De geneeskracht van colloïdaal goud

Goud op zich is niet giftig. Je kunt goudvlokken vinden in allerlei dranken. Volgens natuurgeneeskundigen heeft het zelfs geneeskrachtige capaciteiten. Door hen wordt het ingezet bij verschillende aandoeningen en ziekten. Het is wel belangrijk om niet te veel in te nemen. De effecten zijn door de wetenschap niet bevestigd.
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Colloïdaal goud / Bron: AlphaJuliettPapa, Wikimedia Commons (CC BY-3.0)

Wat is colloïdaal goud?

Colloïdaal goud zijn nanopartikels goud, hele kleine gouddeeltjes, opgelost in water. De Latijnse naam van dit geneesmiddel is Aurum colloïdale. Goudwater is een andere naam in het Nederlands voor dit natuurmedicijn. Goudwater is al erg lang een medicijn. Het komt uit de klassieke natuurgeneeskunde. Er worden vele geneeskrachtige eigenschappen aan toegeschreven maar deze zijn nog niet allemaal bevestigd door de wetenschap. Wat wel grondig wordt onderzocht is de werking van colloïdaal goud als vervoermiddel voor medicijnen.

Geschiedenis gebruik goudwater

In de traditionele, Chinese geneeskunde kookte men gouden munten mee met de rijst teneinde goudmoleculen aan het water toe te voegen. Dezelfde methode gebruikten de cowboys in het wilde westen tijdens het maken van koffie; zij kookten zilveren munten mee om hun koffie te zetten met colloïdaal zilver. In het antieke Egypte stuurden de farao´s aan op het winnen van goud omdat het een belangrijk middel was om de gezondheidszorg op peil te brengen. Overigens zijn er mensen die het verval van Egypte zoeken in het ontdoen van de Nijl van de nanopartikels goud; hierdoor zouden mensen dommer en slaafser zijn geworden. Dit is een theorie die enkel wordt aangehangen door een klein groepje spirituele mensen. In het algemeen zijn er vele volkeren opgestaan en weer in verval geraakt; dat is als een natuurwet en heeft op zich niets te maken met de inname van medicijnen. De Romeinen zagen in goudwater een adequaat middel bij huidproblemen. Paracelsus gebruikte colloïdaal goud bij syfilis en lepra.

Natuurgeneeskundige toepassingen

Zowel lichamelijke als geestelijke aandoeningen werden behandeld met colloïdaal goud. Goudwater zou goed zijn voor de vitaliteit, het energieniveau en het IQ. Goudwater wordt door sommige mensen een levenselixer genoemd. In het begin van de 21e eeuw wordt goudwater het meest aangewend als pijnbestrijder. Het is een vervangingsmiddel voor paracetamol, aspirine en op morfine gebaseerde medicijnen. Hier volgt een overzicht van de meest belangrijke aandoeningen en ziekten die artsen binnen de alternatieve geneeskunde genezen met goudwater:

Zwaarlijvigheid,
Rillingen,
Opvliegers en nachtelijk zweten,
Goudklompje / Bron: Reno Chris, Wikimedia Commons (Publiek domein)
Hartaandoeningen, melancholie,
Tuberculose,
Kanker,
Chronische gewrichtsreuma, artrose, osteochondrose,
Chronische gewrichtsontsteking,
Lupus erythematodes,
Psoriasis,
Lepra,
Syfilis,
Rimpels,
Ouderdomsvlekken,
Vroegtijdige veroudering,
Ziekte van Parkinson,
Eczeem, schimmelinfecties, huiduitslag,
Brandwonden,
Zelfmoordneigingen.

Van goud word je kalm

Een van de aandoeningen waartegen colloïdaal goud met succes wordt ingezet is depressie en verslaving. Van colloïdaal goud word je lekker rustig. Mensen die met een depressie of verslaving kampen zijn vaak ongedurig. Goud zou ervoor zorgen dat de prikkeloverdracht van het zenuwstelsel weer wordt hersteld. Het zenuwstelsel is aangedaan bij zowel mensen met depressie als mensen met verslaving. Overigens komt het vaak voor dat mensen met een verslaving aan een bepaalde mate van depressie lijden.

Colloïdaal goud en röntgenstralen

Koreaans onderzoek uit 2007 wees uit dat colloïdaal goud 24 uur lang zichtbaar is op een röntgenstralenapparaat. Door een röntgenfoto te maken wordt het goud weerkaatst waardoor men de locaties kan traceren waar tumors zitten. Op deze manier krijgt dit medicijn uit de natuurgeneeskunde mogelijkerwijs steeds meer toepassingen in de reguliere geneeskunde.

Bron: Larryisgood, Wikimedia Commons (CC BY-SA-3.0)

Artritis en colloïdaal goud

Al in de jaren 40 van de 20e eeuw werd er veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het gebruik van colloïdaal goud bij artritispatiënten. Men constateerde dat het gebruik van colloïdaal goud hielp maar onderzocht naarstig naar hoe de medicinale werking precies geschiedt. Dit heeft niet tot een algemeen gebruik van goudwater in de 21 eeuw geleid. Artritis wordt thans gezien als een ongeneesbare maar behandelbare ziekte. In de natuurgeneeskunde kan men artritis terdege genezen door de oorzaak van artritis weg te nemen. De oorzaak zit hem in de achteruitgang van voeding welke tot fysieke degeneratie leidt. Ook een surplus aan gifstoffen, bijvoorbeeld door het gebruik van alcohol en tabak, leidt tot artritis. Een medicinale kuur zal dan ook moeten worden gericht op de lever en de nieren, die vaak door een overschot aan afvalstoffen minder goed werken. Overigens wordt goudfolie nog steeds gebruikt voor artritispatiënten maar is in de reguliere geneeskunde de orale inname van colloïodaal goud verleden tijd.