Afvallen begint bij jezelf

Bijna iedereen kent wel iemand die te dik is of sterker nog die zichzelf te dik vind. Dik zijn is een welvaarts-item geworden. Ik gok dat ongeveer 90% van de bevolking zichzelf te dik vind en een groot deel van de bevolking is ook werkelijk te dik. Maar wat is te dik zijn eigenlijk en is dat wel zo erg als het lijkt? Natuurlijk zijn er mensen die echt te zwaar zijn voor hun lengte, die daar hinder van ondervinden of er zelfs echt ziek van zijn geworden. Dat kan, en dat is heel vervelend. Maar wat ik erger vind is de manier waarop er gedacht en gepraat word over dik zijn.

Laten we eens beginnen bij een modeblaadje, of zelfs maar bij een boekje van een online kledingwinkel.

Je hoeft het maar het open te slaan om te worden geconfronteerd met super slanke, soms zelfs dunne meiden en vrouwen. Dat zijn de beelden die wij dagelijks te zien krijgen via de media. Keer op keer worden we weer geconfronteerd met een beeld waar we, volgens wie?, aan moeten voldoen. Doordat we het steeds weer zien en horen, is ons verstand er inmiddels van overtuigd geraakt dat we er zo uit moeten zien (ons verstand leert door herhaling) en wanneer dat niet het geval is, dan vinden we onszelf dik. En dik zijn is in lijkt het wel. Iedereen heeft het erover, op internet, het nieuws, het werk en de vriendenkring. Het ene dieet na het andere dient zich aan en de ene dieet goeroe na de andere wordt bekend en populair. De boeken en hulpmiddeltjes om af te vallen gaan als warme broodje over de toonbank. Overal wordt er gepraat over wel of niet dik zijn. Het is een steeds terugkerend onderwerp van gesprek.

Of niet....

Er zijn namelijk ook mensen die liever hun mond houden, ze schamen zich inmiddels voor zichzelf en durfen er niet meer over te praten. Stiekem ergens in hun bewustzijn weten ze dat het misschien wel meevalt en rationaliseren lukt ook nog wel.... maar onbewust zit dat schaamtegevoel, dat stemmetje, het gevoel, het idee, de emotie van jezelf toch te dik vinden. En iets wat onbewust zo diep geworteld zit is lastig om te veranderen, maar het kan wel. Of je nou echt te dik of te dun bent of niet, je kunt er zelf iets aan veranderen en het begint bij goed in je vel komen te zitten. Alleen dat is voor sommige mensen niet zo makkelijk.

Laten we het feit of u echt te zwaar bent voor uw lengte en gezondheid of niet even laten varen

Mijn mening is namelijk dat we allemaal gelijk zijn en dat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet of hoe zwaar je bent We gaan uit van het punt dat je jezelf te dik vind. En dat is een emotie. Je hebt namelijk net als vele mensen om je heen je verstand ervan overtuigd dat je niet mooi genoeg bent. Het kan zijn dat je dat veel in je omgeving gehoord hebt, bijvoorbeeld tijdens je opvoeding, het kan zijn dat je bepaalde overtuigingen mee hebt gekregen en je die nu nog in stand houdt. Wat het ook is, het zit in je hoofd en het zou een stuk prettiger zijn als je daar vanaf bent. Dan kom je beter in je vel te zitten, ga je beter over jezelf denken, ga je jezelf mooi vinden, ga je houden van jezelf en van je lichaam en dan zie je niet meer dat je te dik bent of dat je jezelf te dik vind. Als je van jezelf houdt, onvoorwaardeljik, maakt het niet uit hoe je eruit ziet. En als je echt te dik bent, en je neemt echt afscheid van bepaalde emoties, trauma's, gedachten en overtuigingen over jezelf en je lijf en hoe dat eruit zou moeten zien, dan zou het zomaar kunnen dat je vanzelf afslankt naar het figuur dat goed bij jou past. Mocht dat niet het geval zijn, dan maakt het toch niet meer uit want je houdt onvoorwaardelijk van jezelf. En omdat je onvoorwaardelijk van jezelf houdt, gun je jezelf uiteindelijk ook veel en veel meer zoals gezond eten, beweging enz. Want laten we eerlijk zijn, dat is wel belangrijk! Dus misschien ben je nog wel te zwaar, maar ben je wel een stuk gezonder geworden, heb je minder klachten en is het alsnog een win win situatie.

Afvallen begint dus bij jezelf. En niet bij een dieet(boek)!

Dit is ook de reden dat mensen steeds weeer aankomen na een dieet. Afvallen heeft niet zo zeer met eten te maken. Er zijn namelijk ook mensen die alles kunnen eten en niet aankomen. Een veel kleinere, maar zeker ook grote groep mensen heeft zelfs problemen met aankomen. Want dun zijn is ook niet alles. Veel mensen zijn jaloers op de dunnen benen van hun overbuurvrouw, maar veel vrouwen zijn niet tevreden met zichzelf omdat ze te mager zijn. Zij ondervinden daar ook hinder van t.a.v. hun gezondheid, spiegelbeeld en kledingkeuze. Maar ook die mensen hebben een overtuiging die hun belemmert. Zij praten namelijk steeds over hoeveel ze kunnen eten zonder aan te komen en hoe graag ze zouden willen dat ze eens wat zwaarder zouden zijn. Of je aandacht nou gericht is op te dun of te zwaar zijn, waar je aandacht op gericht is zie je terug in je leven. De wet van aantrekking reageert op emoties, gedachten en overtuigingen en antwoordt door situaties, ervaringen, gedachten, mensen en emoties in je leven te laten verschijnen. Dat houdt dus in dat je 100% zelf verantwoordelijk ben voor je leven en dat je kunt kiezen voor een leven waarin je, in dit geval, beter over je jezelf en je dus ook je lichaam gaat denken.