort. Het is bovendien nuttig voor de arts om informatie te krijgen over familieleden van de patiënt die mogelijk lijden aan het Ehlers-Danlos syndroom. De diagnose van een hyperelastische huid gebeurt op basis van de zichtbare symptomen. Bij de aanwezigheid van andere symptomen voert de arts bijkomende onderzoeken uit.

Behandeling

Zelfzorg
De patiënt voorkomt het best een beschadiging van de huid omdat de huid gevoeliger is dan normaal. Daarom draagt de patiënt het best handschoenen bij het gebruik van gereedschap of bij het tuinieren. Zonnebrandcrème is aangewezen bij blootstelling aan zonlicht. Verder gebruikt de patiënt geen collageen huidverzorgingsproducten zonder overleg met de arts. Tot slot is hij voorzichtig met scherpe voorwerpen om snijwonden, schaafwonden of littekens te voorkomen.

Professionele medische zorg

Een behandeling voor de huidafwijking zelf is niet voorhanden, maar de onderliggende aandoening valt vaak wel te behandelen. Een combinatie van fysiotherapie, medicatie, en soms chirurgie is mogelijk bij patiënten met het Ehlers-Danlos syndroom. Bij een subcutaan T-cel lymfoom krijgt de patiënt lokale (op de huid aangebracht) steroïden, bestraling en chemotherapie. Wanneer deze behandelingen succesvol zijn, vermindert de hyperelastische huid eveneens.