Chronische granulomateuze ziekte: Infecties aan organen

- Epidemiologie chronische granulomateuze ziekte
- Oorzaken: Immuuncellen doden bacteriën en schimmels niet
- Risicofactoren aandoening
- Symptomen aan darmen, huid, lever en longen
- Diagnose en onderzoeken
- Behandeling
- Prognose
- Complicaties
- Preventie
- Praktische tips voor het leven / omgaan met chronische granulomateuze ziekte
- Behandeling van infecties bij chronische granulomateuze ziekte
- Levensstijl en zorg
- Misvattingen rond chronische granulomateuze ziekte
- Chronische granulomateuze ziekte komt alleen voor bij jonge kinderen
- Chronische granulomateuze ziekte wordt altijd veroorzaakt door een infectie
- Chronische granulomateuze ziekte is te genezen
- Chronische granulomateuze ziekte is hetzelfde als andere immunodeficiënties
- Chronische granulomateuze ziekte heeft geen invloed op de levensverwachting
- Patiënten met chronische granulomateuze ziekte kunnen niet actief zijn
- Chronische granulomateuze ziekte is een zeldzame aandoening die niemand echt moet kennen
Epidemiologie chronische granulomateuze ziekte
De prevalentie van chronische granulomateuze ziekte varieert van 1 per 1 miljoen tot 1 per 160.000 mensen wereldwijd. Chronische granulomateuze ziekte treft mensen van alle rassen. Ongeveer 80% van de patiënten met CGD is van het mannelijke geslacht, omdat de belangrijkste oorzaak van de ziekte een mutatie (wijziging) in een X-chromosoom gebonden gen is. Evenwel zijn ook defecten in autosomale genen mogelijk waardoor de ziekte zowel bij mannen als vrouwen voorkomt. De ziekte komt voor op jonge leeftijd, maar de arts stelt de diagnose soms pas op latere leeftijd. Af en toe beginnen de symptomen namelijk wanneer de patiënt tussen de tien en twintig jaar oud is.Oorzaken: Immuuncellen doden bacteriën en schimmels niet
Bij chronische granulomateuze ziekte zijn fagocyten (bepaalde immuuncellen) niet in staat om bepaalde soorten bacteriën, virussen en schimmels te doden. Deze stoornis leidt tot langdurige (chronische) en herhaalde infecties. Het immuunsysteem is bij chronische granulomateuze ziekte niet in staat om ziekteverwekkers voldoende af te weren, hetgeen resulteert in regelmatige (ernstige) infecties. Patiënten met deze aandoening ontwikkelen tevens een ophoping van ontstekingscellen (granulomen) in verschillende weefsels, wat leidt tot beschadiging van de weefsels.Risicofactoren aandoening
Risicofactoren zijn een familiale voorgeschiedenis van terugkerende of chronische infecties.Symptomen aan darmen, huid, lever en longen
Bij twee derde van de patiënten verschijnen de symptomen tijdens het eerste levensjaar en bij anderen komen de symptomen pas later in beeld. Vooral de huid en longen zijn getroffen, maar ook andere weefsels en organen zijn soms aangetast door chronische granulomateuze ziekte.Darmen
Darmproblemen komen ook voor bij chronische granulomateuze ziekte. Ongeveer 40-50% van de patiënten ontwikkelt een ernstige ontsteking in de darm die niet het gevolg is van een specifieke infectie. Constipatie of intermitterende of aanhoudende bloederige diarree zijn mogelijke darmgerelateerde symptomen. Deze ontsteking aanziet de arts soms ten onrechte als de ziekte van Crohn (aandoening met buikpijn, diarree en gewichtsverlies).
Huid
Chronische granulomateuze ziekte leidt tot vele soorten huidinfecties die moeilijk te behandelen zijn. Dit gaat gepaard met blaren of huidzweren op het gezicht (impetigo) (bacteriële huidinfectie op gezicht en ledematen), eczeem (chronische huidziekte met droge huid en jeukende huid), gezwellen gevuld met pus (abcessen) en met pus gevulde knobbels in de huid (steenpuisten).
Lever
Leverabcessen komen voor bij ongeveer één derde van de patiënten met CGD. De patiënt presenteert zich hierbij met koorts en vermoeidheid, maar soms heeft hij ook milde pijn in de rechterbovenkant van de buik. Vaak zijn leverabcessen moeilijk te draineren (pus afvoeren) en is hiervoor een operatie nodig.
Longen
Patiënten met chronische granulomateuze ziekte hebben ten minste om de drie à vier jaar één ernstige bacteriële of schimmelinfectie. Vaak zijn de longen aangetast, wat resulteert in een longontsteking.
Andere symptomen
Andere symptomen zijn gezwollen lymfeklieren in de hals, een botontsteking en een groeiachterstand. Daarnaast komen bij sommige patiënten problemen voor aan de blaas, het tandvlees, de hersenen en de nieren.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoekDe diagnose van de aandoening gebeurt reeds vroeg in de kindertijd. Mildere vormen stelt de arts vast tijdens de tienerjaren of zelfs op volwassen leeftijd. De arts identificeert bij een lichamelijk onderzoek een leverzwelling (hepatomegalie), een miltzwelling (splenomegalie), en gezwollen lymfeklieren. Ook vertoont de patiënt tekenen van een botinfectie die mogelijk meerdere botten aantast.
Diagnostisch onderzoek
De arts voert de volgende diagnostische onderzoeken uit bij chronische granulomateuze ziekte:
- een botscan
- een genetisch onderzoek
- een thoraxfoto (röntgenfoto van de [ARTIKEL=194829]borstkas)[/ARTIKEL]
- een volledig bloedonderzoek
- een weefselbiopsie
Differentiële diagnose
De differentiële diagnose voor chronische granulomateuze ziekte omvat de volgende aandoeningen:
- acne conglobata (knobbels en puisten op gezicht, romp en rug)
- acneïforme uitbarstingen
- acute complicaties van sarcoïdose (auto-immuunaandoening aan huid, ogen, longen en zenuwstelsel)
- afteuze stomatitis (pijnlijke aften in de mond (mondzweren), een vorm van stomatitis)
- bloedarmoede door ijzertekort (ferriprieve anemie)
- cheilitis glandularis (ontsteking en zwelling van onderlip)
- chronische mucocutane candidiasis
- coccidioïdomycose
- cutane candidiasis (schimmelinfectie aan de huid veroorzaakt door schimmel Candida)
- een hiv-infectie
- eosinofiele pustuleuze folliculitis
- folliculitis (ontsteking van de haarzakjes met pijn en jeuk aan de huid)
- gramnegatieve folliculitis
- het Job-syndroom
- het Wiskott-Aldrich syndroom (aandoening die leidt tot bloedingsstoornissen, eczeem en terugkerende infecties)
- hyper-IgE syndroom (aandoening gekenmerkt door hoge niveaus van IgE en ernstige infecties en huidafwijkingen)
Behandeling
De behandeling van chronische granulomateuze ziekte richt zich op het bestrijden van infecties en het verminderen van ontstekingsreacties. De behandelingsopties omvatten:Medicatie
De arts zal vaak een combinatie van antibiotica en antischimmelmiddelen voorschrijven om infecties te behandelen en te voorkomen. Regelmatige controle en aanpassing van medicatie zijn vaak nodig om het beste resultaat te bereiken.
Interventies
Bij ernstige gevallen kan een stamceltransplantatie worden overwogen. Dit is een ingrijpende behandeling waarbij de defecte immuuncellen van de patiënt worden vervangen door gezonde cellen van een donor. Dit kan de immuunfunctie verbeteren en het risico op infecties verminderen.
Levensstijl en preventie
Naast medicatie kunnen patiënten baat hebben bij het vermijden van bepaalde risicofactoren en het volgen van een goede hygiëne. Het vermijden van contacten met ziekteverwekkers en het handhaven van een gezonde levensstijl kunnen helpen bij het beheersen van symptomen en het verbeteren van de algehele gezondheid.
Prognose
De prognose voor patiënten met chronische granulomateuze ziekte varieert afhankelijk van de ernst van de aandoening en de respons op behandelingen. Met de huidige medische vooruitgang kunnen veel patiënten met effectieve behandeling een normaal leven leiden. De overlevingskansen zijn verbeterd door de introductie van nieuwe therapieën en stamceltransplantatie, maar de ziekte kan nog steeds ernstige complicaties en een verminderde levensverwachting veroorzaken.Complicaties
Complicaties van chronische granulomateuze ziekte kunnen omvatten:- terugkerende infecties (bacterieel, viraal, of schimmelinfecties)
- chronische ontsteking (leidend tot weefselbeschadiging)
- longcomplicaties (zoals longontsteking en abcessen)
- leverabcessen
- miltproblemen (zoals vergroting en disfunctie)