Fitness: de verschillende lichaamstypes

Ieder lichaam is anders, hierover zal menig sporter het eens zijn. Wat echter minder bekend is onder de sporters, is het feit dat deze verschillen te classificeren zijn in drie verschillende lichaamstypes. Elk lichaamstype vereist dan ook andere training- en voedingsmethoden. Hierover de juiste kennis bezitten is essentieel, want een juiste en gerichte aanpak van deze methoden zal leiden tot de beste resultaten, en hier draait het tenslotte om voor de sporter.

De verschillende lichaamstypes

Oorspronkelijk komt de theorie van het lichaamstype van een bekende Amerikaanse psycholoog genaamd William Sheldon. In het jaar 1949 publiceerde hij zijn typologie waarbij hij vooral een correlatie legde tussen lichaamstype en criminaliteit. De drie lichaamstypes ofwel somatypes (soma is Grieks voor "lichaam") die Sheldon onderscheidde heeft hij als volgt benoemd: mesomorf, ectomorf en endomorf. Een bijkomstigheid van deze theorie is dat er echter zelden een lichaam is dat in zijn volledigheid tot een van de lichaamstypes van Sheldon kan worden gekoppeld. Het komt vaker voor dat het lichaam bestaat uit een combinatie van deze lichaamstypes.

De mesomorf

De mesomorf is het lichaam dat voornamelijk van natuur atletisch is gebouwd. Kenmerkend van de mesomorf is de zogenoemde "V-Vorm" van het lichaam. Enkele andere eigenschappen zijn de brede schouders, het gespierde uiterlijk, brede borstkas en het lage vetpercentage. Het vetpercentage is echter niet zo laag als de ectomorf, maar het is een middenweg tussen de ecto- en endomorf. Krachttraining met een goed verzorgd voedingsschema is het meest effectief voor dit lichaamstype. Het voedingsschema kan bestaan uit een dominante verhouding van de koolhydraten tegenover de eiwitten. Hierdoor zal de sporter het meest efficiënt de doelen behalen.

De ectomorf

De beste beschrijving van de ectomorf is een slank en mager persoon dat daarnaast een smalle botstructuur heeft. De ectomorf heeft vaak ook lange spiervezels en ledematen, waarvan de spieren matig tot slecht ontwikkeld zijn. De verbranding is daarentegen erg snel, en dit zorgt er dan ook voor dat een ectomorf een erg laag vetpercentage heeft. Het verschil in het voedingsschema zit hem in de vetten. Net als bij de mesomorf kan de ectomorf meer koolhydraten dan eiwitten consumeren, maar de vetinname dient daarnaast groter te zijn dan bij de mesomorf. De trainingen moeten vooral zwaar zijn, maar daarnaast ook consequent en met regelmaat worden uitgevoerd. De compound oefeningen zijn het meest effectief voor een ectomorf, deze zullen zorgen voor de beste toename in (droge) spiermassa. De compound oefeningen zijn deadlifts, squats, bankdrukken en de military press.

De endomorf

Het laatste lichaamstype is de endomorf. Deze kenmerkt zich aan de ietwat gevulde bouw en bezit dan ook het hoogste vetpercentage van de lichaamstypen. Bij de endomorf ligt de focus dan ook op de voeding, wat voor de endomorf een lastig punt is vanwege de grote eetlust. Het is belangrijk dat indien een endomorf veel koolhydraten eet, de koolhydraten en de geleverde energie dan ook worden verbrand door middel van bijvoorbeeld aanvullende cardio. Als dit niet gebeurt dan zal het lichaam snel vet kunnen aanzetten omdat de endomorf een trage stofwisseling heeft. Het verkrijgen van spiermassa is vrij gemakkelijk wanneer er wordt gedaan aan zware krachttraining. Het verkrijgen van spier is dus eenvoudig maar het toonbaar maken van deze spieren vormt een probleem. De juiste balans vinden in cardio- en krachttraining is dus noodzaak voor de endomorf.