De geneeskracht van wilde indigo

Wilde indigo komt van oorsprong voor in het oosten van Noord-Amerika maar het is inmiddels verspreid in heel de V.S. De plant is een bekend traditioneel medicijn. De indianen gebruikten het al langer en zij hebben de kennis van deze medicinale plant doorgegeven aan pioniers uit Europa die interesse toonden voor de lokale geneeskunde. 300 jaar geleden was het belangrijker dan nu om medicinale planten uit je omgeving te kennen. Er was immers geen snelle wereldwijde levering van geneesplanten of medicijnen zoals we dat nu kennen. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Wilde indigo als sierplant
• Naamgeving wilde indigo
• Traditioneel gebruik wilde indigo
• Inhoudsstoffen en werkzaamheden
• Goed voor de spijsvertering
• Wilde indigo helpt ademhalingssysteem
• Wilde indigo stimuleert immuunsysteem
• Wilde indigo tegen vermoeidheid
• Overige eigenschappen wilde indigo

Wilde indigo als sierplant

De plant kan een meter hoog worden en heeft gele bloemen die ongeveer vijf centimeter groot worden. Hij bloeit op het noordelijk halfrond in mei en juni. Er bestaan variëteiten met blauwe bloemen. Wilde indigo doet het goed in droge gebieden, bossen en weilanden. Hij wordt gebruikt als sierplant in bijvoorbeeld borders en tuinen met vele wilde bloemen. Hij kan goed naturaliseren.

Naamgeving wilde indigo

Wilde indigo heet in het Latijn Baptisia tinctoria. Bapto betekent in het Grieks ´kleuren´. Vroeger werd deze plant gebruikt om de kleur indigo mee te maken. Tinctoria komt van het Latijnse woord voor ´kleuren´. Het kruid is pas in de 16e eeuw door westerlingen ontdekt en heeft geen andere Nederlandse bijnamen. In het Engels wordt het naast wild indigo ook false yellow indigo en horseflyweed genoemd.

Traditioneel gebruik wilde indigo

De indianen van Noord -Amerika gebruiken al eeuwenlang indigo bij infecties en huidaandoeningen. Men maakt een afkooksel van deze geneesplant en wast daarmee de huid. Pioniers uit Europa leerden deze plant kennen als medicinale plant en plant om kleurstof mee te maken. Ze namen in het algemeen veel kennis over van de indianen. Een stroming in de geneeskunde, de eclectische dokters, gebruiken voor het eerst als westerlingen wilde indigo, nadat ze ervan gehoord hadden doordat Dr James Tacher het beschreef in de 19e eeuw. Tacher gebruikt het vooral bij gangreen. De eclectische geneeskunde zag gebruikstoepassingen voor diarree. Deze vorm van geneeskunde ontdekte steeds meer medicinale aanwendingen. Later wordt het een middel dat ook kan worden ingezet bij keelpijn, buiktyfus en roodvonk.

Inhoudsstoffen en werkzaamheden

Van wilde indigo wordt de wortel gebruikt. Daarin zitten coumarinen, flavonoïden, glycoproteïnen, polysachariden, isoflavonen, de alkaloïden baptitoxine en cytosine, glycosiden zoals bapine en oleohars. Deze stoffen zorgen ervoor dat wilde indigo koortswerend en weerstandsverhogend werkt. Verder is het een tonicum voor het lymfesysteem. Het is een ontstekingsremmend, natuurlijk antibioticum. Het werkt zowel tegen bacteriën als virussen. Verder heeft het een samentrekkend effect, wekt het menstruatie op, is het laxerend en is het een stimulerend middel.

Goed voor de spijsvertering

De spijsvertering wordt geholpen door gebruik van wilde indigo omdat deze geneesplant laxerend werkt en gifstoffen uit de darmen opruimt. Het kan infecties, acute infecties in de darmen bestrijden. Buikgriep en bacteriële dysenterie worden ermee tegen gegaan, buiten dat het een van oudsher veel gebruikt medicijn is bij buiktyfus.

Wilde indigo helpt ademhalingssysteem

De antibacteriële en antivirale werking van wilde indigo worden ingezet bij ziekten die verband houden met het ademhalingssysteem. Neusverkoudheid, oorinfecties, neusinfecties, keelproblemen en luchtwegenproblemen kunnen worden tegen gegaan door gebruik van deze plant. Mensen met chronische bronchitis zouden ook hun heil kunnen halen bij dit van oorsprong Indiaanse natuurmedicijn.

Wilde indigo stimuleert immuunsysteem

Wilde indigo stimuleert het immuunsysteem. Zoals je weet kan een goed werkend immuunsysteem elke ziekte bestrijden. Deze plant is een krachtig antimicrobieel middel dat zowel chronische als acute infecties kan bestrijden. De polysachariden zijn verantwoordelijk voor deze werking; zij stimuleren de fagocytose en daarmee de werking van witte bloedcellen en macrofagen die ontzettend belangrijk zijn voor een optimaal werkend immuunsysteem. Het kan worden ingezet bij een beginnende neus- of bijholteverkoudheid, griep, koorts en infecties van luchtwegen en spijsverteringstelsel. Andere ziekten die met deze plant doelmatig worden bestreden zijn herpes, amandelontsteking, keelinfectie en klierkoorts.

Wilde indigo tegen vermoeidheid

Gifstoffen in de darmen kunnen een oorzaak zijn van chronisch vermoeidheidssyndroom. Een minder goed werkend immuunsysteem is daar eveneens een mede-oorzaak van. Omdat wilde indigo bacteriën, virussen en infecties tegen gaat is het een goed middel bij chronisch vermoeidheidssyndroom, wellicht in combinatie met leverondersteunende kruiden zoals mahoniestruik, absinth alsem, chaga en voedingssoorten zoals tahin, sesamzaad, paardenbloembladeren, andijvie, witlof en rauwe wortel.

Overige eigenschappen wilde indigo

Behalve de reeds genoemde geneeskrachtige eigenschappen heeft wilde indigo diverse andere kwaliteiten op het gebied van kruidengeneeskunde. Hieronder staat er een aantal beschreven. Sommige van deze aanwendingen betreffen uitwendig gebruik. Het dient opgemerkt te worden dat als je een geneesplant uitwendig gebruikt, het goed is om er ook een thee van te maken om het inwendig te gebruiken. Vele inwendige en uitwendige ziekten staan met elkaar in verband.
Wilde indigo:

• Heeft mogelijk een genezende werking bij kanker en kan als extra kruid worden ingezet tegen deze volksvijand nummer één.
• Is een antibacterieel middel bij urinewegontsteking zoals een chronische blaasontsteking.
• Heeft potentieel genezende kwaliteiten bij malaria,
• Heeft reinigende eigenschappen voor de huid en een antibacteriële werking bij huidontstekingen in de vorm van steenpuisten, abcessen, staphylococcus aureus-infecties, wratten en krentenbaard,
• Kan als mondspoelmiddel worden gebruikt ontstoken en geïrriteerd tandvlees, mondzweren en keelpijn,
• Is een prima vaginaal spoelmiddel bij cervicitis, candida en vaginale ontsteking,
• is een prima middel om uitwendig te gebruiken bij eczeem, acné en pukkels.