De geneeskracht van anijshyssop

Anijshyssop behoort tot de muntfamilie en wordt 60 centimeter tot 1 meter 50 hoog. Het is een meerjarige plant die in de keuken kan worden gebruikt maar hij wordt ook al duizenden jaren in de traditionele geneeskunde her en der op de wereld gebruikt. Van deze plant smaken de bladeren naar anijs maar ruikt het geheel enigszins naar drop. Anijshyssop komt van oorsprong uit Noord-Amerika. De kolibrie en vlinders houden van de blauwviolette bloemen van deze plant; vandaar dat tuiniers het leuk vinden het in de tuin te planten. Anijshyssop houdt van een zonnige standplaats en kan eventueel lichte schaduw goed verdragen. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Culinair gebruik anijshyssop
• Naamgeving anijshyssop
• Gebruik bij de Noord-Amerikaanse Indianen
• Traditionele Chinese geneeskunde
• Thee
• Wetenschap en dropplant

Culinair gebruik anijshyssop

Zowel de bloemen, de blaadjes als de zaadjes van deze plant zijn eetbaar. Je kunt de blaadjes verwerken in cakes, pannenkoeken, brood, koekjes, taarten en andere deegwaren. Verder is het een prima kruid om de smaak van salades en soepen mee te verrijken. Ook behoort het tot de weinige kruiden waarvan het een goed idee is om fruit, vooral zuur fruit, mee te bestrooien. Vroeger werd de plant gebruikt als basis voor een snoepje met dropsmaak. Je zou de eetbare plantonderdelen ook kunnen gebruiken om thee van te zetten. De indianen van Noord-Amerika gebruikten dit kruid als een smaakgever aan thee. Het heeft een zoete smaak en maakt daarmee een thee op natuurlijke manier zoeter.

Naamgeving anijshyssop

De Latijnse naam van anijshyssop is Agastache Foeniculum. Een alternatieve naam in het Nederlands is dropplant. In het Engels draagt de plant dezelfde twee hoofdnamen als in het Nederlands: anise hysop en liquorice mint. De naam dropplant verwijst naar zijn vroegere gebruik om drop mee te maken en anijshyssop is een knipoog naar het feit dat de bladeren anijsachtig smaken.

Gebruik bij de Noord-Amerikaanse Indianen

Anijshyssop heeft een ontstekingsremmende, hartversterkende spijsverteringsbevorderende en licht zweetdrijvende werking. Amerikaanse indianen gebruikten de dropplant als ademverfrisser. Een infuus (sterke thee) van dit kruid werd gebruikt om borstproblemen mee op te lossen. Het werkt goed bij hoesten, vooral bij hoest waarbij de longen pijnlijk branderig aanvoelen. De keel kan hierbij zeer gaan doen en daar werkt deze plant helend voor. De wortel van anijsshyssop werd door indianen gebruikt om verkoudheid mee te bestrijden. Daarnaast was de plant basis voor een middel bij diarree. De indianen gebruikten een thee van deze plant om een koorts te verlagen. Datzelfde gebeurde ook met het Koreaanse broertje van deze plant in China en Korea.

Traditionele Chinese geneeskunde

In de traditionele Chinese geneeskunde wordt de lokale variant van anijshyssop, agastache rugosa gebruikt. Dit familielid is bekend onder de naam Koreaanse munt en lijkt qua plant en uitwerking veel op de dropplant. Chinese natuurmedici gebruiken het om koorts, keelpijn en hoofdpijn mee te behandelen. Er wordt een papje gemaakt van de plant ten einde zweren en brandwonden mee te genezen. Daarnaast gebruikt men een geïnfuseerde olie als massageolie bij pijnlijke gewrichten en artritis. Net als de indianen werd het op de borst gesmeerd bij borstproblemen zoals congestie.

Thee

Anijshyssop is een ideale theeplant voor de doe-het-zelver. Gek genoeg vind je theemengsels met deze plant niet vaak in winkels. Je zou anijshyssop zelf kunnen kweken en oogsten in juli en augustus, tijdens de bloei. De bloemen drogen makkelijk en snel op een schaduwrijke plek. Om de smaak goed te bewaren is het verstandig om de bloemen na het drogen in hun geheel te bewaren in een afgesloten pot en vlak voor het thee zetten de bloemen fijn te stampen in een speciale vijzel voor theekruiden. Twee theelepeltjes fijngemalen kruiden zijn genoeg voor een theekopje waarin je de blaadjes 10 minuutjes laat trekken. Je kunt deze thee uitstekend puur drinken, het smaakt zoetig met een lichte tint van drop op de achtergrond. Het is eveneens een goede plant om medicinale theemengsels zonder veel smaak lekkerder te maken. Theespecialist Rudi Beiser raadt aan om deze thee te mengen met gelijke delen citroenmelisse, munt en venkel om vervolgens met goudsbloem en kamille de thee te kleuren.

Wetenschap en dropplant

Een leuk wetenschappelijk feitje is dat er methyl-eugenol in dropplant zit en dit fruitvliegen op afstand houdt. Voor de rest is de medicinale werking van anijshyssop akelig weinig onderzocht en ligt hier nog mooi onontgonnen terreinen voor enthousiaste vorsers in de wetenschap. Over het algemeen beschikken geneesplanten uit de traditionele volksgeneeskunde over allerlei werkzame stoffen en niet zelden kan de farmaceutische industrie de werkzame componenten nabootsen en tot pilvorm verheffen.