De geneeskracht van persimoen

Van oorsprong komt de persimoenboom van de oostkust van de V.S., van New York tot Florida en zijn verschijningsgebied strekt zich landinwaarts uit tot de Missippirivier. De Amerikaanse persimoen kan ook in Nederland en België groeien. Een persimoenboom wordt doorgaans ongeveer 20 meter hoog maar er zijn exemplaren bekend die 35 meter hoog zijn. Om vruchten te verkrijgen moeten mannelijke en vrouwelijke persimoenbomen bij elkaar in de buurt staan. De vruchten zijn tot zes centimeter in doorsnede, oranje tot zwart van kleur en bevatten een ruime hoeveelheid aan vitamine C. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Naamgeving persimoen
• Algemene info persimoen
• Familie persimoen
• Traditionele geneeswijzen
• Eettips persimoen
• Zaden als koffiesurrogaat
• Wonden en zweren
• Diarree
• Difterie
• Waterzucht
• Koorts
• Aambeien
• Spruw

Naamgeving persimoen

De Latijnse naam van persimoen is Diospyros virginiana. Diospyros betekent letterlijk ´godenvrucht´ of ´ vrucht van de goden´. Virginiana is de toevoeging die is gegeven omdat hij in de staat Virginia in de V.S, wordt aangetroffen. Thomas Harriot is de eerste die de persimoen beschreef. Hij vond zijn zoetheid lekkerder dan die van kersen. Harriot woonde in een kolonie in Virginia. Het woord persimoen komt uit een Indiaanse taal, het Powhatan. Deze taal werd gesproken door de Indianen die woonden aan de oostkust in Noord-Amerika. Het woord in het Powhatan was pasimenan, en dat betekent: ´hij die fruit kunstmatig droogt´. Persimoen werd blijkbaar veel gebruikt om gedroogd te worden zodat ze het hele seizoen kan worden gegeten. William Strachey was de eerste westerling die de naam persimoen gebruikte. Hij noteerde deze naam in zijn boek ´Historie of Travell into Virginia Brittania´.

Algemene info persimoen

Persimoen is familie van de kaki. Net als de kaki is het een pathonocarpische boom. Dat houdt in dat de vruchten geen zaad krijgen als de bloemen niet bestoven worden, maar de boom krijgt wel vruchten. Persimoen wordt het meest gekweekt in Azië; China, Korea en Japan staan 1, 2 en 3 op de lijst met meest producerende landen van persimoen. Het gaat hierbij niet om de Amerikaanse persimoen, maar een Aziatische variant die we kaki noemen. De Amerikaanse persimoen is kleiner en heeft iets meer zaadjes. Daarom wordt deze niet gebruikt als cultuurgewas. De meeste Amerikaanse persimoenbomen groeien in het wild in de V.S.

Familie persimoen

Er zijn een aantal familieleden van de Amerikaanse persimoen. De kaki is daar één van. De andere staan hieronder beschreven:

• Aziatische persimoen of Japanse persimoen groeide van oorsprong in Oost-Azië en Pakistan. Deze vrucht was de basis voor de kakivrucht van het ras sharon, genoemd naar de sharonvallei in Israël.
• Lotus persimoen groeide van oorsprong in Zuid-Europa en Azië en werd ´Fruit van de goden´ genoemd. Deze vrucht wordt genoemd in Odysseus, wie van deze vrucht at, vond het zo lekker dat hij vergat naar huis te keren.
• Zwarte persimoen komt van oorsprong uit Mexico, Hij heeft een groene schil en wit vruchtvlees dat naarmate hij rijper wordt naar zwart verkleurd.
• Mabolo of fluweelappel komt van oorsprong uit de Filipijnen, Korea en China. Hij is helder rood als hij rijp is.
• Indiase persimoen is een stuk kleiner en smaakt minder lekker. Deze vrucht wordt meer gegeten om zijn medicinale waarde dan om zijn culinaire eigenschappen.
• Texaanse persimoen komt uit Texas, Oklahoma en Noord-Mexico. Hij wordt zwart aan de buitenkant en heeft een maximale diameter van slechts 2.5 centimeter. Als de bessen paars tot zwart worden zijn ze rijp en zoet.

Traditionele geneeswijzen

Persimoenen zijn door Indianen en kolonisten in de V.S. medicinaal gebruikt als samentrekkend middel, antisceptica en voor de behandeling van baarmoeder bloeding, diarree en dysenterie, difterie, waterzucht, koorts, gonorroe, aambeien, syfilis en spruw. De adstringerende of samentrekkende werking geldt vooral voor de onrijpe vrucht.

Eettips persimoen

De vruchten kun je rauw als snack eten maar ze kunnen ook worden gekookt om te verwerken tot compote of jam. Verder is het mogelijk om de vrucht te drogen. Een rijpe vrucht heeft zacht vruchtvlees en smaakt zoet. De vruchten worden sinds de 17e eeuw, de tijd van de kolonisten, gebruikt in recepten voor puddings en taarten. Gedroogde stukjes persimoen worden in cakes gedaan om deze een natuurlijke zoete smaak te geven.

Zaden als koffiesurrogaat

Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog werden de zaden soms gebruikt als knopen. De zaden van persimoen worden geroosterd met als doel ze te gebruiken voor een surrogaatkoffie. In dezelfde Amerikaanse burgeroorlog was er soms een boycot van producten en kon men niet aan koffie komen. Allerlei producten werden gebruikt als vervangingsmiddel, zoals cichoreiwortel, paardenbloemwortel, meloenzaden, katoenzaden, mais, pinda´s, rijst, rogge, suikerrietzaad, zoete aardappel en tarwe. Maar de meeste mensen vonden de persimoenzaden de beste vervanging van echte koffie.

Wonden en zweren

In de tijden van de burgeroorlog waren er niet genoeg medicijnen. Men gebruikte als deze voor handen was een persimoen om wonden schoon te maken. Hierbij werd gezegd dat deze Amerikaanse kakivariant pijn doet op een wond; dat komt door zijn antiseptische werking. Uitwendige zweren werden ook met het vruchtvlees van de persimoen behandeld. Een baarmoederbloeding kon er ook mee worden behandeld.

Diarree

Dysenterie is diarree met bloed in de ontlasting. Voor de behandeling van diarree en dysenterie werd de persimoenvrucht zelf gebruik maar ook de bast van de boom en de bast van de wortel. Men gebruikte een thee samen met Chinese pf Russische rabarber of men maakte een fruitsiroop van de onrijpe vruchten en mengde dit met suiker. Er werden ook antidiarreepillen gemaakt van persimoen, rode eikenbast, arabische gom, zwarte bessensiroop en suiker.

Difterie

Difterie wordt ook wel kroep genoemd. Het is een bacteriële infectie die zowel op de keel kan slaan als op de huid. Het wordt overgebracht door hoesten. Deze infectie werd tegen gegaan door de binnenbast van persimoenboom te gebruiken. Tegen difterie werd een gorgeldrank gemaakt op basis van de binnenbast.

Waterzucht

Oedemen staan vaak in relatie met hartproblemen. Tegen oedemen werd vroeger vaak digitalis gebruikt maar sommige artsen tijdens de Amerikaanse burgeroorlog zagen dat een thee of infuus van de zaden van persimoen ook werkten tegen waterzucht.

Koorts

Persimoenbast werd gebruikt om ´de koorts weg te drinken´. De lichaamstemperatuur neemt af na het drinken van deze thee. Overigens werkt de kakivrucht daartoe ook. In China wist men al honderden jaren dat kaki de lichaamstemperatuur doet afnemen en is deze wijsheid recent middels wetenschappelijk onderzoek bevestigd.

Aambeien

Een aftreksel van de bast van de persimoenboom werd gezien als een excellent middel om aambeien mee te verdrijven. Hetzelfde aftreksel werd ook gebruikt om gonorroe mee te behandelen. Persimoenbast stond hierbij niet alleen; het werd samen met andere geneesplanten vier uur lang gekookt en afgekoeld voordat de aangedane lichaamsdelen ermee werden gewassen.

Spruw

Spruw is een infectie van het mondslijmvlies die ontstaat door de gist cabdida albicans. De binnenbast van de persimoenboom werd in heet water gemengd met as. Dit werd enige tijd gekookt, afgekoeld. Hiermee wordt de binnenkant van de mond gewassen om spruw mee te bestrijden. Voor de goede smaak, een langere houdbaarheid en de extra ontsmettende werking gebruikte men honing.