Wat als er meer is tussen hemel en aarde?

De titel geeft het mysterie al aan “wat als er meer is tussen hemel en aarde?” We weten het immers niet en hoewel gelovigen (aanhangers van een religie) het wel “zeker weten” is dat natuurlijk niet zo. Immers het heet niet voor niets “geloof” en is niet wetenschappelijk vastgesteld. Maar zit daar ’m misschien nu net de crux? Is iets alleen waarheid als het wetenschappelijk is aangetoond of als het tastbaar is?

Ongeloof versus geloof

Er is meestal een grote kloof tussen mensen waarvoor de waarheid alleen is als ze het zien en/of wetenschappelijk is vastgelegd en er zijn mensen die ook geloven. Niet specifiek qua religie, maar meer in zijn algemeenheid. De man of vrouw voor wie alles tastbaar moet zijn reageert puur vanuit ratio, want de ratio wil iets voelen, ruiken, zien etc. Alles wat puur in het hoofd van de mens zit, is abracadabra. Iemand die zo strak in de leer is, zal ook niet snel bij een psycholoog aanschuiven met een mentaal probleem. Als hij of zij al aanschuift is het vaak met de grootst mogelijke scepsis, waarbij je je meteen de vraag moet stellen in hoeverre deze sessies dan optimaal werken. Mogelijk kan een goede psycholoog in ieder geval helpen inzicht te brengen. Inzicht kan immers in sommige gevallen nog tastbaar gemaakt worden. Feit is wel dat we nog lang niet alles weten van de psyche van de mens.

Daar staat tegenover dat de man of vrouw die open staat voor het gegeven dat er meer is dan we zien, voelen, ruiken etc. ook weer te gemakkelijk in allerlei zaken terecht kan komen waar gebruik of zelfs misbruik van de persoon gemaakt kan worden. Dat deze persoon het aardse leven, wat we immers allemaal leven, te gemakkelijk los laat en zie daar het “zweverige” karakter wat het paranormale vaak krijgt. Mogelijk soms terecht en soms onterecht … want we weten het immers niet. Feit is ook dat als je ergens voor open staat, het belangrijk is dat je wel met beide benen op de grond blijft staan en daarmee in balans blijft. Dit helpt je ook alles wat er op je af komt, van alle kanten te bekijken en pas daarna je mening te vormen.

Toegevoegde waarde van geloven

Toch kan “geloven dat er meer is tussen hemel en aarde dan wat het oog ziet” een toegevoegde waarde hebben. Dit heeft te maken met hoe open je staat voor de wereld in zijn totaliteit oftewel, je sluit aan bij het ogenschijnlijk onzichtbare. Toegegeven dat dit nogal algemeen is, maar daar gaat het wel om. Alle mooie theorieën ten spijt, de wereld zoals we die kennen is ooit ergens ontstaan en er is niemand die met zekerheid kan zeggen hoe het universum is ontstaan. Wat er voorbij al die zwarte gaten is en of de aardse mens (en het aardse dierenrijk) de enige entiteiten zijn. Tel daar bij op dat er mensen zijn die andere kanalen open hebben staan dan de gemiddelde mens en zij boodschappen overbrengen en zie daar dat de kans dat er meer is, zeerwel aanwezig is.

Natuurlijk is ook hier een groep die een slaatje wil slaan uit de gave en voor hen kan het een zeer lucratieve business zijn, maar dat zit in de mens en haal je er niet zomaar uit. Net zoals het vechten om iets voor elkaar te krijgen en bijvoorbeeld op deze wijze je religie te verspreiden. Waarbij het goede en vreedzame wat alle religies in zich hebben, laat vertalen naar oorlogen. Dat zit in de psyche van de mens, niet in het geschrift. Al dit soort zaken maakt het moeilijker om een niveau hoger te komen als mensheid en blijft het bij een beperkte groep. Een die weliswaar groeit, maar erg traag.

De juiste golflengte

Toch kan het open staan voor de wereld oftewel in kunnen én durven tunen op de juiste golflengte, te ook genoeg brengen. Daarbij hoef je niet per se te geloven dat er leven is na de dood of iets in die richting, maar kan je nieuwe inzichten verschaffen die je wereldbeeld breder maken. Het kan je filosofische kant naar boven halen, het kan je creativiteit stimuleren en je leven verrijken. Creativiteit kan in allerlei uitingsvormen, want je wereld wordt immers groter en in een grotere wereld is meer te ervaren.

Een eenvoudig begin, om tot die balans te komen en je wereldbeeld te verbreden, is door dicht bij jezelf te blijven en te ervaren hoe je lichaam op situaties reageert. Is het bijvoorbeeld angst voor het onbekende en hoe reageert je lichaam hierop als je geest er mee aan de slag gaat. Mediteren kan helpen, waarbij mediteren altijd en overal kan en je niet per se in een lotushouding hoeft te gaan zitten. Mediteren is ultieme concentratie en een goede manier om dichter bij je gevoel te komen en toe te laten dat er bepaald gevoel is waar dit vandaan komt.

Wat als…

Wat als het toch allemaal niet klopt, wat loop je dan mis? En doet dat pijn zoals het pijn doet als je je aan een hete kachel verbrand of met het mes uitschiet en een snee in je hand zet? Je loopt de kans een mooie, in je hoofd, gecreëerde wereld mis te lopen. Deze wereld heeft dan slechts in je hoofd bestaan. Maar dan weet je dat ook niet meer, dus kan je het ook niet missen. In de tussentijd, heeft het je aardse bestaan verrijkt en dat is nooit verkeerd.

Loslaten

Een belangrijk proces in het mensenleven is leren los te laten en dat is een van de leerpunten in het leven. Uiteindelijk laat je alles los wat je in al die jaren zorgvuldig hebt opgebouwd en voor veel mensen doet dat pijn. Behalve dat je tijdens je leven al kunt leren dat materiële zaken slechts materie is en niet in verhouding staat met het groeiproces in je hoofd, is het ook het voorportaal van wat er na dit leven is. Je kunt gemakkelijker loslaten als je “weet” dat er meer is en hoe dit dan ingekleurd wordt, is heel persoonlijk. De dood is immers ook loslaten, loslaten van het aardse leven en loslaten van het “omhulsel” wat je al die jaren gedragen heeft.

Toch is er een grote groep die er (nog) niet aan toe is om al dat materiële los te kunnen laten. Voor de een is dat een teken dat het leerproces nog niet afgerond is en de ander maakt dat, dat je mogelijk rijk je kist in gaat. Er is niets goed of fout, slechts een constatering en iedereen moet er mee doen, waar hij of zij zich senang bij voelt.

Tot slot

De een heeft veel nodig om een goed te kunnen leiden en de ander weinig. Er is geen goed en fout en heeft te maken met je persoonlijke leerproces en of dat leerproces in een nieuw leven verder gaat … wie zal het zeggen?!