Wat is Nymphomanie of een nymfomane en is het wel erg

De woorden nymphomanie en nymfomane maken mensen nieuwsgierig. Wat is het eigenlijk en is het erg of eigenlijk helemaal niet. Kun je nymfomanie en een nymfomane of nymfomaan herkennen of blijft het allemaal wat mistig. Voor wie nieuwsgierig is geworden, dit compulsief seksueel gedrag wordt hier verder uitgelegd.

Wat is een nymfomane, nymfomaan

Nimfen zijn eigenlijk Griekse half godinnen, vandaar de naam nymfomane, ook wel geschreven als nyphomane. Meestal is de nimf zeer mooi en rusteloos. Nyphomanie is vrouw gerelateerd. De mannelijke tegenhanger is de Satyr. Eveneens een mythisch wezen, half man, half bok. De Satyr versleet vooral zijn tijd met het volgen, verleiden en verkrachten van vrouwelijke nimfen. De seksuele overgeprikkeldheid bij mannen heet Satyriasis, bij vrouwen is dat Nymfomanie. Eigenlijk hebben we te doen met een voortdurende, onverzadigbare honger naar geslachtsgemeenschap en of naar andere vorm van bevrediging. Het is nooit genoeg voor Satyr.

Wat zijn de oorzaken van nymhomanie

Nymphomanie kan puur een lichamelijke oorzaak hebben. Doordat in dit geval de geslachtsklieren gemakkelijk overprikkeld raken, blijft de onstilbare honger en drang naar sex. Vaak gaat het om psychische factoren en de leefomgeving die dit gedrag veroorzaken.

Nymfomanie is dat erg

Vaak wordt Nymphomanie als erg omschreven, of in ieder geval toch negatief. Sommige mannen dromen wellicht van een nymphomane vriendin, zonder beter te weten. Immers een nymphomane heeft meestal wel degelijk een probleem. Er zijn niet voor niets rehabs, om een vrouw van deze verslaving af te helpen. Er zijn weliswaar libido remmers, maar het is beter om het gedrag af te leren en in te dammen. Een goede rehab verricht daarbij wonderen. Praat anders eens met je huisarts of een seksuologe.

Er is meer aan de hand

Wanneer Nymphomanie een psychische oorzaak heeft, is er vaak meer aan de hand. Vaak liggen oorzaken in de jeugd of hebben de vrouwen een minderwaardig zelfbeeld. Men schaamt zich er toch wel voor en zondert zich af. Sommige vrouwen hebben er toch wel erg veel voor over om aan hun trekken te komen en nemen daarbij medisch onaanvaardbare risico’s. Denk aan SOA’s, HIV en Aids.

Waar ligt de grens

Wanneer mannen praten over een groot libido, wordt dat vaak niet als zo problematisch gezien. Wanneer het over een vrouw gaat, is dat vaak anders. Je kunt je afvragen of dat wel altijd terecht is. Daarom zou ik de grens willen leggen bij de vraag of de overmatige behoefte aan seks de rest van je leven onaanvaardbaar verstoort en niet bij de vraag of je extra behoeften hebt. Vergelijk het met stress. De ene persoon is door een zaak volledig in stress, terwijl een ander onder dezelfde omstandigheden niet of nauwelijks stress ervaart. Wordt het je te veel, doe er dan wat aan. Zo niet, dan zou ik het in dit vrije Westen nog even willen aanzien.