De onbekende plant: Lamsoor
We hebben een enorm (eetbare) planten assortiment waar we uit kunnen kiezen, maar Lamsoor is zeker bij veel mensen onbekend. Lamsoor hoort bij de strandkruidfamilie en dat maakt meteen dat het een zilte groente te noemen is. In de winkel ligt er nog wel eens zeeaster, welke verkocht wordt als lamsoor. Niet gek, want we noemen het ook zo. Toch is het niet hetzelfde. Wat is de echte lamsoor en waar vinden we deze?
Wat is Lamsoor eigenlijk?
Lamsoor vindt je met name op kwelders en daar waar eb en vloed bepaalde stukken laat overstromen. We noemen dit zilte zoom. In Nederland vinden we het met name op de slufter van Texel. Maar overall komen we het in het gehele deltagebied, op de Waddeneilanden en het Waddenkustgebied tegen.Verder vinden we de plant op verschillende plekken langs de Europese kust.
Door middel van stekken vermeerdert de plant zich en lamsoor is populair bij vlinders. De nectar van de bloeiende plant wordt gretig ingenomen. Rupsen vinden vervolgens de vlezige bladeren lekker.
De lange bladeren kunnen wel tot 60 centimeter lang worden en soms zijn ze iets te wit. Ze scheiden dan een teveel aan zout uit.
Telen
Telen kan, maar dan moet je bij voorkeur aan de kust wonen. De plant is bij uitstek geschikt om in een zoute omgeving te groeien, wat voor veel planten juist funest is. Als de omgeving droog en zanderig is doet de plant het goed, maar ook op klei werkt het prima.
Benaming
De naam dankt Lamsoor aan het Latijnse “Limonium vulgare”. Limonium betekent eigenlijk “natte weideplant” en Vulgare wat “gewoon” betekent.
“Zeelavendel” zoals de plant ook wel eens wordt genoemd, dankt haar naam aan het paarse bloemetje met klein geel hartje. Dit maakt dat het met name in Engeland en Frankrijk “Sea lavendel” of “Lavende de mer” genoemd wordt.
Bron: Hans, Pixabay Eetbaar of niet?
De bladeren van de bijna identieke Zeeaster zijn eetbaar en voor menigeen zijn de bladeren van de echte Lamsoor ook eetbaar, maar er zijn ook mensen die het absoluut niet te eten vinden (waarschijnlijk komt dit dor de nadrukkelijke zoute “achtergrond” van de plant. Ze worden wild geplukt en de zilte smaak van het zoute water is goed terug te vinden bij het nuttigen van deze groente. Laat het niet langer dan zo’n 3 dagen in de groentelade van je koeling liggen en als je het schoonmaakt niet te lang in gewoon water. De plant is immers zout water gewend.
Hoe maak je het klaar?
Spreekt voor zich dat wanneer je Lamsoor toepast in de keuken, je geen zout gebruikt. Kook of smoor het bij voorkeur niet te lang, tot maximaal 5 minuten. Je kunt het goed toepassen als je gaat roerbakken. Mix het met wat andere groeien, zo wordt het niet te overheersend, maar voegt de smaak wel iets toe. Je kunt het ook smoren in een beetje boter en combineer het met bijvoorbeeld gegrilde zalm of gebakken lamsvlees.
Gezond of niet?
In de Lamsoorwortel zit veel tannine, dit werkt slijmoplossend. Verder heeft het ook bloedzuiverende eigenschappen en voor degene die last van aambeien heeft, kan het ook gebruiken. Het werkt namelijk desinfecterend.
Lamsoor bevat verder aan voedingsstoffen:
Tot slot
Onbekend om misschien toch wel eens met een visgerecht in een restaurant gegeten? Het is zeker eetbaar en gezond … en zelfs te vinden in ons eigen land. Naast dit alles is het ook een aangenaam plantje om te zien langs de kust.