Marilyn Monroe: filmdiva en stotteraar

Dit jaar is het vijftig jaar geleden dat Marilyn Monroe (1926-1962) overleed. Maar weinig mensen weten dat de Amerikaanse filmdiva stotterde. Hoe lukte het haar om in het openbaar goed te spreken?

Stotteren in Hollywood

The Seven Year Itch, Some Like it Hot of Gentlemen Prefer Blondes kunt u keer op keer bekijken zonder hoofdrolspeelster Marilyn Monroe (1926-1962) op een ongenode haper te betrappen. Toch stotterde de legendarische blonde filmdiva, die werd geboren als Norma Jeane Baker. Marilyn beleefde een moeilijke jeugd. Vader was al voor haar geboorte uit beeld verdwenen, terwijl moeder psychisch instabiel en verslaafd aan drugs was.

Een rondgang langs weeshuizen en pleeggezinnen bleef Marilyn niet bespaard. Rond haar achtste levensjaar begon Marilyn in het weeshuis te stotteren. Verschrikkelijk vond ze het. Pas halverwege de high school werd het spreken beter. Het stotteren zou haar haar hele leven blijven achtervolgen, hoewel de ernst van haar spraakhandicap afnam naarmate ze ouder werd.

Zwoel spreken

Toen haar acteercarrière zich begon te ontwikkelen, leerde een spraaktherapeut haar een alternatieve manier van spreken: de langzame, stemhebbende - 'zwoele' - spreekwijze waarmee ze uiteindelijk beroemd werd. De truc was om voorafgaand aan het spreken eerst goed in te ademen om vervolgens vloeiender te kunnen spreken. Met haar filmstem kreeg Marilyn haar stotteren grotendeels onder controle. Niet alleen op het witte doek, maar ook in voor haar stressvolle situaties in het alledaagse leven, zoals interviews.

Toch bleef het stotterspook opdoemen. In 1955, ze is dan bijna 30 jaar, werd Marilyn op televisie geïnterviewd door Edward Murrow. In haar typische stijl glimlacht en fleemt ze zich door het interview heen. Maar na ruim vijf minuten gaat het mis: Marilyn blijft in één zin meermalen hangen en lijkt even de draad kwijt te zijn. Het filmpje met de stotterende Marilyn is te zien op Stotteraars.nl.

Opnieuw stotteren

In 1962, het jaar waarin ze op 36-jarige leeftijd overlijdt, werd Marilyn ontslagen tijdens de opnames van de speelfilm Something's Got to Give. Ze zou zelden op de set zijn verschenen. Op Southcoasttoday.com wijst Edward Herrington erop dat de getroebleerde, van medicijnen afhankelijke Marilyn vanwege alle stress in haar leven in die tijd erger stotterde dan tijdens haar gloriedagen als filmster. Tijdens de opnames van Something's Got to Give zou ze soms zelfs niet zonder hapers hebben kunnen spreken. Wilde speculatie of niet, Marilyn was en bleef een stotteraar.