Wat te doen na een verkrachting en seksueel geweld?

Wat te doen na een verkrachting en seksueel geweld?Ongewenst seksueel gewelddadig contact veroorzaakt onder de slachtoffers - meestal jonge meisjes en vrouwen - lichamelijke en psychische schade. Emotionele hulp en letsel behandeling is gewenst. Controle op seksueel overdraagbare aandoeningen, geslachtsziekten en op het HIV virus is noodzakelijk. Wat te doen na een verkrachting? Is aangifte doen en een medisch onderzoek noodzakelijk? Wat zijn de lichamelijke en psychische gevolgen na seksueel geweld? Een overzicht:

Verkrachting en poging tot verkrachting

Seksueel geweld van - voornamelijk - jonge meisjes en vrouwen, zijn de laatste jaren schrikbarend gestegen!

Aangifte doen

Het vermoeden bestaat - helaas! - dat lang niet alle slachtoffers van seksueel geweld en verkrachting aangifte doen. Zeker als de dader een bekende is, blijft aangifte doen vaak achterwege.

Werkelijk aantal verkrachtingen

Juist omdat niet iedere slachtoffer aangifte doet, zal het werkelijk aantal verkrachtingen en pogingen tot verkrachting vele malen hoger zijn.

Hulp is noodzakelijk

Ondanks de schaamte, ondanks de grote schok en het intense verdriet, is onmiddelijk actie ondernemen en hulp zoeken noodzakelijk voor iedere slachtoffer van seksueel geweld!

Politie en de huisarts waarschuwen

Hoe sneller het slachtoffer de politie en de huisarts inschakeld, hoe beter eventuele opgelopen infectieziekten zijn te voorkomen en hoe sneller er een onderzoek naar de plaats delict en de dader gedaan kan worden.

Lichamelijke gevolgen van seksueel geweld

Iedere slachtoffer van seksueel geweld staat ongewild bloot aan besmetting van:
  • Geslachtsziekte
  • Seksueel overdraagbare aandoeningen
  • HIV virus
  • Ongewenst zwangerschap

Psychische gevolgen van seksueel geweld

Iedere slachtoffer van seksueel geweld heeft (vaak) te maken met een enorm opgelopen trauma. Dit uit zich vooral in:
  • Angstaanvallen
  • Slapeloosheid
  • Schuldgevoelens
  • Depressiviteit
  • Posttraumatische stressstoornis

Medisch onderzoek noodzakelijk

Iedere slachtoffer van seksueel geweld en verkrachtingen dient te onderzocht worden door een arts op:
  • Letsel
  • Infectieziekten
  • Geslachtsziekten
  • Seksueel overdraagbare aandoeningen
  • Aanwezigheid van sperma van de dader (dat tijdens het proces als bewijs materiaal gebruikt kan worden)
  • Aanwezigheid van het HIV virus

Morning-after pil

Iedere slachtoffer van seksueel geweld en verkrachting heeft een kans op een ongewenste zwangerschap. Als de kans reeel bestaat dat het slachtoffer zwanger zou kunnen zijn geworden, krijgt het slachtoffer een "morning-after pil".

Antibiotica kuur

Iedere slachtoffer van seksueel geweld en verkrachting staat - ongewild - bloot aan de gevaren van een besmetting van een geslachtsziekte en van seksueel overdraagbare aandoeningen - zoals bv: gonorroe en chlamydia - Om deze eventuele besmetting te voorkomen daadwerkelijk door te breken, krijgt iedere slachtoffer een antibiotica kuur voorgeschreven.

Antivirusmiddel

Iedere slachtoffer van seksueel geweld en verkrachting heeft - ongewild - een kans van het oplopen van het HIV virus. Als deze kans inderdaad reeel is, krijgt elk slachtoffer een antivirusmiddel om het risico van het daadwerkelijk krijgen van het HIV virus tot een absoluut minimum te beperken.

Kalme en rustige sfeer

Elk slachtoffer van seksueel geweld en verkrachting zal in een hevige schok verkeren. Om het slachtoffer zo veel mogelijk te ontzien, zal het medisch onderzoek na de verkrachting in een bijzonder rustige en vriendelijke sfeer worden verricht.
Niets wordt zonder de toestemming van het slachtoffer uitgevoerd. Niets hoeft, alles mag.

Nazorg

Elk slachtoffer van seksueel geweld en verkrachting krijgt na een week a 10 dagen nazorg.

Controle op seksueel overdraagbare aandoeningen (soa´s)

Ieder slachtoffer krijgt na gemiddeld 6 weken na de verkrachting een controle op geslachtsziekten en soa´s.

Controle op het HIV virus

Ieder slachtoffer krijgt na gemiddeld 3 maanden en na 6 maanden na de verkrachting een controle op het HIV virus als wel op hepatitis B en C.

Psychologische hulp en emotionele steun

Voor elk slachtoffer van seksueel geweld en verkrachting is het bijzonder sterk aan te raden om extra psychologische hulp in te roepen. Gedacht kan worden aan oa:
  • Groepstherapie
  • Counseling
  • Psychologg
  • Seksuoloog

Zelfhulpgroepen van slechtoffers van verkrachtingen

Het grote voordeel van zelfhulpgroepen is zonder meer dat iedereen in de groep zelf ook slachtoffer is van seksueel geweld. Zij weten precies wat elk slachtoffer doormaakt, zowel lichamelijk als psychisch. Zij zorgen behalve voor emotionele steun ook voor zeer bruikbare adviezen!

Verwerkingsproces

De lichamelijke pijn, letsel en littekens trekken uiteindelijk wel weg. Innerlijke pijn, het gevoel in het diepst van je ziel gewelddadig geraakt te zijn, het trauma en het verdriet...Het verschilt van persoon tot persoon en ook hoe gewelddadig de verkrachting was hoe het verwerkingsproces zal verlopen en hoe lang je er over doet alles te verwerken en een plaatsje te geven. Om alles goed te verwerken is het van groot belang dat elk slachtoffer over de nare ervaringen van het seksueel geweld kan praten. Het zal lang duren voordat het slachtoffer over de ergste schok heen is. Nog langer voordat de nare ervaring helemaal is verwerkt, als het al ooit helemaal verwerkt zal worden.

Verkrachter altijd achter de tralies

Voorheen kon een verkrachter wegkomen met slechts een taakstraf, iets wat niet altijd bevorderend werkte voor het verwerkingsproces van de slachtoffers. Echter nu, November 2010 is besloten dat een verkrachter altijd achter de tralies komt. Een verkrachter komt niet meer weg met een taakstraf. Behalbe de verkrachter moet ook een ontuchtpleger en mishandelaars de cel in en komen niet meer weg met een taakstraf. Zedenmisdrijven zoals een verkrachting is zo traumatisch voor de slachtoffers dat minister van Opstelten vind dat een verkrachter zwaarder gestraft moet worden. Het wetsvoorstel wordt hierdoor aangescherpt.
© 2009 - 2025 Roberta, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Vanaf 2021 is InfoNu gestopt met het publiceren van nieuwe artikelen. Het bestaande artikelbestand blijft beschikbaar, maar wordt niet meer geactualiseerd.
Bronnen en referenties
  • Het medisch handboek - Orde van medisch specialisten - Kosmos
  • http://www.stophuiselijkgeweld.nl/
  • http://www.postbus51.nl/nl/home/themas/maatschappij-en-samenleving/geweld-overlast-en-mishandeling/huiselijk-geweld?wt.srch=1&wt.mc_id=2996424567&campaign=Maatschappij%20en%20samenleving&adgroup=Huiselijk%20geweld&keyword=steunpunt%20huiselijk%20geweld
  • http://www.huiselijkgeweld.nl/organisaties/steunpunten.html
  • http://shginfo.nl/
  • http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/binnenland/)/components/actueel/rtlnieuws/2010/11_november/18/binnenland/verkrachter-altijd-achter-tralies.xml
Reacties
Elisabeth, 01-04-2011
Mijn kleinzoon van 7 jaar is verkracht door zijn stiefbroertje van 13 jaar. Er is melding gedaan door zijn moeder, maar aangifte is erg lastig omdat mijn kleinzoon verhoord moet worden. Hij is gelukkig in behandeling bij psycholoog. Hij heeft het aan mij verteld. Zodra hij er aan toe is wil ik met hem alsnog aangifte doen. Wat ik heel erg moeilijk vind dat de dader aan alle kanten beschermd word zijn psycholoog wilde na 2 sessies dat de dader met zijn leven door moest en dat als hij zijn excuses aanbood dan zand erover. Hier zijn de slachtoffers zeker niet aan toe. Mijn kleinzoon zal hier zijn leven mee belast zijn. Een volwassen verkrachter willen ze altijd met celstraf (zie artikel) straffen. Hoe zit dat met minderjarige verkrachter. Moet zijn voetbalclub en school niet op de hoogte zijn? Mag ik daar zelf een melding van maken? Je moet er niet aan denken dat andere kinderen hetzelfde overkomen. Ik begrijp dat de vervolgafspraken van de verkrachter afgezegd worden. Moet zo'n jongen niet verplicht behandeld werden om herhaling te voorkomen? Ik worstel hier mee. Wie geeft mij antwoord?Reactie infoteur, 04-04-2011
Beste Elisabeth,

Schokkend en wat een afschuwelijke belevenis voor je kleinzoon! Woorden schieten te kort!

In principe zou er aangifte gedaan moeten worden in de gemeente van de plaats delict, maar, er zijn politiebureaus die een gespecialiseerde afdeling Jeugd- en Zedenzaken hebben, allen zijn speciaal getraind en deskundig om met hele kleintjes om te gaan na een traumatische ervaring als een verkrachting. Aangeraden wordt om van te voren een afspraak te maken. Je kleinzoon is echt in goede handen op zulke politiebureaus. Voelt je kleinzoon zich niet op z´n gemak om naar een politiebureau met een speciale afdeling Jeugd-en Zedenzakente gaan om aangifte te doen, ze kunnen ook thuis komen of bij oma thuis langs komen! (Aangifte doen betekent trouwens niet dat je kleinzoon in hoeft te gaan op lastige en/of moeilijke vragen!)
Wat is nu het grote voordeel van deze gespecialiseerde politiebureaus, behalve voor je kleinzoon die echt in deskundige handen terechtkomt tijdens de aangifte, is precies waar je mee worstelt in je achtergelaten bericht beste Elisabeth: de juridische mogelijkheden en wat te doen met deze jonge verkrachter die nondejuh het stiefbroertje is? De rechercheurs van deze gespecialiseerde afdelingen kunnen precies die vragen beantwoorden over bijvoorbeeld "Moet de school van deze jonge verkrachter ingelicht worden?" Want beste Elisabeth, je hebt helemaal gelijk als je schrijft: je moet er toch niet aan denken dat andere kinderen dit moet overkomen.

Voor jonge verkrachters, zoals het stiefbroertje, moet een goede opvang en deskundige begeleiding geregeld worden om meer onheil te voorkomen. De "gemeenschap" vind dat dat betere resultaten oplevert dan celstraffen opleggen. Celstraffen worden per jaar ook flink minder en korter als het om minderjarige verkrachters gaat. Veel rechters (als het al een rechtzaak wordt) besluiten over te gaan tot een taakstraf en begeleiding.

Even een aantal artikelen op een rij, die hopelijk, belangrijk kunnen zijn voor je kleinzoon:

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/slachtofferbeleid
http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/vragen-en-antwoorden/geldt-er-een-verjaringstermijn-voor-het-aangeven-van-seksueel-misbruik-van-kinderen.html
http://www.seksueelgeweld.nl/linkhulp/linkhulpDetails.php?linkhulp_id=19

Om te achterhalen waar de dichtsbijzijnde politiebureau zit met een Jeugd en Zedenzaken afdeling, zou ik de dichtsbijzijnde poltiebureau bellen en de informatie opvragen of eventueel via het internet.

Beste Elisabeth, woorden schieten te kort bij het lezen van je bericht. Het is de nachtmerrie van iedere ouder en grootouders, waarvan je hoopt dat het nooit jouw (klein) kind treft. Ik wil je heel graag heel veel kracht en wijsheid toewensen, ook voor de moeder en zeker voor je kleinkind. Ik hoop van ganser harte dat je kleinzoon een sterke familie om zich heen heeft die hem door dik en dun gaat steunen. Heel veel sterkte toegewenst!

Met vriendelijke groet, Roberta
Manon, 12-10-2010
Ik had dezelfde vraag als J. Ik moet een profielwerkstuk maken en besloot hiervoor uit te zoeken hoe het zit met de Rape Kit Backlog in Nederland. Ik heb al een aantal dingen uit het antwoord op J\'s vraag gehaald, maar ik ben toch wel benieuwt of Nederland een vergelijkbare Backlog heeft, zoals diegene waarin Amerika nu veel aandacht aan gegeven wordt. Weet u misschien of er sites over beschikbaar zijn?Reactie infoteur, 13-10-2010
Beste Manon,

Ik heb eens een rondje internet gedaan, maar ik kom geen Nederlandse of Nederlandstalige sites tegen over Rape Kit Backlog In Nederland. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet voorkomt in NL. Ik denk wel dat het fahankelijk is of het slachtoffer na het doen van een medisch onderzoek na een verkrachting aangeifte gaat doen.

Als je echt meer informatie wil, zou je een ziekenhuis bij je in de buurt moeten bellen en vragen of je iemand van de medische staf mag intervieuwen in naam van je profielwerkstuk, en dan vragen wat er gebeurd met een medisch onderzoek.

Ook zou je de officier van justitie bij jou in de buurt eens kunnen opbellen en proberen een afspraak te maken via zijn/haar secretaresse, ook onder het motto dat je een profielwerkstuk moet maken en graag een paar vragen wil stellen over het medisch onderzoek na een verkrachting.

Beste Manon, ik wil je graag heel veel succes toewensen met het profielwerkstuk en ik hoop dat je de antwoorden vind die je zoekt!

Met vriendelijke groet, Roberta
J., 28-09-2010
Hoi,
Ik heb een vraagje wat gebeurt er met het Medisch onderzoek nadat dat is afgenomen in Amerika hoor je namelijk erg veel over Rape Kit Backlog (Medisch onderzoeken die blijven liggen) Nu vraag ik me al een tijd af hoe zit dit in Nederland?
JReactie infoteur, 30-09-2010
Beste J,

Na een verkrachting kan het slachtoffer een medisch onderzoek laten doen. Tijdens dit onderzoek wordt er gekeken of er lichaamsvocht en/of sperma van de verkrachter aanwezig is. Deze uitstrijkjes kunnen als bewijs dienen tijdens het proces tegen de verkrachter.

Tegelijk met het medisch onderzoek moet er aangifte gedaan worden bij de politie van de verkrachting. Zij maken een proces verbaal op. Voor het politie onderzoek is het erg belangrijk is dat zij zoveel mogelijk details krijgen om de pakkans van de verkrachter te vergroten.

Voor de bewijsvoering is het erg belangrijk dat er zo snel mogelijk aangifte gedaan wordt, hoe moeilijk ook. De dader kan immers nog in de buurt zijn.

Verjaringstermijn van verkrachting ligt op 15 jaar en voor aanranding is dat 12 jaar. Geregeld is er op het nieuws te horen dat de politie een verkrachtingszaak van (bijvoorbeeld) 8 jaar geleden toch weet op te lossen.

Voor het politie onderzoek is bewijsmateriaal nodig, waaronder het bewijs van het medisch onderzoek.

Het is mogelijk dat de rechercheur het onderzoek niet rond krijgt, omdat er te weinig bewijsmateriaal beschikbaar is, of omdat er te weinig getuigenverklaringen zijn. Ook kan het gebeuren dat na de aangifte lange tijd het slachtoffer niets verneemt over het onderzoek. Maak dan een afspraak met de rechercheur en vraag hoe de zaak er voor staat.
Als er te weinig juridisch bewijs gevonden kan worden, kan het niet komen tot een rechtzaak tegen de verkrachter. Is het slachtoffer hier niet mee eens, moet zij het direct merkbaar maken aan de rechercheur, de chef van de rechercheur of zelfs aan de officier van justitie.

Is er te weinig juridisch bewijsmateriaal, moet de rechercheur op een gegeven moment de zaak laten rusten en stuurt het dossier op naar de officier van justitie. Dat betekent niet dat de politie het slachtoffer niet gelooft, maar er is te weinig bewijsvoering.
Voor het slachtoffer is het enorm belangrijk dat ze contact blijft houden met de rechercheur. Mocht zij het niet eens zijn dat het niet tot een rechtzaak komt, moet ze stappen ondernemen om met zowel de rechercheur, de chef van de rechercheur en zelfs met de officier van justitie te gaan praten, zodat het dossier niet in een \"vergeet\" hoek terecht komt.

Het is voor het slachtoffer van belang dat ze contact blijft houden met de rechercheur over de verkrachting, dat ze alle gegevens eerlijk doorgeeft zodat er voldoende bewijsmateriaal verkregen kan worden.

Met vriendelijke groet, Roberta

Warning: Undefined array key "gebruikersnaam" in /data/sites/web/interatenl/subsites/infonu.nl/include/article.php on line 246

Deprecated: strtolower(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /data/sites/web/interatenl/subsites/infonu.nl/include/article.php on line 246

Fatal error: Uncaught Error: Undefined constant "datum" in /data/sites/web/interatenl/subsites/infonu.nl/include/article.php:249 Stack trace: #0 /data/sites/web/interatenl/subsites/infonu.nl/index.php(82): include() #1 {main} thrown in /data/sites/web/interatenl/subsites/infonu.nl/include/article.php on line 249