Psychische stoornis en lichamelijke klachten

Niet door de lithium
De oorzaak van schildklierproblemen ligt daarbij niet aan het slikken van lithium overigens. Deze stof die de ups en downs moeten bedwingen is wel slecht voor de schildklier, maar de schildklier-auto-immuniteit waar zij mee behept zijn, is er al voor het gebruik van de medicatie.Verhoogde kwetsbaarheid voor psychsiche en lichamelijk aandoeningen
Nader onderzoek heeft uitgewezen dat de lichamelijke en de geestelijke typen stoornis niet het gevolg van elkaar zijn, maar geworteld liggen in een soort verhoogde kwetsbaarheid voor beide aandoeningen. Dit betekent echter wel dat de psychiatrie en de neurologie anders met dit punt om zullen moeten gaan. Beide vakgebieden zullen moeten onderkennen dat er geen scheiding bestaat tussen lichamelijke en psychische klachten. Zo komen bij mensen die een psychische stoornis vertonen ook veel vaker hart- en vaatziekten voor, en lijden veel mensen met bepaalde psychische stoornissen veel vaker aan type 1 diabetes. Ook een ontsteking van het maagslijmvlies is veel gangbaarder bij mensen met psychische aandoeningen.Oorzaak ligt niet in lijfstijl of wilskracht
In deze tijd waarin alles maakbaar lijkt te zijn, en allerlei ziekten worden geschoven op ongezond leven, eten en bewegen is het goed dat duidelijk wordt dat niet alles samenhangt met leefstijl of wilskracht. Mensen met een psychische aandoening hebben nu eenmaal in hun genen meegekregen dat zij ontvankelijk zijn voor zowel geestelijke als lichamelijke aandoeningen.Kinderen hebben grote kans de ziekten ook te krijgen
Dit betekent dat in de toekomst een andere benadering wel eens veel meer soelaas zou kunnen brengen. Het immunoneuro-endocrien-syndroom veroorzaakt namelijk meer dan alleen schizofrene en manisch-depressieve stoornissen, m aar ook auto-immuunaandoeningen zoals hart- en vaatziekten, schildklierziekten, diabetes en ontstekingen van het maagslijmvlies.Bovendien is wel duidelijk geworden dat kinderen van ouders met manisch-depressieve stoornissen vijf tot tien keer meer kans hebben om dezelfde ziekte te krijgen, maar lopen zij ook meer risico op het krijgen van een schildklier-auto-immuniteit. Overigens is het wel zo dat de combinatie van genen en omgevingsfactoren uiteindelijk bepalen welk type stoornis iemand ontwikkelt en in welke mate dit gebeurt.