De Geneeskracht van Alfalfa

In het westen kennen we voornamelijk alfalfa als kiemgroente maar de bladeren van de volwassen plant zijn prima eetbaar en hebben net zoals de ontspruite zaden geneeskracht. Alfalfa geneest een uitgebreid spectrum aan ziektebeelden. Het is een prestatiebevorderend middel voor sporters, helpt verminderde schildklierfunctie te verbeteren, is inzetbaar tegen menopauzale opvliegers, sterkt het hart en voorkomt nachtblindheid, om maar een lukrake greep uit het grote aanbod van geneestoepassingen te doen. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Naamgeving alfalfa
• Vitaminen en mineralen alfalfa
• Overige werkzame stoffen alfalfa
• Gebruik alfalfa in de geschiedenis
• Alfalfa, goed voor geestelijke prestaties
• Goed voor fysiek gestel
• Alfalfa tegen bloedingen
• Alfalfa tegen reuma en vergiftiging
• Alfalfa tegen menopauzale klachten
• Alfalfa tegen hart- en vaatziekten
• Alfalfa, goed voor spijsvertering
• Alfalfa tegen krampen
• Alfalfa om weerstand te verhogen
• Consulteer de fytotherapeut

Naamgeving alfalfa

In het Latijn heet Alfalfa Medicago Sativa. De meest geopperde verklaring voor het woord medicago is dat het van medica afstamt omdat het tegen zeer veel ziekten een geneeskruid is. Toch zijn er mensen die beweren dat het vooral in het wild groeide rond de Noord Afrikaanse stad Ḿedea en dat de naam daarvan zou afstammen. Alfalfa is etymologisch gezien de verbastering van het Arabische woord ´al-fac-facah´ en dat betekent: ´Vader van alle Voedsel´ wat verwijst naar de vele fytonutriënten waaronder een grote verscheidenheid aan vitaminen en mineralen die in deze kiemgroente voorkomen. In het Nederlands wordt alfalfa verkocht onder enkele verschillende namen: luzerne, alfalfa en rupsklaver.

Vitaminen en mineralen alfalfa

Voor de medicinale werkingen kan de hele alfalfaplant worden gebruikt, of de ontkiemde zaden of de bladeren. Alfalfa bevat meer vitaminen en mineralen dan menig andere plant. In de ontkiemde spruiten zitten de vitaminen B1, B2, B3, B6, B17, C, D, E, K en U. Het bevat de mineralen kalium, magnesium, calcium, fosfor, ijzer, seleen, zink, borium, silicium, chroom, kobalt, mangaan, molybdeen, natrium en aluminium. Overigens komt aluminium in zeer lage, onschadelijke concentraties in planten voor maar kan het wel in toxische hoeveelheden in het lichaam terecht komen doordat het als gesynthetiseerd middel in zout wordt gedaan om het niet te laten klonteren, het in veel conserveermiddelen zit en het wordt gebruikt in de commerciële kaasbereiding.

Overige werkzame stoffen alfalfa

Er zitten 14 verschillende aminozuren in deze smaakvolle groente waaronder acht essentiële: leucine, isoleucine, fenylalanine, valine, tryptofaan, methionine, threonine en lysine. Verder bevat het saponinen, aminen, oleanoleenzuren, L-canavanine, enzymen, chlorofyl, xanthofyl, octacosanol, rutine, fytosterolen, fyto-oestrogeen, coumarinen, tricine en in kleine mate koolhydraten, vezels en vetten.

Gebruik alfalfa in de geschiedenis

In het bronzen tijdperk werd in Iran alfalfa gekweekt omdat het paarden sneller maakte. In China werd in de 6e eeuw voor Christus alfalfa gebruikt als medicijn tegen spijsverteringsziekten en nierstenen. In de ayurveda, de Indiase geneeskunde, schrijft men alfalfa al eeuwenlang voor tegen vochtopeenhopingen en artritis. Alfalfa wordt heden ten dage nog steeds gebruikt in de wetenschappelijk onderbouwde moderne kruidengeneeskunde; de fytotherapie. Vanaf ongeveer 400 jaar voor Christus werd luzerne in Europa als medicinaal voedselgewas gekweekt. De Indianen in Amerika gebruikten alfalfa door de zaden tot meel te verwerken. De bladeren at men eveneens op. In de geschiedenis is men alfalfa naast voor menselijke consumptie ook voor het voeden van dieren gebruikt. In de signatuurleer zegt men dat de niervormige zaadjes de diuretische eigenschap aanwijst. In de volksgeneeskunde wordt deze geneeskrachtige groente aangewend bij: eetlustgebrek, bloedarmoede, spijsverteringsproblemen zoals indigestie, bevorderen van moedermelkproductie en maagpijn. Voedingsdeskundigen uit de moderne tijd bevestigen dat alfalfa tot de meest nutriëntrijke voeding ter wereld behoort.

Alfalfa, goed voor geestelijke prestaties

Dit ontspruite geneeskruid is een tonicum voor de hypofyse en de schildklier. Een tonicum betekent: algemeen versterkend middel. De combinatie van vitaminen, mineralen en aminozuren zorgt voor een verhoogd TRH-hormoon en werkt daarnaast revitaliserend, opbouwend en aanpassingsvermogenversterkend. Door het samenvoegen van deze geneeskrachten in de alfalfa-spruiten kan het als fytotherapeutisch medicijn voorgeschreven worden bij:

• Vermoeidheid, geestelijke vermoeidheid,
• Lusteloosheid, zwakte, energieverlies, verminderd prestatievermogen,
• Geheugenzwakte, verminderde alertheid,
• Herstel na ziekte,
• Verminderde schildklierwerking,
• Verhoogde prolactinespiegel.

Goed voor fysiek gestel

Alfalfa vult vitaminen- en mineralentekorten aan. Chlorofyl stimuleert de weefselgroei en bio-identieke hormonen in de vorm van fyto-ostrogenen remmen de botafbraak in de menopauze. Daarnaast is deze voedingswaarderijke groente zogdrijvend; het bevordert de moedermelkproductie. Door deze medicinale eigenschappen kan een fytotherapeut besluiten om het in te zetten bij de volgende indicaties:

• Slappe huid, wonden,
• Afbrekende, gespleten haren, broze nagels,
• Osteoporose, zwakke beenderen, kraakbeenslijtage,
• Voorkomen van tandcariës,
• Nachtblindheid,
• Verhoogde behoefte aan fytonutriënten van sporters, jonge mensen in de groei, zwangere vrouwen, tijdens zware fysieke inspanningen, herstel na een ziekte,
• Borstvoeding geven: verhoogt zowel productie als kwaliteit van moedermelk,
• Ondervoeding, verarmde voeding, eiwittekort,
• Ondergewicht, tegen vermagering, preventie en genezing van scheurbuik.

Alfalfa tegen bloedingen

Vitamine K, C en calcium zorgen voor een bloedstelpende werking. Daarnaast zorgt vitamine K, ijzer en chlorofyl voor extra bloedaanmaak; het verhoogt het hemoglobinegehalte. Hierdoor is alfalfa een prima inzetbaar genezend voedingsmiddel bij:

• Bloedarmoede,
• Bloedend tandvlees,
• Slechte bloedstolling,
• Neusbloedingen,
• Herstel na bloedingen.

Alfalfa tegen reuma en vergiftiging

Alfalfa is mild diuretisch. Dat wil zeggen dat het vochtafdrijvend werkt, overtollig vocht wordt sneller uitgeplast. Daarnaast is het depuratief; de medische term voor bloedzuiverend. Vooral chlorofyl is hierbij de werkzame stof. Het zorgt dat zware metalen zoals kwik, lood en cadmium en giftige koolwaterstoffen zoals PCB´s en dioxine sneller worden afgevoerd uit het lichaam. Daarnaast werkt deze ontkiemde geneesgroente alkaliniserend of ontzurend. Door de combinatie van deze feiten is het een antireumatisch middel. In de fytotherapie kan het gebruik van alfalfa voorgeschreven worden bij:

• Oedemen, preventie van niergruis en -stenen,
• Premenstrueel vocht vast houden,
• Artrose, artritis, jicht,
• allergieën,
• Spataderzweren,
• Zware metalenvergiftiging,
• Verzuring van het lichaam.

Alfalfa tegen menopauzale klachten

Overgangsklachten kunnen worden tegen gegaan met fyto-oestrogenen. Deze bio-identieke hormonen zijn gezonder dan synthetische hormonen. Er zitten drie soorten fyto-oestrogenen in alfalfa: genisteïne, biocanine en coumestrol. Bovendien bevat het veel mineralen, wat ook meehelpt tegen overgangsklachten. Deze medicinale werkingen maken het een goed middel bij:

• Menopauzale klachten zoals opvliegers, nachtzweten en vaginale droogte,
• Postmenopauzale osteoporose,
• Uitblijvende menstruatie,
• Te lage oestrogeenspiegels.

Alfalfa tegen hart- en vaatziekten

Aderverkalking is het begin van vrijwel elke hart- en vaatziekte. Alfalfa is een groente die relatief tot de meest antioxidantrijke groenten behoort; het helpt actief mee aderverkalking te voorkomen. Daarnaast is alfalfa een natuurlijke bloedverdunner, verstevigt het aanwezige rutine de vaatwanden en is het om een combinatie van deze redenen een harttonicum; een versterkend middel voor het hart. Deze medicinale eigenschappen zijn voor fytotherapeuten een aanleiding om het voor te schrijven bij de volgende indicaties:

• Aderverkalking,
• Slechte bloedsomloop,
• Hartzwakte,
• Verhoogde bloeddruk.

Alfalfa, goed voor spijsvertering

Alfalfa is een siologoog wat wilt zeggen dat het speekselbevorderend werkt. Bovendien is het een eetlustopwekkend en een maagversterkend middel. Methyl-methinine beschermt en herstelt beschadigde lever, darm- en maagslijmvliezen. Het is een spijsverteringsbevorderend middel doordat het enzymen bevat. Chlorofyl werkt laxerend en daarnaast desodoriserend. Bovendien zijn de ontkiemde alfalfaspruiten een krampstillend middel. Deze geneeskrachtige kenmerken worden in de fytotherapie aangewend om alfalfa voor te schrijven bij de volgende spijsverteringsindicaties:

• Anorexia,
• Dyspepsie of moeilijke spijsvertering,
• Zwakke maag, preventie tegen maag-, duodenum en darmzweren,
• Overbelaste lever,
• Constipatie, slechte adem,
• Maagkrampen.

Alfalfa tegen krampen

Alfalfa is spasmolytisch; dat wilt zeggen dat het krampen opheft. Dit geldt niet alleen voor maagkrampen. Het werkt eveneens tegen spierkrampen, groeipijnen, spasmofilie en menstruatiekrampen. Deze werkzaamheid wordt niet alleen bereikt door medicijnen op basis van alfalfa in te nemen. Deze werkzaamheid wordt bereikt door luzerne op te eten.

Alfalfa om weerstand te verhogen

De vele fytonutriënten en met name chlorofyl en L-canavanine zorgen voor een weerstandsverhogend effect waardoor alfalfa een groente is die vrijwel alle ziekten tegen gaat. Het voorkomt niet alleen ziekten maar kan ook ziekten helpen bestrijden waaraan men reeds leidt. Vooral infectieziekten kunnen met behulp van deze culinair verantwoorde kiemspruiten worden bestreden. Bovendien is het door de krachtige antioxidantwerking een middel om kanker te voorkomen. Als medicinaal extraatje verlaagt het de bloedsuikerspiegel wat inhoudt dat het speciaal voor mensen met suikerziekte of diabetes mellitus als aanvulling op insuline kan worden gebruikt; de kans is zeer groot dat je minder insuline nodig hebt als je regelmatig alfalfa eet. Om deze medicinale redenen wordt de smaakvolle kiemgroente ingezet bij:

• Infectie, ook ter preventie,
• Urineweginfecties,
• Ouderdomsdiabetes,
• Ter ondersteuning van diabetes type II,
• Preventie van tumors.

Consulteer de fytotherapeut

Wie alfalfa als geneeskrachtig middel wilt gebruiken wordt aangeraden een consult te nemen bij een fytotherapeut. Alfalfa-extracten en medicijnen in de vorm van moedertincturen, poeders, nebulisaat, vloeibaar extract en capsules dienen alleen op voorschrift van bevoegden ingenomen te worden. Een huisarts of fytotherapeut kan je daarover inlichten, net als over de eventuele bijwerkingen en interacties met andere medicijnen of kruiden. Alle in dit artikel genoemde medicinale werkingen van dit geneeskruid zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en komen uit het Groot Handboek Geneeskrachtige Planten van Geert Verhelst, een standaardwerk op het gebied van genezende planten. Het boek wordt gebruikt in de fytotherapie.