Hoe gaat de Joodse besnijdenis (Briet Mila) in z'n werk?
Het instrument dat gebruikt wordt voor de besnijdenis wordt 'Izmel' genoemd. Dit is een vlijmscherp chirurgisch mesje. Wanneer het instrument volgens de Halacha (Joodse wet) wordt gebruikt, is de circumcisie onmiddellijk en bijna pijnloos. Er worden geen klemmen gebruikt zoals in een ziekenhuis. Juist het gebruik van klemmen maken de besnijdenis pijnlijk. De klemmen binden de bloedvaten af en veroorzaken extreme pijn en een trauma bij het kind. Het kind kan zelfs in shock geraken.
De Joodse wet
De Joodse wet verbiedt het gebruik van een klem voor de rituele besnijdenis. Het tast de huid aan en veroorzaakt het kind veel pijn en dat is verboden. Bovendien moet er bloed vloeien. En dat gebeurt niet wanneer er klemmen worden gebruikt.
Het debat over de besnijdenis
Aan de ene kant wordt gezegd dat er medische voordelen zijn bij de besnijdenis zoals een lager risico voor kanker en infecties. Aan de andere kant kan de besnijdenis een trauma veroorzaken wanneer er klemmen worden gebruikt.
Reden voor de circumcisie (besnijdenis): ritueel - teken van God
Hoewel er misschien medische voordelen zijn voor een besnijdenis, is de reden voor de Joodse besnijdenis een rituele (een teken van God). Het is een snelle en bijna pijnloze methode. Vele urologen en getrainde chirurgen bevestigen dit.
Bijna zonder pijn
Een misvatting is dat de baby veel pijn ondervindt van de besnijdenis. In werkelijkheid is de rituele besnijdenis bijna pijnloos voor het kind. Dit in tegenstelling tot de besnijdenis die in ziekenhuizen plaatsvindt waarbij een Gamco klem wordt gebruikt waardoor er geen bloed vloeit. Hierdoor ervaart het kind grote pijn. Bij de rituele besnijdenis wordt met een scherp mesje een klein stukje van de huid weggehaald. Er wordt geen vlees of spier gesneden.
Hoe weet men dat de circumcisie pijnloos is? Het is weleens voorgekomen dat een volwassene werd besneden die immuun was voor een verdoving. De patiënt ervoer desondanks geen pijn. Toen de besnijdenis klaar was vroeg de patiënt wanneer deze zou plaatsvinden. Het was alleen toen de chirurg de bloedvaten afbond en de huid hechtte dat de patiënt merkte dat de verdoving niet werkte. Omdat bij een baby geen hechting plaatsvindt en de bloedvaten niet worden afgebonden, weten we dat de baby geen pijn heeft. Bovendien zijn de zenuwen van een baby nog niet helemaal ontwikkeld.
Waarom huilt een baby dan? Een baby gaat huilen zodra zijn luier wordt afgedaan en hij naakt ligt. Hij voelt dan de kou. De baby gaat al huilen voordat de besnijdenis daadwerkelijk plaatsvindt. Bovendien stopt de baby met huilen na de besnijdenis en valt gewoonlijk in slaap. Het ongemak dat de baby ondervindt is alleen het verband dat de wond bedekt. Daardoor kan de baby weer gaan huilen.
Cijfers over besnijdenis in Israël anno 2017
Een onderzoek eind december 2017 door het Opperrabbinaat over besnijdenis toonde aan dat 98% van de respondenten hun zonen besneden heeft. De enquête, die 501 respondenten met zonen die in de afgelopen vijf jaar zijn geboren, omvatte, toont aan dat 86% van de mensen die besnijden niet overwegen om iets anders te doen. Onder de ouders jonger dan 30 jaar gaf 96% aan niet te twijfelen of ze hun zonen zouden besnijden. Van degenen die een arts hebben gekozen om de besnijdenis uit te voeren, hebben de meesten (63%) iemand gekozen die ook een gecertificeerde mohel is (iemand die is opgeleid om religieuze besnijdenis uit te voeren). 6% koos echter een arts zonder religieuze opleiding, en 1% koos een mohel die niet wordt erkend als gecertificeerd door het Opperrabbinaat. Uit de enquête bleek ook dat 83% van de respondenten tevreden was met hun mohel en hem zou kiezen om hun volgende zoon te besnijden, terwijl slechts 17% iemand anders zou kiezen. Bovendien kozen de meeste ouders hun mohel op basis van de aanbeveling van vrienden (45%) en familie (48%). Voor 27% is eerdere ervaring belangrijk, en 10% van de ouders, met name seculiere ouders, gebruikte het internet om hun zoektocht te ondersteunen. Na de besnijdenis onderzocht 58% van de mohels de baby's, 19% nam telefonisch contact op met de ouders om er zeker van te zijn dat alles goed was, 17% nam geen contact op met de ouders en 7% (meestal degenen die ook dokters zijn) sprak met de ouders aan de telefoon en verifieert dat alles goed was door het bekijken van foto's.