Paddenstoel eten: paddenstoelvergiftiging

Paddenstoel eten en paddenstoelvergiftiging: In West-Europa komt ruim drieduizend soorten paddenstoelen voor, waarvan er vijftig eetbaar zijn. Zelf paddenstoelen plukken voor consumptie is leuk om te doen. Echter, wie geen verstand heeft van paddenstoelen, kan er beter vanaf blijven. Een paddenstoelvergiftiging is snel opgelopen.

Paddenstoelvergiftiging

• Kan je alle paddenstoelen eten?
  
• Paddenstoelvergiftiging
  
• Eetbare paddenstoelen
  
• Zakjeszwammen
  
• Steeltjeszwammen
  

Kan je alle paddenstoelen eten?

Niet alle paddenstoelen zijn eetbaar. Net als het geval is met eetbare plante of eetbare dieren. Een paddenstoel is een schimmel. De schimmeldraden bevinden zich in de grond, de paddenstoel zelf is het vruchtlichaam. Een paddenstoel is hierbij een uniek schimmel, omdat de meeste schimmels geen vruchtlichaam hebben of te klein zijn om met het blote oog te zien.

Paddenstoelen zijn eetbaar. Echter, niet alle paddenstoelen zijn geschikt om te eten. Een aantal paddenstoelen zijn giftig. De giftigheid kan variëren en resulteren in een lichte paddenstoelvergiftiging, tot de dood. In West_Europa komen ongeveer drieduizend soorten paddenstoelen voor. Hiervan zijn er vijftig eetbaar. De meest bekende eetbare paddenstoel is de champignon. De mees giftige is de groene knolamaniet.

Paddenstoelvergiftiging

De groen knolamamiet is de meest giftige paddenstoel en lijkt heel erg op de champignon, vooral in jonge vorm. Hij kan dus makkelijk verward worden. Het eten van 50 gram van deze paddenstoel is dodelijk. Na ongeveer tien tot twaalf uur na het eten van de groen knolamamiet, treden de eerste vergiftigingsverschijnselen op. De patiënt voelt zich hierbij ziek, braakt, heeft een bloederige diarree en krijgt erge dorst. Al deze verschijnselen zullen in het algemeen weer snel verdwijnen. Hierdoor wordt er niet gedacht aan een echte vergiftiging. Na drie tot vijf dagen komt echter de genadeslag: de patiënt krijgt stollingen in het bloed, raakt bewusteloos, krijgt longoedeem en hersenoedeem. Wanneer de patiënt niet snel in een ziekenhuis wordt opgenomen en behandeld, is de patiënt ten dode opgeschreven.

De kale intkzwam kan prima gegeten worden en is niet giftig. Echter, wanneer deze paddenstoel in combinatie met alcohol wordt gegeten, dan ontstaat er een paddenstoelvergiftiging. Deze bestaat uit oorsuizen, misselijkheid en braken, diarree, een hevige hoofdpijn en een snelle hartslag.

Eetbare paddenstoelen

Zoals eerder gezegd, zijn niet alle paddenstoelen eetbaar. Het advies is daarom om nooit zomaar een paddenstoel te eten die men niet kent. In supermarkten en speciaalzaken liggen altijd de eetbare paddenstoelen te koop. Wie de natuur ingaat en zelf paddenstoelen wil plukken, moet heel goed weten welke niet giftig zijn. De volgende meest gebruikte paddenstoelen zijn eetbaar en niet giftig:

• Champignon: de meest bekende eetbare paddenstoel.
• Oesterzwam: een populaire paddenstoel die veel gegeten wordt.
• Eekhoorntjesbrood: heeft een heerlijke nootachtige smaak.
• Gordijnzwam: te vinden in bossen met kalkrijke grond.
• Zwavelzwam: zurige smaak.
• Truffel: zeer gewilde en kostbare paddenstoel. Varkens worden ingezet om ze op te sporen, tegenwoordig worden ook honden gebruikt.
• Chantarel: een heerlijke paddenstoel.
• Gewone fluwweelpootje: wordt vooral in China veel gebruikt.
• Morieltje: niet te verwarren met zijn giftige broertje: het valse morieltje.
• Geschubde inktzwam: de naam zegt het al: hij veranderd vrij snel in een inktzwarte brij, dus direct na plukken consumeren.
• Judasoor: komt pop zowel levende als dode bomen voor.
• Smakelijke russula: kan ook rauw gegeten worden.

Zakjeszwammen

Het gewoon morieltje heeft een honinggraatachrige hoed en een brosvezelige steel. Ze zijn vaak eetbaar, maar mogen nooit rauw of halfrauw worden gegeten. De ruige aardtong is een vreemd uitziende paddenstoel die op een met aarde bedekte tong lijkt. Wordt niet gegeten. De bleekbruine bekerzwam is rauw of halfrauw giftig.

Steeltjeszwammen

Dit zijn paddenstoelen die, zoals de naam als zegt, op een steel staan. De panteramaniet lijkt op de typische paddenstoel: bruin met witte stippen. Een zeer giftige paddenstoel. Wordt nogal eens verward met de parelamaniet, die gekookt goed eetbaar is. De slanke anijschampignon is meestal goed eetbare, uitgezonderd een aantal ondersoorten. De spechtinktzwam met al zijn ondersoorten kan men over het algemeen beter laten staan. Een enkele zeer jonge exemplaren zijn wel eetbaar. Ook de nevelzwam kan beter niet gegeten worden. Hoewel hij eetbaar is, zijn er ook twee giftige soorten uit dit geslacht. Jonge paddenstoelen van dit geslacht zijn zeer moeilijk te onderscheiden. De groene berkenrussula heeft een aantal eetbare soorten, maar ook in deze groep komen giftige exemplaren voor. De bruine moeraszwavelkop wordt niet gegeten. De ruitjesbovist is een groep paddenstoelen die eetbaar zijn, maar erg onsmakelijk. Ook paddenstoelen uit het geslacht elfenbankje en de groenwordende koraalzwam worden niet gegeten. De roodstelige fluweelboleet is smakelijk en eetbaar. Laat echter de soorten met rode poriën staan.