De geneeskracht van gewone huislook of daklook

Gewone huislook is geen familie van de bieslook, daslook of knoflook maar van de roos. Het is een vetplant die vaak spontaan op daken groeit. Daar is niets mis mee; het is een soort natuurlijke dakbedekking. Hij vormt mooie rozetten. Omdat hij graag op het dak groeit wordt het ook wel daklook genoemd. Het is een eetbare plant. De bladeren kunnen worden toegevoegd aan een salade. Eetbaar groen kan dus spontaan op je dak groeien! Verder heeft daklook medicinale werkingen. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Daklook in de geschiedenis
• Daklook kun je eten
• Naamgeving
• Daklookthee
• Daklook voor uitwendig gebruik
• Daklook
• Wetenschappelijk onderzoek daklook
• Daklook in de tuin

Daklook in de geschiedenis

Daklook was bij de Germanen gewijd aan de God Wodan. Deze plant weerde het kwaad. Toen het christendom als staatsvorm zijn intrede deed zijn alle heilige Germaanse planten tot duivelsplanten gebombardeerd. Heksen zouden volgens het bijgeloof kunnen toveren en kwade streken uithalen met wodansbaard, zoals de plant ook werd genoemd. Maar het volksgeloof in deze plant was sterker dan de zich christelijk noemende autoriteiten. Nog lang liet men het gewoon op de daken groeien om het kwaad af te weren. Daklook was eveneens een onderdeel van heksenzalf, een mengsel van gewone en hallucinerende planten. De plant werd eveneens tegen heksen gebruikt; als je het in de schoorsteen zou ophangen konden heksen het huis niet in. Albertus Magnus heeft een toverachtig gebruik van deze plant genoteerd; hij beweerde dat als je het sap van daklook vermengt met arsenicum, aluin en de gal van een stier, krijg je vuurvaste handen ; je kunt gloeiend staal zonder problemen aanraken. De uit het oude Griekenland afkomstige Dioscorides en de Romeinse Galenus raadde daklook al aan bij huid- en oogproblemen. Paul van Aegina, een medisch wetenschapper uit de 7e eeuw, betoogt dat in samenspraak met sla en zinkoxide daklook een medicijn bij kanker is, vooral bij vrouwen.

Daklook kun je eten

Daklook is een overblijvende, vaste plant. Van augustus tot ver in de herfst bloeit deze plant met mooie roze stervormige bloemen. In de zomermaanden kan huislook worden geoogst; men plukt de bladeren. Je kunt deze bladeren toevoegen aan een salade. Het behoort tot de alternatieve slabladeren voor een originele salade. Beperk je tot enkele bladeren; dat is al gezond genoeg en bovendien kan een teveel aan daklookbladeren tot braakneigingen leiden.

Naamgeving

De Latijnse naam die we in de wetenschap gebruiken van gewone huislook is Sempervivum tectorum. In het Nederlands heeft de plant enkele bijnamen: Daklook, Huisloof, Dakloof, Donderblad, Wodansbaard, Donderbaert en Dikblad. In het Engels heeft de plant vele benamingen maar de meest gebruikelijke is common houseleek. In het Duits wordt deze plant Dach-Hauswurz genoemd.

Daklookthee

Voor medicinale doeleinden kun je een thee maken van de bladeren. Deze thee wordt bij maagzweren en te hevige menstruatie ingezet. Je maakt een thee van twee tot drie bladeren en neemt er elk uur een eetlepel van. De thee zou ook toepasbaar zijn bij bronchitis.

Daklook voor uitwendig gebruik

Daklook wordt uitwendig gebruikt bij wratten, eksterogen, mondaandoeningen en keelontsteking. Hiervoor wordt er sap gewonnen uit de bladeren. Met dit sap kun je wratten en eksterogen aanstippen. Keel- en mondaandoeningen behandel je door het sap met water te mengen en te gorgelen. Het sap werd gewoon op de huid gesmeerd om een mooiere huid te krijgen. Het kan ook bij lichte brandwonden op de huid worden aangewend. De bladeren kunnen ook worden geweekt in water voor een reinigend gezichtsstoombad.

Daklook

Vroeger werd varkensvet gebruikt om een zalf met huislook te maken. Tegenwoordig zou je kunnen denken aan sheaboter, glycerine of bijenwas. Het makkelijkst is waarschijnlijk vaseline gebruiken als basis maar sommige mensen zijn allergisch voor dit bijproduct van de olie-industrie. Je brengt het sap van de gekneusde bladeren samen met de boter of bijenwas aan de kook. Niet doorkoken, gewoon even zorgen dat beide stoffen goed vermengd zijn. De verkregen zalf helpt goed bij kneuzingen ten gevolge van een stoot of val. Vroeger dacht men dat zomersproeten eveneens zouden verdwijnen door deze zalf maar dat is nooit echt bewezen.

Wetenschappelijk onderzoek daklook

Sloveens onderzoek uit 2003 toont de antioxidantactiviteit van daklook wel degelijk aan. Hierdoor is bewezen dat de inzetbaarheid van daklook in de volksgeneeskunde niet berust op een fabeltje of inbeelding. De Sloveense wetenschappers konden een duidelijk merkbare vermindering van het aantal vrije radicalen zien als het sap werd ingezet. Hongaars onderzoek uit 2004 voegt daaraan toe dat de lever gereinigd wordt door daklook; dit orgaan wordt ontdaan van gifstoffen als men daklook gebruikt, zo bleek uit onderzoek op ratten. Hongaars onderzoek uit 2000 had al laten zien dat daklook goed was bij vervette lever of leververvetting.

Daklook in de tuin

Daklook doet het prima in de rotstuin. Het is een veel gewilde sierplant. Van oorsprong groeit de plant graag in rotsachtige berggebieden zoals de Alpen. Het is een relatief makkelijke plant in de tuin. Hij houdt water goed vast dus kan een droogteperiode overleven. Bovendien kun je het zelfs op je dak laten groeien als je geen tuin hebt. Deze natuurlijke dakbedekker zorgt voor extra isolatie waardoor het koeler blijft in de zomer en warmer in de winter. Er is een plantenverkoper die beweert dat als daklook op je tuin groeit, je geen last hebt van blikseminslag. Het is volgens deze tuinier een natuurlijke brandverzekering. Anno 2014 is het trendy om je dak te laten begroeien; waarom zou je een dak ongebruikt laten als het een mooi bruikbaar oppervlak is? Bovendien is het een stuk mooier, tenminste, voor de mensen die op je dak kunnen kijken.