Geboren met de zuignap-vacuümpomp-ventouse

Geboren worden gaat niet altijd even vlot. Een bevalling kan enkele minuten of zelfs enkele uren duren. Maar wat als de baby toch niet tevoorschijn wil komen? Een vacuümverlossing kan een oplossing zijn.
Het is een scenario dat wel vaker kan voorvallen dan dat men zou kunnen vermoeden. Gezien de baby verschillende draaiingen en 2 spildraaien (een uitwendige en een inwendige) moet maken kan het wel eens gebeuren dat hij/zij als het ware komt 'vast' te zitten. Of het lukt een vrouw op het einde van de bevalling niet meer de baby naar buiten te persen zonder externe hulp.

Andere redenen voor een vacuümverlossing kunnen zijn:

• de baby is in nood en moet direct geboren worden
• de baby ligt in een verkeerde houding
• de bloeddruk van de vrouw gaat plotseling heel erg de hoogte in
• de vrouw heeft te weinig krachten, perst verkeerd

Wat is een vacuümverlossing?

Een zuignap met daaraan een plastieken buis wordt vaginaal bij de vrouw ingebracht. Op het hoofdje van de baby wordt de zuignap geplaatst.
De plastieken slang zit verbonden aan een apparaat. De buis wordt vacuüm gezogen waardoor de zuignap vast wordt gezet op het hoofdje van de baby. Tijdens een wee wordt aan de slang getrokken, de vrouw perst ook actief mee. Verschillende tracties kunnen nodig zijn.

Na de geboorte

Na de geboorte heeft de baby een blauwe, gezwollen plek op de plaats waar de zuinap gezeten heeft. Het is een vreselijk zicht maar dit trekt na enkele dagen weg. Dit heeft evenmin negatieve gevolgen voor de baby. Ook de vrouw heeft geen ongemakken van de vacuümverlossing, tenzij van de (eventuele) knip.