De geneeskracht van madeliefjes

Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:
- Geschiedenis madeliefje
- Inhoudsstoffen madeliefje
- Naamgeving madeliefje
- Traditioneel gebruik madeliefje
- Madelief in de homeopathie
- Traditioneel gebruik in Duitsland
- Eettips madeliefje
Geschiedenis madeliefje
In de Noorse, mythologische verhalen staat het madeliefje symbool voor de godin Freya, godin van de vruchtbaarheid en de liefde. De Kelten aten madeliefjes en schreven er een heilzame, verjongende werking aan toe. De Keltische fee Milka zou een koningszoon stiekem madeliefjes hebben laten eten zodat hij nooit volgroeid werd; het bleef een kind. In een stadspoort in Babylon zijn madeliefjes verwerkt als eerbetoon aan de god Ishtar. Pliinius de Oudere, behorende tot de antieke Romeinen, zag in een madeliefje een plant die om zijn medicinale en voedzame werking goed kan worden gecombineerd met bijvoet. In de Middeleeuwen werd madeliefje gedroogd en gestampt tot een poeder. Wanneer men een wond had, werd dit poeder vermengd met olie, vet of water en op de wond aangebracht zodat deze sneller heelt. Dat weet men omdat de kruisvaarders dit toepasten.Inhoudsstoffen madeliefje

Van oorsprong komt het madeliefje uit Zuidwest-Azië en Europa. Tegenwoordig is dit plantje te vinden in heel de wereld.
Naamgeving madeliefje
De Latijnse naam van madeliefje is ´Bellis perennis´ en dat betekent letterlijk ´alle jaren mooi´, of meer figuurlijk ´eeuwige schoonheid´. Bella betekent ´mooi´ en perennis ´overjarig´. Andere namen in het Nederlands zijn: Meizoentje, koeienbloem, schapebloem, bleekveldbloempje, dijkbloempje, grasbloem, maetelieve, mariabloempje, meibloempje, meizuivertje, weidebloempje, junibloem. In andere talen zijn eveneens vele namen voor deze bloem. In het Engels is ´daisy´ de bekendste naam en in het Duits wordt het ´Gänseblümchen´ genoemd.Traditioneel gebruik madeliefje
Het regelmatig eten van madeliefjes kan voor kwetsbare en lusteloze kinderen uitkomst bieden. Ze worden weer actief. Het feit dat madeliefjes het belangrijke mineraal magnesium bevat kan daarbij meespelen. Traditioneel gebruik van madeliefje omvat het gebruik van de blaadjes om wonden te behandelen, vooral verse wonden. De blaadjes kun je tot zalf maken en op de wond doen. Je kunt als je een wond hebt ergens middenin de natuur op de blaadjes kauwen zodat je een puree maakt wat je op de wond aanbrengt. Het kauwen op de bladeren voor langere tijd kan helpen bij mondzweren. Voor medicinaal gebruik worden vaak de bloemetjes gedroogd. Deze kunnen als thee worden gezet die helpt bij een maagslijmvliesontsteking, reumatische problemen, artritis, lever- en nierstoornissen en als zuiverend middel voor het bloed. Een aftreksel van de wortel wordt gebruikt bij eczeem, ademhalingsproblemen, reumatische pijnen en heftige menstruatie.Madelief in de homeopathie
In de homeopathie worden madeliefjes gebruikt om blauwe plekken sneller mee te laten overgaan. Het zit in sommige mixen die
Er zijn weinig onderzoeken gedaan naar de medicinale werking van madeliefjes terwijl het erg veel wordt gebruikt.